Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ο βουλευτής του Ν. Ηρακλείου Νίκος Ε. Ηγουμενίδης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αναγκαίος και επίκαιρος - ακόμη και σήμερα - παραμένει σε Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
Παρά τα σημαντικά προοδευτικά βήματα για την ενίσχυση της θέσης της γυναίκας, η γυναίκα επωμίζεται, μεταξύ άλλων, το κύριο μέρος της ευθύνης της φροντίδας των παιδιών, των ηλικιωμένων, των αρρώστων και των οικιακών βαρών, ενώ εργασιακά και μισθολογικά όλοι οι ευρωπαϊκοί δείκτες επιβεβαιώνουν - παρά το ευρωπαϊκό κεκτημένο - την μη εξάλειψη των ανισοτήτων και των διακρίσεων.
Στη χώρα μας το ασφυκτικό καθεστώς της κρίσης διεύρυνε τις ανισότητες με ισχυρό αντίκτυπο στις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, μεταξύ των οποίων και στις γυναίκες.
Η χώρα μας δίνει τη μάχη για την καταπολέμηση των ανισοτήτων και για την ενίσχυση των αδυνάμων, με πρόσφατα παραδείγματα την επικείμενη ενσωμάτωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, αλλά και το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου για την προώθηση της ισότητας των φύλων και της καταπολέμησης της έμφυλης βίας.
Σήμερα σε αυτή την κατεύθυνση όλες οι αναγκαίες πρωτοβουλίες πρέπει να προχωρήσουν.
Όπως σήμερα δεν επιτρέπεται ούτε εφησυχασμός, ούτε εμπορευματοποίηση της μέρας. Γιατί;
Γιατί δεν μπορεί να καθυστερεί άλλο η εφαρμογή στην πράξη της ουσιαστικής ισότητας σε απόλυτη συμφωνία με τη συνταγματική επιταγή που λέει ότι «το Κράτος μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη, ιδίως σε βάρος των γυναικών».
Γιατί ακούγεται πολύ δυνατά πλέον το σύνθημα της ημέρας που λέει «Δε θέλω λουλούδια. Θέλω ισότητα και αγώνα».
Σ. Βαρδάκης: «Ημέρα τιμής για τη γυναίκα και τους διαχρονικούς αγώνες και ίσες ευκαιρίας και δικαιώματα η σημερινή»
«161 χρόνια απο την πρώτη μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας απο τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στην Νέα Υόρκη στις 8 Μαρτίου 1857 και η προσπάθεια για ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες ανάμεσα στα δύο φύλα παραμένει πάντα επίκαιρη.
Η Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών, δεν είναι απλά μια ημέρα εκδήλωσης αγάπης και σεβασμού προς το γυναικείο φύλο. Είναι ημέρα, τιμής για τη γυναίκα και τους διαχρονικούς αγώνες και ίσες ευκαιρίας και δικαιώματα. Είναι η μέρα με διαχρονικό, αγωνιστικό και ξεκάθαρα πολιτικό περιεχόμενο τόσο σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Η ισότητα των δύο φύλων είναι βασική αρχή των ανθρώπινων δικαιωμάτων και η σημερινή ημέρα θα πρέπει να εμπνέει όλους μας με τα καθαρά μηνύματα εγρήγορσης για διαρκή αγώνα που εμπεριέχει, σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Ενός κόσμου, που σε πολλές χώρες και δυστυχώς με αυξητική τάση, οι γυναίκες αποτελούν θύματα παραδόσεων και απάνθρωπων κανόνων αλλά και σωματικής εκμετάλλευσης. Ενός κόσμου, που οι πόλεμοι βγάζουν στο σκληρό δρόμο του ξεριζωμού και της προσφυγιάς εκατοντάδες γυναίκες κάθε μέρα. Ενός κόσμου, που καθημερινά μοιάζει να αμφισβητεί και να καταπατεί αξίες και κατακτήσεις αιώνων.
Στη χώρα μας, παρά το γεγονός ότι ο ρόλος της γυναίκας στην οικογένεια και κοινωνία ήταν και παραμένει καθοριστικός, παρά το γεγονός όλων των πολιτικών συμφιλίωσης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, παρά τις πολιτικές ενίσχυσης των γυναικών σε πολλούς τομείς, το χάσμα φύλου επιμένει και στην απασχόληση και στις αμοιβές.
Η Ελληνίδα γυναίκα, από την εργασία και την επαγγελματική κατάρτιση μέχρι την κοινωνική ασφάλιση και την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες, πρέπει να τυγχάνει ίσης μεταχείρισης όπως ορίζει ο νόμος. Ωστόσο, στην πορεία προς την πραγματική ισότητα εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη εμπόδια.
Τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων έπληξαν δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων. Μεταξύ άλλων, επιδεινώθηκαν οι εργασιακές συνθήκες για τις γυναίκες και εντάθηκε η εργασιακή ανασφάλεια.
