Έναν άνθρωπο που με αυτοθυσία και αυταπάρνηση υπηρέτησε το ιδανικό της ελευθερίας, τον αντιπτέραρχο εν αποστρατεία Ευάγγελο Πετρουλάκη τίμησαν ο Δήμος Αγίου Βασιλείου σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο και την Τοπική Κοινότητα Αγίου Βασιλείου.
Η τιμητική εκδήλωση έγινε στη γενέτειρά του, τον Άγιο Βασίλειο, παρουσία μάλιστα και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Ευάγγελου Αποστολάκη το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής.
Ο τιμώμενος κος Πετρουλάκης επιδεικνύοντας αυταπάρνηση και ηρωισμό συμμετείχε ως Κυβερνήτης Α/Φ NORATLAS την νύκτα της 21ης προς 22α Ιουλίου του 1974 κατά τη μεταφορά της Α’ Μοίρας Καταδρομών από το Α/Δ Σούδας στην Κύπρο, για την ενίσχυση του αγώνα της Κυπριακής Εθνοφρουράς και των Ελληνικών Δυνάμεων κατά των Τουρκικών Δυνάμεων Εισβολής.
Μιλώντας για τον τιμώμενο ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης σημείωσε: «Αναμφισβήτητα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τον αγώνα των ελληνικών δυνάμεων στην Κύπρο πριν 42 χρόνια. Με σεβασμό στη μνήμη όσων θυσιάστηκαν προσπαθούμε να φανούμε αντάξιοι των περιστάσεων. Σήμερα το περιβάλλον μάς επιφυλάσσει πληθώρα σύνθετων απειλών. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών και παραμένουν ο πυλώνας του έθνους, που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη αποδοχή της κοινωνίας.
Για την αντιμετώπιση των ανωτέρω προκλήσεων, οδηγοί μας είναι τα ηρωικά παραδείγματα των παλαιοτέρων, όπως αυτό του Αντιπτέραρχου Πετρουλάκη. Ως Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, εκπροσωπώντας τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ευχαριστώ τον Κρητικό Πτέραρχο, τον κ. Πετρουλάκη, για τη συμβολή του να κρατήσουμε ψηλά τη σημαία του καθήκοντος».
Ο Δήμαρχος κ. Γιάννης Ταταράκης μετά το πέρας της εκδήλωσης δήλωσε: «Σε μια εποχή όπου τα υψηλά ιδανικά και η αξιοπρέπεια του Έθνους μας δοκιμάζονται έντονα, οφείλουμε να τιμάμε τους ανθρώπους που πολέμησαν όταν η πατρίδα τους κάλεσε, πιστοί στον ιερό Όρκο που έδωσαν, όπως ο συντοπίτης μας Αντιπτέραρχος ε.α. ιπτάμενος της Πολεμικής Αεροπορίας κ. Ευάγγελος Πετρουλάκης, ο οποίος σήμερα τιμάται για την προσφορά του στην πατρίδα μας, για την ανδρεία, το ήθος και τη σεμνότητα που τον διακρίνει.
Ευχαριστούμε τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη που μας τίμησε με την παρουσία του, τους ομιλητές κ. Μανούσο Παραγιουδάκη Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ και τον κ. Γεώργιο Ξεξάκη Αντιστράτηγο ε.α., αλλά και τους Αντιδημάρχους κ. Βασίλη Θεοδωράκη και κ. Αντώνη Τσουρδαλάκη, τον Πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Αγίου Βασιλείου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο για την άψογη διοργάνωση της ιδιαίτερης αυτής εκδήλωσης».
Κεντρικοί ομιλητές της εκδήλωσης ήταν ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ κ. Μανούσος Παραγιουδάκης και ο Αντιστράτηγος ε.α. κ. Γεώργιος Ξεξάκης.
Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΤΕΡΑΡΧΟΥ
Δεν έκρυψε τη συγκίνηση του ο αντιπτέραρχος, Ευάγγελος Πετρουλάκης, ο οποίος στην ομιλία του αναφέρθηκε σε όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για το ιδανικό της ελευθερίας. Ο ίδιος ανέφερε:
«Είναι ιδιαίτερη η τιμή και μεγάλη η συγκίνηση, όταν με τιμάτε στον τόπο που γεννήθηκα και που μεγάλωσα. Κοντά στους τάφους των προγόνων μου. Και απ’ όπου ξεκίνησα για να πραγματώσω το όνειρό μου, να γίνω αεροπόρος. Γι’ αυτό σας ευχαριστώ από βάθους καρδιάς!
Κύριε Δήμαρχε,
Σήμερα, υλοποιείτε το υπό του Περικλή λεχθέν, ήτοι: "Όσοι έργω προσέφεραν στην πατρίδα, έργω πρέπει να τιμώνται".
Ελπίζω το έργο που προσέφερα, να είναι ανάλογο της τιμής που μου γίνεται.
Εκείνο που άμεσα αισθάνομαι είνα το βάρος της τιμής, γι’ αυτό θα μου επιτρέψετε να το μοιραστώ:
Κατά πρώτον, με τους τρεις άνδρες του πληρώματός μου, οι οποίοι είναι γνώστες της σημερινής τελετής και σας ευχαριστούν.
