Του Δημήτρη Καρατζάνη
Βρεθήκαμε τις τελευταίες μέρες σε μια κοινωνική σύναξη. Στη θανή ενός γνωστού στην κοινωνία Ηρακλειώτη, που υπηρέτησε την πόλη από πολλές και διάφορες θέσεις.Όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, εκτός από τις συζητήσεις που γίνονται για τη ζωή και το έργο του εκλιπόντα, γίνεται συνήθως αναφορά και σε γενικότερα ζητήματα τοπικού ή και εθνικού ενδιαφέροντος
Δε γνωρίζομε τι συζητιόταν πιο πέρα από μας.. Στο δικό μας όμως ακουστικό ...ορίζοντα, έφθανε ευκρινέστατα μια συζήτηση με επίκεντρο την επιστροφή του... Ασώτου. Έτσι χαρακτήρισε κάποιος από τους συζητητές ,την επιστροφή του ΓΑΠ, στα... χωρικά ύδατα της ΔΗΣΥ, μετά από δυο χρόνια ταξίδι σε άγνωστα πολιτικά νερά και μέσα σε αβάσταχτη μοναξιά, που, σιγά σιγά, είχε αρχίσει να παίρνει το χαρακτήρα μονιμότητας
Πως είδες την κίνηση του Γιώργου, ρώτησε κάποιος από την παρέα τον παρακαθήμενό του, τόσο δυνατά ,που μπορούσαμε να παρακολουθούμε κι εμείς άνετα τη συζήτηση .
Έπραξε άριστα ,ήρθε η απάντηση ,από κάποιον άλλο ''ομοτράπεζό''του .Για τον εαυτό του, βέβαια, συμπλήρωσε, γιατί για το ΠΑΣΟΚ και τη Συμπαράταξη ,πιστεύω πως το τελικό άθροισμα θα είναι μηδενικό ,αφού όσοι θα μπουν από τη μια,τόσοι θα φύγουν από την άλλη.Για να μη σου πω ,πως μπορεί να έχει και... αρνητικό πρόσημο η κίνηση .
Για τον ίδιο πάντως πρόσθεσε θα είναι ''ω χαρότο''. Θα ξαναμπεί στη βουλή , αφού δε χρειάζεται σταυρούς προτίμησης-πρώην πρωθυπουργός, βλέπεις- άρα το εφταχίλιαρο το μήνα θα πέφτει κανονικά και θα γλιτώσει και από μπλεξίματα με δικαστήρια ,όπως αυτό πού'χει σε μερικές μέρες για το περίφημο ''λεφτά υπάρχουν''.
Για να μην σου πω, πως έχοντας κάνα δυο ''δικούς'' του βουλευτές και με την ''αίγλη'' του πρώην πρωθυπουργού, ό λόγος του θα έχει ''βάρος'' '' Και, αν θες να το πάμε και πάρα πέρα, θα έχει και την ευκαιρία να... ετοιμάσει το έδαφος για την είσοδο και του επόμενου ... Παπαντρέου στη βουλή
Και όλα αυτά, χωρίς το παραμικρό προσωπικό κόστος. Ούτε καν μια... ψευτοσυγγνώμη ,γιατί στην πιο κρίσιμη στιγμή ''καρφωσε'', cold blooded, ,τον πολιτικό του φορέα. Εκείνον που είχε ''στήσει'' ο πατέρας του και που τον είχε ανεβάσει στην πρωθυπουργία.
Μπορεί να΄χεις δίκιο, σε ορισμένα απ αυτά που λές, αλλά αυτά είναι πια παρελθόν, και πρέπει να τ αφήσομε πίσω μας ,αντέκρουσε κάποιος Γιατί, αυτή τη στιγμή, εκείνο που μετράει είναι η προσπάθεια για συνένωση ,για ''Ανάσταση'' αν θές, του κεντρώου χώρου. Και απ αυτή την ιστορία ο ΓΑΠ δεν πρέπει να λείπει...
Όπως θα ξερετε από τις Γραφές, μπήκε απρόσκλητος στην κουβέντα ένας τρίτος,η ''Ανάσταση'', ως γεγονός,έχει υπάρξει μόνο σε δύο περιπτώσεις. Σ' εκείνη του Λάζαρου και του Χριστού ,με ''πρωταγωνιστή και τις δύο φορές το δεύτερο. Βλέπετε εσείς κανένα στο χώρο αυτό ,που να διαθέτει τα εχέγγυα για να φέρει σε πέρας ένα τέτοια εγχείρημα;.
Ασε που η ''Ανάσταση'' προυποθέτει την ύπαρξη ηθικών αρχών, για το χατήρι των οποίων άλλωστε, καθίσταται δυνατή η ανατροπή των φυσικών νόμων. Βλέπετε εσείς πουθενά τέτοιες αρχές ή το ελάχιστο τους, μια ''ηθική της ευθύνης'',χωρίς την οποία, καμιά πολιτική πράξη δε δικαιώνεται και ούτε παράγει σταθερά και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα ;.
Ας αφήσομε τις θεωρίες και τις ''Αναστάσεις'' που δεν είναι για τις στιγμές που περνά σήμερα η χώρα, ειπε εκείνος ,που είχε ανοίξει αρχικά την κουβέντα Το ερώτημα είναι, μπορεί αυτός, ο ζωτικός για τη δημοκρατία χώρος, να ανακάμψει και να αποτελέσει παράγοντα σταθερότητας και εκσυγχρονισμού του πολιτικού μας συστήματος;
Δεν το βλέπομε ήρθε η απάντηση από πολλές κατευθύνσεις .Όχι γιατί τα υλικά είναι ''παλιά και φθαρμένα'' ,αλλά γιατί δεν υπάρχει ειλικρινής αυτοκριτική , μεταμέλεια για τα λάθη του παρελθόντος ,και αμετάκλητη απόφαση από όλους, να τεθεί πάνω από το ατομικό ή το κομματικό συμφέρον, εκείνο της πατρίδας
Όταν ο αυτοκράτορας Ιουλιανός έστειλε τον φίλο του, γιατρό Ορειβάσιο , να προσπαθήσει ν αναζωογονήσει το μαντείο των Δελφών, που βρισκόταν σε κακή κατάσταση ,πήρε τον παρακάτω -τελευταίο- χρησμό:''Είπατε τω βασιλεί χαμαί πέσε Δαίδαλος αυλά .Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην ού μάντιδα δάφνιν ,ου παγάν λαλέουσαν,απέσβετο και λάλον ύδωρ''(Πείτε στο βασιλιά ότι κείτεται στο χώμα ο έντεχνος αυλός,ο Φοίβος δεν έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική, ούτε πηγή ομιλούσα. Χάθηκε και το νερό που μιλούσε)
Φοβούμαστε, ότι για τον πολιτικό χώρο που αναφερόμαστε ,παρόμοιο χρησμό θα έδινε το μαντείο και σήμερα ,με τον τρόπο και τις αξιακές αρχές που επιχειρείται η ανασύσταση του.
