Του Δημήτρη Μιμή
Όταν δεν αρέσουν στους άλλους, οι κανόνες που δημιουργούμε τότε δημιουργούμε άλλους κανόνες. Αυτό είναι μια αλλοπρόσαλλη πολιτική συμπεριφορά που την συναντάμε τα τελευταία χρόνια στη γείτονα μας χώρα, την Τουρκία. Εμείς φυσικά σαν ευρωπαίοι έχουμε μια διαφορετική κουλτούρα απ΄ αυτούς. Έτσι όταν τους καλείς για συζήτηση επί ενός θέματος, αυτή δημιουργούν νέες μονομερείς πραγματικότητες με νομικά μέσα και στη συνέχεια προσπαθούν να τα εφαρμόσουν με στρατιωτικά μέσα. Αυτό ακριβώς έχει κάνει η Τουρκία με το σύμφωνο της με τη Λιβύη για να έχουν μία κοινή θαλάσσια ζώνη μεταξύ τους κάτω από την Κρήτη. Όλα αυτά φυσικά με ανταλλάγματα συμφωνιών για στρατιωτική προστασία. Με αυτό τον τρόπο θεωρεί ότι είναι ελεύθερη να κάνει έρευνες που συνοδεύονται βέβαια από στρατιωτικά σκάφη σε περιοχές που δεν είναι νόμιμα στην ιδιοκτησία της.
Αυτή η διαμάχη μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι πολύ παλιά, πριν ο Ερντογάν αναλάβει την εξουσία. Σήμερα στο προσκήνιο είναι η αμφισβήτηση των θαλάσσιων συνόρων στο Αιγαίο Πέλαγος και την Ανατολική Μεσόγειο. Βέβαια η Τουρκία δεν έχει κανένα δικαίωμα να μιλά για το ζήτημα αυτό γιατί δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Εκεί που σήμερα παρουσιάζεται η μεγαλύτερη ένταση είναι η θαλάσσια περιοχή έξω από το Καστελλόριζο. Να υπενθυμίσουμε στους Τούρκους φίλους μας ότι η νήσος Καστελλόριζο αποτελεί μέρος ενός αρχιπελάγους που εκτείνεται από τη Ρόδο και φτάνει στην Κύπρο και το Διεθνές Δίκαιο δίνει στο νησί το δικαίωμα να έχει υφαλοκρηπίδα. Έτσι η Τουρκία θεωρεί ότι είναι εγκλωβισμένη από την Ελληνική ζώνη απλώς και μόνο του Καστελλόριζου.
Λόγω αυτών των δίκαιων, για εμάς καταστάσεων, η Τουρκία, μαγειρεύει τα σχέδια της χωρίς να υπολογίζει και να λαμβάνει υπ΄ όψη της το Διεθνές Δίκαιο, παραβιάζοντας τα Ελληνικά θαλάσσια σύνορα αλλά και να μην υπολογίζει την δύναμη και την αποφασιστικότητα μας.
Έτσι σήμερα η Τουρκία δείχνει μια προκλητική και επιθετική συμπεριφορά η οποία όμως πρέπει να της κοπεί διότι όχι μόνο η χώρα μας αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη κινδυνεύει να εμπλακούν σε δυσάρεστες καταστάσεις. Αυτό το γεγονός το έχουν αναληφθεί ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη, όπως η Γαλλία και η Αυστρία, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου προς τους υπόλοιπους ευρωπαίους ηγέτες.
Όλα αυτά κάνουν τον Τούρκο ηγέτη να μη συμπεριφέρεται φυσιολογικά, τραβώντας τα πράγματα στα άκρα που όμως στο τέλος όλα θα αποβούν εις βάρος του. Τώρα θα περιμένουμε τι ευχάριστα θα εξαγγείλει αύριο στον τούρκικο λαό που σίγουρα θα έχουν σχέση με τις θαλάσσιες έρευνες αλλά και τις πιέσεις που δέχεται από τους ευρωπαίους ηγέτες.
