Περιορισμένο έως... στατιστικά αμελητέο είναι το ενδιαφέρον των φορολογούμενων για την υποβολή ξεχωριστής φορολογικής δήλωσης από τον ή την σύζυγο. Σύμφωνα με πληροφορίες από τη φορολογική διοίκηση, ο αριθμός των αιτήσεων που έχουν υποβληθεί στη σχετική εφαρμογή για το λεγόμενο "φορολογικό διαζύγιο" δεν ξεπερνούν τις 3.000. Η προθεσμία, ωστόσο, για την υποβολή της σχετικής αίτησης στην ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή που έχει δημιουργήσει η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων εκπνέει στις 28 Φεβρουαρίου.
Μέχρι τότε θεωρείται δεδομένο ότι ο αριθμός των φορολογούμενων που θα επιλέξει το διαχωρισμό της φορολογικής του δήλωσης από τον ή την σύζυγό του θα αυξηθεί, αλλά εκτιμάται ότι δεν πρόκειται να ξεπεράσει τους 15.000 ή 20.000 φορολογούμενους. Αν αναλογιστεί κανείς ότι το σύνολο των φορολογικών δηλώσεων είναι περίπου 6,3 εκατομμύρια με περίπου τις μισές να αφορούν έγγαμα ζευγάρια τότε γίνεται κατανοητό ότι χρήση αυτής της δυνατότητας θα κάνουν λίγοι και για ειδικές περιπτώσεις.
Η υποβολή ξεχωριστής δήλωσης συμφέρει κατά κανόνα τα έγγαμα ζευγάρια τα οποία έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα της εκκαθάρισης του φόρου εισοδήματος δηλαδή χρέωση ή επιστροφή φόρου. Για παράδειγμα όταν ο σύζυγος καλείται να πληρώσει φόρο εισοδήματος και η σύζυγος δικαιούται επιστροφής φόρου, τότε με την ξεχωριστή φορολογική δήλωση η σύζυγος εισπράττει κανονικά τη επιστροφή.
Η υποβολή ξεχωριστής φορολογικής δήλωσης συμφέρει, ακόμη, στις περιπτώσεις που ο σύζυγος έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία και η σύζυγος δικαιούται επιστροφής φόρου. Στην περίπτωση αυτή εκδίδεται κανονικά φορολογική ενημερότητα για την σύζυγο και της επιστρέφεται το ποσό που δικαιούται χωρίς να γίνεται συμψηφισμός με την οφειλή του συζύγου.
Τα αρνητικά
Στα αρνητικά της υποβολής ξεχωριστής φορολογικής δήλωσης περιλαμβάνεται η αύξηση του ελάχιστου τεκμηρίου που καλείται το ζευγάρι να καλύψει. Το ελάχιστο τεκμήριο κάθε συζύγου καθορίζεται ατομικά στα 3.000 ευρώ για τον καθέναν, για το ζευγάρι συνολικά αυξάνεται στις 6.000 ευρώ, αντί για 5.000 ευρώ που ισχύει για το έγγαμο ζευγάρι με κοινή δήλωση. Επίσης, τα τεκμήρια θα καλύπτονται από το ατομικό εισόδημα του καθενός και όχι από το οικογενειακό εισόδημα που δηλώνουν αθροιστικά. Το ίδιο ισχύει και για την ανάλωση κεφαλαίου, την οποία επικαλούνται για να αποφύγουν να πληρώσουν φόρο όσοι δηλώνουν μειωμένα εισοδήματα.
Επιπλέον, μπορεί να χαθούν ή να μειωθούν κοινωνικά επιδόματα, αφού ως βάση υπολογισμού λαμβάνεται το φορολογητέο οικογενειακό εισόδημα. Ζήτημα προκύπτει και με την κάλυψη των δαπανών για το χτίσιμο του αφορολογήτου θα γίνεται ατομικά και όχι οικογενειακά. Μέχρι πέρυσι αρκούσε το νοικοκυριό να καλύψει το 10% ή 15% ή 20% των εισοδημάτων του με "πλαστικό χρήμα". Αν ποσό πληρωμής με πλαστικό χρήμα λείπει από τον ένα σύζυγο τότε καλύπτεται από τον άλλο στην περίπτωση κοινής δήλωσης.
Στην ξεχωριστή φορολογική δήλωση ο κάθε σύζυγος θα πρέπει να καλύψει μόνος του το ποσό της δαπάνης με πλαστικό χρήμα.
