Του Δημήτρη Καρατζάνη
Eιναι γεγονός πως το Καλοκαίρι, μέχρι τώρα τουλάχιστον , μας πήγαινε με το ''σιργούλιο'' , σε ότι αφορά τη ζέστη.Τις τελευταίες όμως μέρες άρχισε να μας ''ζορίζει''. Ιδιαίτερα κείνους - όπως εμείς- που τυχαίνει να κατοικούν σε ανατολικομεσημβρινό διαμέρισμα τελευταίου ορόφου πολυκατοικίας που τη ''βαράει'' ο ΄ήλιος από την ώρα που θα βγεί , μέχρι την ώρα που θα χαθεί πίσω απ το Στρούμπουλα..
Ευτυχώς όμως γι αυτές τις ''ζόρικες'' μέρες υπάρχει η λύση της θάλασσας τις ώρες της μεγάλης ζέστης.που μπορεί κανείς, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, να καταφύγει και να απολαύσει το θαλασσινό αέρα και τη δροσιά της, αναγνωρίζοντας ''εν τοις πράγμασι '',πως''τα πάντα εν σοφία εποίησε''
Μια λοιπόν από τις τελευταίες αυτές μέρες που ο υδράργυρος είχε σκαρφαλώσει πολύ πάνω απ τα συνήθη για την εποχή όρια, βρεθηκαμε σε κοντινή παραλία Ανατολικά του Ηρακλείου .Ο κόσμος πολύς ,οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες δυσεύρετες ,τελικά όμως καταφέραμε να βολευτούμε.Βρήκαμε μια ομπρέλα και δυό ξαπλώστρες ,που βρίσκονταν όμως ,σε... απόσταση αναπνοής από τους,προς κάθε κατεύθυνση , ''γείτονές''μας
Δε βαριέσαι ,σκεφτήκαμε ,εμάς μας ενδιαφέρει η θάλασσα και η δροσιά της Αν τώρα είναι και λίγο ...πυκνοκατοικημένη η παραλία, δε χάθηκε δα κι κόσμος.Μήπως θα μείνουμε εδώ ολη μέρα;
Με αυτές τις σκέψεις βουτήξαμε στη θάλασσα ,κολυμπήσαμε το καθιερωμένο ημίωρο μας και βγαίνοντας απ το νερό την αράξαμε στη σκιά της ομπρέλας και την άνεση της ξαπλώστρας απολαμβάνοντας τη δροσιά του αέρα που ''ποστέγνωνε'' τις σταγόνες του νερού που είχαν απομείνει πάνω στο δέρμα μας. Ταυτόχρονα, ''βυθιζόμασταν'' στην ανάγνωση του βιβλίου της Ελένης Βαρβιτσιώτη και Βικτώριας Δενδρινού '' Η τελευταία μπλόφα'' που διαβάζουμε αυτές τις μέρες.
Το βιβλίο αυτό είναι μια εξιστόρηση του δραματικού Ά εξαμήνου της διακυβέρνησης Τσίπρα ,με όλο το παρασκήνιο ,τις συγκρούσεις με τους δανειστές,τους ερασιτεχνισμούς και την προχειρότητα από την πλευρά μας ,το περίφημο Plan B και τελικώς την kolotoumba ενός απροετοίμαστου και ανώριμου Πρωθυπουργού που-όπως φαίνεται από το βιβλίο- δικαιολογημένα απέσπασε από τη Νομική Σχολή του Χάρβαρτ τον τίτλο του χειρότερου διαπραγματευτή της χρονιάς εκείνης.
Πρόκειται για. ένα εξαίρετο βιβλίο που ,κατά την άποψη μας, θά πρεπε να διαβαστεί από όλους τους ενήλικες Έλληνες, για να αντιληφθούν -ίσως- πόση βαρύτητα έχει για τη ζωή μας και τον τόπο η επιλογή που κάνουμε στην κάλπη.
Ενώ λοιπόν ήμουν απορροφημένος με το διάβασμα, ένοιωσα ξαφνικά να ενοχλεί τη μύτη μου μια έντονη μυρωδιά κάπνας και ταυτόχρονα αντιλήφθηκα να έρχεται καταπάνω μου ,ένας πυκνός καπνός που προερχόταν από το ...βορινό γείτονα μου, .ο οποίος, κάπνιζε αρειμανίως ένα ηλεκτρονικό τσιγάρο στέλνοντας,το ένα πίσω από το άλλο , σύννεφα καπνού ολόγυρα.
Έκανα λίγο υπομονή, με τη σκέψη ,ότι όπου να ναι θα τελειώσει .Έλα όμως που αυτός αντί να τελειώσει όλο και πύκνωνε τα σύννεφα του καπνού που ξαπόστελνε, κυρίως προς το μέρος μας,λόγω της κατεύθυνσης του αέρα .Τελικά δεν κρατήθηκα .
-Ξέρετε ,του είπα , συγνώμη ,αλλά μας ενοχλεί ο καπνός απ το τσιγάρο σας .
Μόλις που καταδέχτηκε να μου απαντήσει
-Εδώ είναι ανοιχτός χώρος κύριε και, όπως θα ξέρετε, δεν απαγορεύεται το τσιγάρο στους ανοιχτούς χώρους
-Ναι,αλλά εσεις δεν καπνίζετε κανονικό τσιγάρο , φουγάρο ολόκληρο βγαίνει απ το στόμα.σας
-Αντί να μας πείτε και μπράβο ,που προσπαθούμε να το κόψουμε, μας κάνετε και παρατήρηση ,απάντησε..Εν πάση περιπτώσει, εγώ είμαι νόμιμος, και, αν εσείς ενοχλείστε ,πρόβλημα σας. Πηγαίνετε στην... παρακάτω γειτονιά ,είπε κι έκλεισε τη συζήτηση γυρίζοντας μου την πλάτη.
-Α,ρε Πολάκη ,κίνημα ολόκληρο -τσιγάρου και πολιτισμού-έχεις δημιουργήσει ,είπαμε μέσα μας κι αρχίσαμε να μαζεύουμε τα συμπράγκαλα μας, για να μην αρπαχτούμε με τον ''τσαμπουκά'' καπνιστή και γίνουμε θέαμα ''παρά θιν αλός''