Δεύτερον, με εκείνους που έλαβαν μέρος στην επιχείρηση "ΝΙΚΗ" για την Κύπρο, τους ζώντας αλλά κυρίως μ’ αυτούς που αναπαύονται στη φιλόξενη γη της Κύπρου μας.
Επίσης, επιθυμώ να μοιραστώ την τιμή με τέσσερις νεκρούς συνδημότες, συναδέλφους μου:
Πρώτο: Τον Κλέαρχο Μαμαλάκη του Ευστρατίου, από το χωριό Ροδάκινο του δήμου μας, ο οποίος χάθηκε με το αεροπλάνο του, στα νερά του Αιγαίου πλησίον της Χίου, γυρνώντας από τη Μικράν Ασία, το έτος 1922.
Δεύτερο: Τον Νικόλαο Κουρμούλη του Ιωάννου από το χωριό Σελιά του δήμου μας. Ο Κουρμούλης το 1941, με την κατάληψη της χώρας μας από τους Γερμανούς, ως μαθητής της Σχολής, ακολούθησε τη λοιπή Αεροπορία στην Αίγυπτο. Σε εκπαιδευτική πτήση στο Βόρειο Σουδάν, συνετρίβη το αεροπλάνο του και αυτός βρήκε τον θάνατο, το έτος 1943.
Τρίτο: Τον Αντώνιο Πιπεράκη του Εμμανουήλ από το χωριό Ακούμια του δήμου μας. Έπεσε με το αεριωθούμενό του εις το όρος Δίκτη του Λασιθίου, το έτος 1969.
Ο τέταρτος αεροπόρος, με τον οποίο θέλω να μοιραστώ την τιμή, είναι ένας συνομήλικός μου, γεννημένος και μεγαλωμένος σ’ αυτό το χωριό. Σ’ αυτήν εδώ την πλατεία παίζαμε ως παιδιά. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλός μας. Στη Σχολή Ικάρων φοιτούσαμε μαζί, εκείνος τριτοετής και εγώ δευτερετής. Την 6η Ιουνίου του 1958 έπεσε με το αεριωθούμενό του, στον κόλπο της Ελευσίνας. Αναφέρομαι στον Στυλιανό Σταυρουλάκη του Ανδρέου.
Ακόμα αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ την τιμή και με τους πεσόντες τους χωριού μου, κατά τους τελευταίους αγώνες του έθνους μας. Θα αναφέρω τις γενιές τους: Στρατουδάκη, Μαράκη, Κλειδή,Γυπαράκη, Κοκολάκη, Γερουκάκη, Μεντιδάκη.
Κύριε Δήμαρχε,
Τα μηνύματα που άφησαν οι παραπάνω νεκροί μας και όχι μόνον εκείνοι, για την πατρίδα, αυτά που άφησαν οι παλαιοί μας, από τον ΟΜΗΡΟ μέχρι και τον ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, ως προς την πίστη για την πατρίδα.
Κυρίως όμως, ό,τι μας άφησε ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ στον γνωστό διάλογο με τον ΚΡΙΤΩΝΑ, στο κεφάλαιο περί αγάπης προς την πατρίδα, όπου "και από τη μητέρα και τον πατέρα και τους προγόνους, πολυτιμότερο και σεβαστότερο και αγιότερο είναι η πατρίδα", και συνεχίζει: "ουχί υπεικτέον, ουδέ αναχωρητέον, ουδέ ληπτέον την τάξι".
Δηλαδή: Να μην αποφεύγεις τον πόλεμο, να μην υποχωρείς και να μην λιποταχτείς.
Όλα αυτά τα μηνύματα των παλαιών μας, η απαίτηση του έθνους για βοήθεια της Κύπρου μας, μαζί με τα δικά μου "πρέπει" και "μπορώ" με έκαναν να αποφασίσω να εκτελέσω την αποστολή.
Έτσι παρά την απαγόρευση των απογειώσεων (Α/Γ) για την Κύπρο, με ώθησαν να απαιτήσω μετά φορτικότητος να απομακρύνουν οι υπεύθυνοι, το εμπόδιο από τον διάδρομον, για να απογειωθώ, πράγμα που έπραξα και απογειώθηκα.
Όπως γίνεται αντιληπτόν εάν δεν υπήρχε το εμπόδιο, δεν θα απαιτούσα να φύγω, γιατί απλά θα έφευγα, με το παράπτωμα της ανυπακοής δεδομένο και τις συνέπειες άγνωστες...
Κύριε Δήμαρχε,
Από τη γενιά μου, στο θέμα της Κύπρου μας, παρά το ότι πολλοί προσπάθησαν και πολλοί έδωσαν τη ζωή τους, τα σφάλματα ολίγων, επέτρεψαν στους Τούρκους να πατήσουν και πατούν ακόμα, τα ιερά χώματά της.
Ελπίζω, μελλοντικές γενιές να "έσονται πολλώ κάρρονες ημών", δηλαδή να γίνουν καλύτεροι από εμάς, να διορθώσουν τα σφάλματά μας, να δικαιώσουν τις όποιες προσπάθειεές μας και κυρίως να δικαιώσουν τους νεκρούς μας, για να βρουν γαλήνη.
Οι γενιές αυτές, έρχονται!
Σας ευχαριστώ»!
