Μόλις τα 3 από τα 100 ρυθμισμένα δάνεια περνούν εκ νέου και διατηρούνται σε εξυπηρέτηση και αυτός είναι ένας μόνο από τους δείκτες που καταδεικνύει ότι η διαχείριση των NPLs θα είναι για τις ελληνικές τράπεζες «μάχη», αιματηρή και μακροχρόνια, αλλά με ανάγκη να υπάρξουν μικρές και καίριες νίκες άμεσα.
Ήδη από τον Σεπτέμβριο, όταν θα κλειδώσουν οι στόχοι της επόμενης τριετίας και παρότι ο κλάδος θα είναι σε μεγάλο βαθμό «ακέφαλος», οι επιδόσεις θα μετρώνται έναντι του αυστηρού πήχη που θέτει ο SSM και οι θεσμοί. Ο όγκος του προβλήματος είναι τεράστιος - περί τα 110 δισ. ευρώ μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, τα νομοθετικά εργαλεία ακόμη ελλιπή και ο πιο σημαντικός εχθρός, η βαθιά ύφεση, παραμένει ισχυρός με αποτέλεσμα οι διοικήσεις των τραπεζών να βλέπουν ότι η απόρριψη της λύσης της bad bank στις αρχές του μνημονίου ήταν μια χαμένη ευκαιρία.
Οι αιτιάσεις των θεσμών ότι η πρόοδος στη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων είναι μικρή έχουν βάση αφού οι εγχώριες τράπεζες άργησαν να αποκτήσουν υποδομές και τεχνογνωσία και μπλοκαρίστηκαν από νομοθετήματα όπως ο νόμος Κατσέλη και η απαγόρευση των πλειστηριασμών. Σε σημαντικό βαθμό, όμως, όπως παραδέχονται παράγοντες της τραπεζικής αγοράς, και οι ίδιες οι τράπεζες φάνηκαν απρόθυμες να προχωρήσουν σε ριζικές κινήσεις, ειδικά στην επιχειρηματική πίστη.
Ο δείκτης εξυγίανσης
Ο δείκτης εξυγίανσης, o λεγόμενος cure rate, είναι χαρακτηριστική ένδειξη των ισχνών επιδόσεων, αφού διαμορφώνεται στο 2,8% και είναι μάλιστα χαμηλότερος από τον δείκτη αθέτησης, τον default rate, που κινείται στο 3,5%. Επίσης χαρακτηριστικό στοιχείο, το οποίο αναδεικνύει μετ’ επιτάσεως η Τράπεζα της Ελλάδος, είναι ότι οι τράπεζες μέχρι σήμερα επέλεγαν σε συντριπτικό ποσοστό βραχυπρόθεσμες λύσεις, ως δύο χρόνια, ειδικά στα επιχειρηματικά και στεγαστικά δάνεια.
Στο «κόκκινο» μάλιστα έχουν μείνει ξεχασμένα για περισσότερο από ένα έτος τα δύο στα τρία καθυστερούμενα δάνεια και μάλιστα το 40% αυτής της κατηγορίας δεν εξυπηρετούνται για τουλάχιστον δύο έτη. Συγκεκριμένα, τα δύο τρίτα των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων έχουν καθυστέρηση μεγαλύτερη του έτους, ενώ το ίδιο ποσοστό στα στεγαστικά φθάνει το 70%, ενώ στο 76% για τα καταναλωτικά που έχουν καθυστέρηση μεγαλύτερη του εξαμήνου. Μάλιστα, ποσοστό μεγαλύτερο του 40% της κατηγορίας αυτής έχουν καθυστέρηση μεγαλύτερη των 720 ημερών - με αυξητικές τάσεις.
