Το ΠΑΣΟΚ ήταν εδώ… θα είναι και αύριο!

Του Δημήτρη Καρυωτάκη

Οι εσωκομματικές εκλογές τελείωσαν στο ΠΑΣΟΚ κι έφεραν μεγάλο νικητή τον Νίκο Ανδρουλάκη. Η εσωστρέφεια που πυροδοτήθηκε στο ΠΑΣΟΚ  από τα τηλεοπτικά πάνελ από στελέχη όπως ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος και η Νάντια Γιαννακοπούλου τις πρώτες κιόλας στιγμές, σαν έτοιμοι από καιρό,  από το κλείσιμο της κάλπης των ευρωεκλογών όχι μόνο δεν έβαλαν το κόμμα σε περιδίνηση αλλά χάρις στην οξυδέρκεια και τα γρήγορα αντανακλαστικά του Ανδρουλάκη, το έφεραν στο επίκεντρο των εξελίξεων και του ενδιαφέροντος.

Το γάντι που σήκωσε χωρίς χρονοτριβή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αφού ξεπεράστηκε το αρχικό σοκ που του πέταξαν και  άνθρωποι που είχαν ευνοηθεί από την προεδρία του, έγινε σινιάλο και δύναμη για επανεκκίνηση και κινητοποίηση όλων όσοι δεν θα άφηναν άλλους, αλλότριους,  προς το κόμμα και την ψυχή της παράταξης να παίξουν παιγνίδια στην πλάτη του ΠΑΣΟΚ.

Δεν ήταν εύκολο αυτό που έκανε ο Ανδρουλάκης κι ας νομίζουν πολλοί πως αυτό το θριαμβευτικό 59,9%, ήταν ένας υγιεινός περίπατος που ήλθε χωρίς κόπο και προσπάθεια. Ήθελε έμπνευση, πολιτικό αφήγημα και οδικό χάρτη που να δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις σ’ όλους όσοι αλληθώριζαν δεξιά κι αριστερά για να βρουν σανίδες σωτηρίας στο αναιτιολόγητο κλίμα αμφισβήτησης που ψέλλισαν τόσο άκαιρα, τόσο άκομψα και τόσο βεβιασμένα.
Και βέβαια μ’ ένα ανοικτό κόμμα (μια τόσο όμως διάτρητη διαδικασία με τους φίλους και τα μέλη της μιας βδομάδας που αν θέλει να θεωρείται σοβαρό κόμμα το ΠΑΣΟΚ άμεσα θα πρέπει να καταργήσει καθιερώνοντας διαδικασίες που θα προβλέπουν να ψηφίζουν μέλη που θα είναι τουλάχιστον 6 μήνες εγγεγραμμένοι στα μητρώα του) που χάρη στη σοβαρότητα και την ενωτική αντίληψη του προέδρου του, δίδαξε δημοκρατία και συναντίληψη. 

Απέναντι του ο Ανδρουλάκης δεν είχε μόνο τους συνυποψήφιους του αλλά κι ένα βαθύ ΠΑΣΟΚ που ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την παρουσία του Ανδρουλάκη στο τιμόνι του κόμματος και που αυτή η βαρωνία ηττήθηκε χθες το βράδυ. Το ΠΑΣΟΚ πια ενηλικιώθηκε, δεν χρειάζεται πάτρωνες και αφεντάδες, προσπάθησε αρκετά για να αποκτήσει όχι μόνο την πολιτική του αυτονομία αλλά και τη δυνατότητα αυτό και τα χιλιάδες μέλη του να επιλέγουν το δρόμο που εκείνα αποφασίζουν.

Αλλά ο Ανδρουλάκης μίλησε χθες για το όλον ΠΑΣΟΚ, ως γνήσιος ηγέτης, χωρίς διαχωρισμούς σε νικητές και ηττημένους. Και έδειξε το δρόμο. Με τον ίδιο τον επανεκλεγμένο πρόεδρο να αναγνωρίζει πως κι εκείνος έκανε λάθη και πως θα τα διορθώσει ώστε με όλους τους παίκτες στην πρώτη γραμμή να αρθρώσει επιτέλους την εναλλακτική κυβερνητική πρόταση που θέλει η κοινωνία και να προτάξει εκείνη την ηγετική ομάδα που αντιπαρατεθεί στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Η μαγική λέξη που ακούγεται πια στο ΠΑΣΟΚ είναι η συμπεριληπτική ηγεσία. Που θα μπορεί δηλαδή να συμπεριλάβει και να αφομοιώσει όλες τις «ψυχές» της παράταξης. Κι αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για τον Ανδρουλάκη, που αν μη τι άλλο έδειξε πως είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει. Τώρα αρχίζει μια νέα εποχή και τώρα ο κρητικός ηγέτης του ΠΑΣΟΚ προκαλεί την ιστορία του. Έχει τα όπλα με αυτό το εμφαντικό αποτέλεσμα, έχει τις ικανότητες λένε όσοι τον ξέρουν κάπως καλύτερα, τώρα έχει την πραγματική ευκαιρία του!