Η επαναφορά των δικαιωμάτων αυτών αλλά και η αντιμετώπιση των φραγμών και των στερεοτύπων τα οποία κρατούν ακόμα μακριά τις γυναίκες από την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, αποτελούν προσωπική διαρκή επιδίωξη χωρίς εφησυχασμό.»
Μήνυμα της Βάλιας Βαγιωνάκη για την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας
"Τιμούμε και γιορτάζουμε την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας σήμερα με τον καλύτερο τρόπο, μέσα από την κοινή συνεδρίαση της Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων και της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, για την επεξεργασία του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την «Κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας».
Πρόκειται για τη γνωστή ως «Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης», που αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στη μακρόχρονη και σταθερή προσπάθεια του Συμβουλίου της Ευρώπης να εξασφαλίσει τον σεβασμό των δικαιωμάτων των γυναικών. Τη συγκεκριμένη Σύμβαση υπέγραψαν το 2011 στην Κωνσταντινούπολη 42 χώρες και αφορά ένα πλαίσιο εναρμόνισης των εθνικών νομοθεσιών για την πάταξη της βίας εναντίον των γυναικών και των παιδιών. Η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με το νομικό πλαίσιο της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα για την καταπολέμηση και πρόληψη όλων των μορφών έμφυλης βίας, αλλά και τη μέριμνα για την προστασία των θυμάτων.
Παράλληλα, εμείς οι γυναίκες μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου απευθύνουμε έκκληση με επιστολή μας, προκειμένου να σταματήσει το συνεχιζόμενο έγκλημα στη Συρία. Η επιστολή κοινοποιήθηκε στον πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Νίκο Βούτση, στο Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, στην Επιτροπή Γυναικών της Διακοινοβουλευτικής Ένωσης (IPU), στην Πρόεδρο της Διακοινοβουλευτικής Ένωσης (IPU), κ. Gabriela Cuevas Barron, στην Επιτροπή Ισότητας του Συμβουλίου της Ευρώπης, στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, κ. Michele Nicoletti:
«Εμείς οι γυναίκες-μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ως μητέρες, σύζυγοι, γιαγιάδες, αλλά πάνω απ’ όλα ως άνθρωποι, καλούμε τη διεθνή κοινότητα, όλους τους οργανισμούς και όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να σταματήσουν αυτόν τον παράλογο πόλεμο στη Συρία, αυτό το συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος του συριακού λαού και ενώνουμε τη φωνή μας με τις απελπισμένες κραυγές βοήθειας των παιδιών και των γυναικών της Συρίας.»"
Το ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης, με αφορμή τη σημερινή Ημέρα της Γυναίκας (8/3), δηλώνει την ενεργό του στήριξη στον καθημερινό αγώνα όλων των γυναικών για μια ζωή με αξιοπρέπεια αφενός, χωρίς βία και βαρβαρότητα αφετέρου, σέβεται συνάμα και προασπίζει τα ατομικά και κοινωνικά τους δικαιώματα και καλεί, τέλος, την Πολιτεία να στέκεται στο ύψος των ευθυνών και των υποχρεώσεών της απέναντι και στην άνεργη και στην εργαζόμενη, υπό τις εκάστοτε, ιδίως τις δύσκολες παρούσες, συνθήκες, στο Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα γυναίκα, σύντροφο και μάνα.
Το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ν. Ηρακλείου
" Το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Νομού Ηρακλείου τιμά την Γυναίκα, τιμά τις εργαζόμενες που αγωνίζονται στην ζωή, τιμά τις συνδικαλίστριες για τον αγώνα που κάνουν για το κοινό συμφέρον των εργαζομένων.
Το Σωματείο μας τιμά και εκφράζει όλη του την συμπαράσταση ιδιαίτερα στις γυναίκες που ζουν στις εμπόλεμες περιοχές στον πλανήτη μας κάτω από βομβαρδισμούς, υπό την σκιά του θανάτου, που αγωνίζονται για την ζωή και την πατρίδα τους.
Η Γυναίκα πηγή της ζωής έχει όλο τον σεβασμό μας".
Η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Ηρακλείου:
"Πριν από 161 χρόνια οι εργάτριες στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης το 1857, σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία, διεκδικούσαν «δεκάωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών», αφού δούλευαν στα εργοστάσια 16 ώρες τη μέρα, με μισθούς πολύ μικρότερους απ΄ των ανδρών, πολύωρη δουλειά σε ανθυγιεινές συνθήκες, που κλόνιζε την υγεία τους. Χτυπήθηκαν από την αστυνομία και η μέρα βάφτηκε από το αίμα τους. Σε αυτή τη μεγαλειώδη απεργία και εξέγερση, που συγκαταλέγεται στις κορυφαίες στιγμές του εργατικού κινήματος, βρίσκεται το πραγματικό περιεχόμενο της παγκόσμιας ημέρας της εργαζόμενης γυναίκας.
