Στην ιστορία λοιπόν από χτες η συμφωνία των Πρεσπών, περιμένοντας πια να δούμε εάν η ρήση που είχε πει κάποτε ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πως σε 10 χρόνια κανείς δεν θα θυμάται το Μακεδονικό, θα διαψευστεί ή θα επιβεβαιωθεί!
Πάντως την εβδομάδα που διανύσαμε στο Ηράκλειο, χάσαμε μια λαμπρή ευκαιρία να ακούσουμε τι πιστεύουν και γιατί οι δημοτικοί μας άρχοντες στην υπόθεση του Μακεδονικού. Αν ήταν δηλαδή υπέρ ή κατά της συμφωνίας. Αν δηλαδή είχαν άποψη για το θέμα και ποια ήταν. Και βέβαια σε ότι αφορά τους νεοδημοκράτες της ιστορίας σχεδόν στο σύνολο τους έδωσαν το παρόν, έτοιμοι, υποθέτω, να υπερασπιστούν την άποψη που πρεσβεύει το κόμμα τους.
Αλλά οι υπόλοιποι που ήταν; Οι σύντροφοι του ΚΙΝΑΛ (και από τις δυο μεγάλες παρατάξεις, Λαμπρινού και Κουράκη ) γιατί απουσίαζαν; Μήπως επειδή οι περισσότεροι από αυτούς ήταν υπέρ της συμφωνίας, αλλά φοβήθηκαν το πολιτικό κόστος; Μήπως δεν ήταν πολιτικά ορθό να πάνε κόντρα στην αρχηγό Φώφη, τώρα ειδικά που βρίσκεται στα κάτω της;
Αλλά για αυτούς που πράγματι η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, είναι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο δημοτικό συμβούλιο Ηρακλείου! Το λένε πια ανοιχτά πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο: Σε μια υπόθεση με έντονη ιδεολογική χροιά για την Αριστερά, σε ένα μείζον Εθνικό Θέμα, ένα ταυτοτικό για το χώρο όπως έχει ειπωθεί, όπου ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση έδωσαν μάχη για να υπερασπιστούν τα "ιερά και τα όσια" της παράταξής τους, που κατά πως λένε έγραψε ιστορία, αντί να πιάσουν την πάσα που τους έκανε ο ...Πέτρος Ινιωτάκης και να βρεθούν στην πρώτη γραμμή, προτίμησαν να μην δώσουν ποτέ το παρόν, συμπεριφερόμενοι ενοχικά και προσχηματικά.
Άραγε δεν έχουν άποψη; Δεν είναι υπέρ της συμφωνίας; Προτίμησαν να... μείνουν σπίτι, παίζοντας άραγε ποιανού το παιγνίδι; Και βέβαια μέσα σε όλα αυτά ο υποψήφιος (στις προηγούμενες εκλογές και με την επιθυμία να κατέβει και πάλι με το ΣΥΡΙΖΑ) δήμαρχος Ηλίας Λυγερός. Που είχε μια μοναδική ευκαιρία σε ένα γήπεδο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του, να βγει και να «παίξει μπάλα» και να αποδείξει σε όλους όσοι μέμφονται την οβίδεια μεταμόρφωση του, από ΣΥΡΙΖΑ σε ΛΑΕ και πάλι σε ΣΥΡΙΖΑ, πως πράγματι είναι, παρών ο Λυγερός, μια (ελπιδοφόρα και πάλι) υποψηφιότητα της Αριστεράς, που ενώνει και συνθέτει και πως πράγματι αξίζει μιας δεύτερης ευκαιρίας! Ποτέ μα ποτέ δεν υπερασπίστηκε μια θέση της κυβέρνησης 4 χρόνια τώρα, αλλά να- υπέθεταν κάποιοι από τους υπερασπιστές του-σε ένα βαθειά πολιτικό ζήτημα που τέμνει τον προοδευτικό με το συντηρητικό χώρο, επιτέλους θα μιλούσε !
Και αντ´ αυτού, τι έκανε; Το στρίβειν δια της απουσίας, δείγμα όπως λένε κάποιοι συντρόφοι του, πως «καλός ο Ηλίας αλλά δεν τόχει»! Μάλλον εδώ ισχύει μια εμβληματική φράση του ποιητή της Αριστεράς Μανόλη Αναγνωστάκη: «Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε»!
