ΑΠΟΨΕΙΣ

Πότε επιτέλους θα είμαστε αρκετά όμορφες για τους άλλους;

Από μικρές μπροστά σε έναν καθρέφτη για όλους τους λάθος λόγους

Πότε επιτέλους θα είμαστε αρκετά όμορφες για τους άλλους;

Πέρυσι σε ήθελαν με μεγάλους γλουτούς, φέτος με φακίδες, του χρόνου ποιος ξέρει, ίσως με πρησμένους αγκώνες!

Κάθε χρόνο η κοινωνία περιμένει από εσένα να μοιάζεις αλλιώς προκειμένου να "ταιριάξεις" μέσα στο πλαίσιό της. Μπορείς να ζεις ευτυχισμένη, ανενόχλητη και άνετη, αρκεί να τηρείς τις προϋποθέσεις που θέτουν οι άλλοι για εσένα. Βέβαια οι προϋποθέσεις και η μόδα αλλάζουν συνεχώς.

Μη τυχόν και πας για ποτό χωρίς make up, μη τυχόν και δείξεις τα σημάδια στο σώμα σου... "αποκρουστικό"! Αυτά για εσένα, που είσαι γυναίκα, θηλυκό και πρέπει να είσαι όμορφη! Οι άνδρες είναι γοητευτικοί και με τα σημάδια τους, και με τις άσπρες τρίχες, και τις ρυτίδες και την κοιλίτσα τους- και γούστο τους και καπέλο τους! Όσα περισσότερα για εκείνους τόσο το καλύτερο.

Μια γυναίκα με αυτοπεποίθηση και αγάπη για το σώμα της παίρνει την ετικέτα της "ψωνάρας", εκείνη που έχει όμως τις ανασφάλειες για το σώμα της είναι ό,τι πρέπει. Γίνεται αντικείμενο μελέτης του καθενός για το τι πρέπει να διορθώσει, κι όταν, και αν, το διορθώσει παίρνει τον τίτλο της "πλαστικιάς". "Ευλογημένες" όσες γεννήθηκαν με τα "εκλεκτά" γονίδια. Ή μήπως ούτε κι εκείνες;
Η όμορφη γυναίκα έχει να συγκριθεί κι αυτή με τη σειρά της με άλλες. 

Και στην τελική, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να είμαστε όλοι/ες ίδιοι/ες! Σε έναν κόσμο γεμάτο κόπιες, η ζωή θα ήταν βαρετή. Οι άνθρωποι θα πρέπει να κυκλοφορούμε με όλα τα χρώματα και τα αρώματα, σε όλα τα σχήματα και τα μεγέθη! Θα πρέπει να μας απασχολεί πώς θα κάνουμε την κοινωνία, τον κόσμο μας πιο όμορφο- πιο πολύχρωμο και ζωηρό-, κι όχι τους άλλους!

Όσο είμαστε εμείς "ερωτευμένοι" με τον εαυτό μας, δεν πέφτει λόγος σε κανέναν πως μοιάζουμε και τι φοράμε, ούτε ποιον αγαπάμε.

Και κλείνω με τα λόγια του Μάνου Χατζιδάκι:

Εγώ πάντα εκπλήσσομαι όταν βλέπω την ασχήμια. Δεν την συνήθισα ποτέ. Το μυστικό είναι να μη συνηθίζεις στην ασχήμια. Από την ώρα που τη συνηθίζεις και μειώνεις τη σημασία της, θα πει ότι αρχίζεις και να της μοιάζεις. Να μη μοιάσουμε στα τέρατα που μας περιβάλουν. Να μη γίνουμε ήρωες ταινιών φρίκης" 

και ο νοών νοείτω..

Φωτογραφία από Create.Vista 

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

Στείλε την είδηση