Η επέτειος, της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας, στις 8 Μάρτη είναι μέρα αγώνα. Είναι μέρα σύμβολο για τη συμμετοχή των γυναικών στην πάλη για ισότιμα δικαιώματα ανδρών και γυναικών στην εργασία, στη μόρφωση, στην κοινωνική ζωή. Η θυσία των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης το 1857 για στοιχειωδώς καλύτερες συνθήκες εργασίας, βάζει τη σφραγίδα της στον ταξικό και αγωνιστικό, διεκδικητικό χαρακτήρα της επετείου.
Όπως κάθε μεγάλη στιγμή ανάτασης του εργατικού κινήματος, αφήνει παρακαταθήκη, αγωνιστική πείρα για τη συνέχεια, για το σήμερα για τις ανάγκες μας για καλύτερες συνθήκες εργασίας, για αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν και υψηλού επιπέδου παροχές Υγείας, για ολόπλευρη μόρφωση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία.
Σήμερα 8 Μάρτη 2018, η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει: Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες, με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, την ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, ικανοποίηση των ιδιαίτερων βιολογικών αναγκών μας, αλλά και των αναγκών των οικογενειών μας, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών, ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά μας, αλλά και για να συμμετέχουμε στην κοινωνική δράση.
Αντίθετα βλέπουμε καθημερινά τις κατακτήσεις των γυναικών να δέχονται αλλεπάλληλα κύματα επίθεσης. Στο όνομα της «ισότητας των δύο φύλων», καταργούν όσες θετικές ρυθμίσεις υπήρχαν υπέρ των γυναικών σε όλη την ΕΕ. Τρανταχτό παράδειγμα η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που «νομιμοποιεί» τις απολύσεις εγκύων εργαζόμενων γυναικών, επιβεβαιώνοντας το αποκρουστικό πρόσωπο της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ και τη μέγιστη υποκρισία της, που εμφανίζεται ως δήθεν προστάτης των κοινωνικών δικαιωμάτων, της μητρότητας και των πιο «ευάλωτων». Συναδέλφισσες όσο τα κλειδιά της οικονομίας τα έχουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, τόσο τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στη δημιουργική ζωή θα τσακίζονται στο βωμό του επιχειρηματικού κέρδους.
Συναδέλφισσες δεν πρέπει να τους αφήσουμε!
Δεν συμβιβαζόμαστε με την εργασιακή ζούγκλα που μας έχει καταδικάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το αντεργατικό, αντιλαϊκό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων. Δεν αποδεχόμαστε τη διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την κατάργηση της Κυριακής αργίας, τη δουλειά χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, με μισθούς που δεν φτάνουν για να καλύψουμε ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης για μας και τις οικογένειές μας. Η κυβέρνηση έχει βάλει τη σφραγίδα της σε αυτή την αθλιότητα. Διατηρεί και ενισχύει τους νόμους των προηγούμενων που καταδικάζουν τις νέες εργαζόμενες στους “υποκατώτατους” μισθούς.
Κανένας συμβιβασμός με την ζωή που μας επιβάλουν. Να μην αποδεχτούμε να ζούμε όπως πριν 150 χρόνια για χάρη της ανταγωνιστικότητας και της λεγόμενης ανάπτυξης τους . Είναι ψέμα πως έτσι θα εξασφαλίσουμε την δουλειά μας, τον μισθό μας, το μεγάλωμα των παιδιών μας, έχουμε πείρα πια!
Αυτήν την ενιαία επίθεση στα δικαιώματα μας από κυβέρνηση, Ε.Ε., εργοδοσία, μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε ενιαία και οργανωμένα. Είναι αναγκαία η οργάνωση μας, η συλλογική μας δράση, η αλληλεγγύη μας, η συσπείρωση μας στο κλαδικό σωματείο, στην Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου.
Η συμμετοχή περισσότερων γυναικών, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία στον κλάδο του εμπορίου θα δυναμώσει τη διεκδίκηση μας για κλαδική σύμβαση εργασίας στο εμπόριο με αυξήσεις, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια.
Καλούμε όλες τις γυναίκες να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε:
- Υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στο Εμπόριο με αυξήσεις, υποχρεωτικά εκτελεστής από όλους τους εργοδότες.
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
- Προστασίας της μητρότητας. Μέτρα για τη φροντίδα των παιδιών και των νηπίων.
- Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής Αργίας. Κατάργηση όλων των νόμων και διατάξεων που απελευθερώνουν το ωράριο.
- Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας και μετατροπή όλων σε πλήρη απασχόληση.
- Δημόσια, Κοινωνική Ασφάλιση. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
Τώρα είναι η ώρα να ακουστεί η φωνή μας δυνατά, μαχητικά! Η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες, στην οργάνωση, στα συνθήματα της πραγματικής ρήξης και ανατροπής. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μνημόνια, φτώχεια και ανεργία. Η παρουσία και η γνώμη σου είναι απαραίτητη.
