Ανακοίνωση από το ΣΥΡΙΖΑ Σητείας :
Ένα ελάχιστο φόρο τιμής στους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης ήρθε να δώσει η καθιέρωση της 1ης Μαΐου ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας με την ψήφιση της τροπολογίας από την Ολομέλεια της Βουλής και έτσι δεν θα βρίσκεται πλέον στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε Υπουργού το πότε θα κηρύσσεται ως τέτοια.
Μια τροπολογία με ουσιαστικό περιεχόμενο απέναντι σε μία Ευρώπη, όπου «η ανάπτυξη περνά μέσα από τη συμπίεση των εργασιακών δικαιωμάτων με τους εργοδότες να καρπώνονται τους κόπους των εργαζομένων». Η κυβέρνηση προσπαθεί, σε μία ιδιαίτερα δυσμενή χρονική περίοδο, να ανατρέψει την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων που κατάργησαν μέσα σε μια νύκτα η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, πράγμα που πέτυχε με την συμφωνία της δεύτερης αξιολόγησης όσον αφορά τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Οι αγώνες των εργαζομένων όμως τα πολύπλευρα κινήματα, οι διεκδικήσεις μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς είναι απαραίτητα στοιχεία για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, την επαναθεμελίωση των εργασιακών κεκτημένων τα οποία σάρωσαν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.
Δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή πώς οδηγηθήκαμε ως εδώ. Δεν ξεχνάμε ποιοι είναι οι πολιτικοί υπεύθυνοι για την αποδόμηση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσίες, ποιοι οργάνωσαν και υλοποίησαν την κοινωνική καταστροφή. Μετά από εφτά χρόνια μνημονιακών πολιτικών, κατά τη διάρκεια των οποίων οι μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν ως και 55%, που, με το «αμαρτωλό» PSI αποσαθρώθηκαν ασφαλιστικά ταμεία, Νοσοκομεία, Πανεπιστήμια, ο λαός έχει βγάλει πια τα αναγκαία συμπεράσματα, δεν ξεγελιέται με κούφια λόγια και επικοινωνιακές εκστρατείες.
Επίσης δεν ξεχνάμε τα βήματα που έχουν ήδη γίνει, παρά τη δυσκολία των καταστάσεων. Η ακύρωση των αντισυνταγματικών, παράνομων και άδικων απολύσεων για τις οποίες ακόμα καμαρώνει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, η απομάκρυνση των εργολαβικών συνεργείων από τα δημόσια νοσοκομεία, η επαναλειτουργία του Νοσοκομείου Σαντορίνης θεσμός των Τοπικών Μονάδων Υγείας, η ανάδειξη και τιμωρία των διασπαθιστών του δημοσίου χρήματος μέσω ΚΕΕΛΠΝΟ ,το επίσης τεραστίων διαστάσεων σκάνδαλο Novartis η θέσπιση ενός νομικού πλαισίου για τους μετανάστες εργάτες γης, το άνοιγμα των σχολείων χωρίς κενά και με τα βιβλία στην ώρα τους, είναι πράγματα που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Χρειάζονται όμως πολλά ακόμα.
Μπροστά μας έχουμε μεγάλες μάχες. Για να πάρουμε πίσω όσα δικαιούμαστε, για την πάταξη της μαύρης, ανασφάλιστης εργασίας, για το χτύπημα της εργοδοτικής τρομοκρατίας, για να τελειώσει πια το καθεστώς αυθαιρεσίας.
Οφείλουμε να αγωνιζόμαστε για μια άλλη Ελλάδα, σε μια άλλη Ευρώπη των λαών και της δημοκρατίας, απομονώνοντάς τον φασισμό και τα ακροδεξιά κόμματα και κινήματα παντού στην Ευρώπη κι αλλού . Να παλεύουμε καθημερινά, για κοινωνική δικαιοσύνη, προκοπή, ενάντια στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, του κεφαλαίου, των οικονομικών κέντρων εσωτερικού και εξωτερικού.
Ειδικά στις μέρες μας, όπου η κρίση της δημοκρατίας κάνει εμφανή τα σημάδια της σε ολόκληρη την ήπειρο, οι ανισότητες εντείνονται, ενώ οι οικονομικά ισχυροί αποκρύπτουν τα τεράστια, συσσωρευμένα υπερκέρδη τους σε διάφορους φορολογικούς παραδείσους.
Οφείλουμε να δυναμώσουμε τους αγώνες μας, να εντείνουμε την οργάνωση στους χώρους δουλειάς. Η μάχη για ένα καλύτερο μέλλον του κόσμου της εργασίας είναι ο μόνος τρόπος απότισης τιμής σε όσους κι όσες πάλεψαν, αγωνίστηκαν, θυσιάστηκαν. Το χρωστάμε σε αυτούς και στις μελλοντικές γενιές.
