Η φοιτητική συλλογικότητα ΑΡχιτεκτονικής ΠΑρέμβαση (συμμετέχουμε στην Ενωτική Πρωτοβουλία) διοργανώνουμε το Σάββατο 18 Μάρτη 2017 στις 7.00 μ.μ. στο Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών (Νταλιάνη 5) στα Χανιά εκδήλωση με τίτλο:
"ΧΡΥΣΑ ΚΤΙΡΙΑ ΣΕ ΧΑΡΤΙΝΑ ΘΕΜΕΛΙΑ:
Το φαινόμενο του λευκού ελέφαντα στη σύγχρονη πολεοδομία"
Ομιλητές:Δημήτρης Πούλιος
Αρχιτέκτονας,
Υπ. Διδάκτορας ΕΜΠ,
μέλος της Πανελλαδικής Αντιπροσωπείας ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ,
μέλος της Αριστερής Κίνησης Εργαζομένων Αρχιτεκτόνων
Θάνος Ανδρίτσος
Αρχιτέκτονας,
Υπ. Διδάκτορας Χαροκοπείου,
μέλος της Αριστερής Κίνησης Εργαζομένων Αρχιτεκτόνων
Θα ακολουθήσει LIVE με το irish punk συγκρότημα Jackets Green
κι αμέσως μετά PARTY
στο χώρο θα λειτουργεί και βιβλιοπωλείο.
Λίγα λόγια για την εκδήλωση:
* Λευκός ελέφαντας: ιδιοκτησία χωρίς χρησιμότητα ή προκλητική, ειδικότερα αυτή που είναι πολύ ακριβή για να διατηρηθεί ή δύσκολο να απομακρυνθεί όταν παραμείνει “κουφάρι”
Design, γκλαμουριά, χρήμα, ιδιωτικά συμφέροντα αλληλοδιαπλέκονται μέσω της αρχιτεκτονικής στις πόλεις της φτώχειας, των ανισοτήτων, του ξεπουλήματος, πάνω στα “χάρτινα θεμέλια” μιας κοινωνίας σε κρίση.
Με αφορμή τη “δωρεά” του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και τη δημιουργία του Κέντρου Πολιτισμού, συζητάμε για ένα γενικότερο φαινόμενο των τελευταίων χρόνων. Από τα κουφάρια των μεγάλων εγκαταστάσεων των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Ελλάδα μέχρι το The New Art Gallery στο Γουόλσολ που φαίνεται να μην αντέχει να λειτουργεί, όλα δείχνουν πως η εκμετάλλευση του δημόσιου χρήματος για έργα βιτρίνας με υποτιθέμενες δωρεές από “ευεργέτες”, καταλήγουν να κατευθύνουν τις σύγχρονες πόλεις σε ένα καθεστώς ελεγχόμενο από ιδιώτες.
Μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως αυτός του Σταύρου Νιάρχου, καταφέρνουν και πλουτίζουν σε περιόδους κρίσης συνάπτωντας και συμβάσεις με το δημόσιο, απορροφώντας χρήματα από φορολογούμενους με στόχο την ακόμη μεγαλύτερη προβολή του brand name τους και την αύξηση των κερδών τους. “Δωρίζουν” εγκαταστάσεις, που στην πραγματικότητα το δημόσιο αδυνατεί να θέσει σε λειτουργία και να διατηρήσει οικονομικά, με αποτέλεσμα αργότερα να αναγκάζεται να επιστρέφει στον εκάστοτε όμιλο υπέρογκα ποσά εκατοντάδων εκατομμυρίων τα οποία βαραίνουν το μεγάλο κομμάτι της πληττόμενης κοινωνίας και με τα ίδια τα κτίρια να παρακμάζουν. Σύγχρονοι “ευεργέτες” στα μάτια μερικών, πραγματικοί εκμεταλλευτές στις πλάτες των πολλών κι όλα αυτά με κάλυμα τον πολιτισμό και την τέχνη, που, όσο η κρίση βαθαίνει, τόσο εμπορευματοποιούνται...
Στην εκδήλωση θα συζητήσουμε γύρω από ερωτήματα όπως:
Είναι δωρεά η “μεγαλόψυχη” παροχή του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για τη δημιουργία του Κέντρου Πολιτισμού;
Πόσα είναι τα χρήματα που χρωστάει το δημόσιο για όλα τα μεγάλα έργα χρόνων που δεν κατάφερε να αντέξει και τα οποία παρήκμασαν;
Ποια οφείλει να είναι εντέλει η στάση μας απέναντι στους “ευεργέτες” και ποια η αναγκαία απάντηση για τη δημιουργία αρχιτεκτονικών έργων και κτιρίων σχετικών με τον πολιτισμό και την τέχνη μέσα σε περιόδους κρίσης;
