ΠΑΣΟΚ: Ένα κόμμα- τροφοδότης λογαριασμός (στελεχών και υπουργών )!

Γράφει ο Δεκανέας Αλλαγής

Είναι από τα παράδοξα της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας: ψηφίζεις Αλέξη και σου προκύπτουν υπουργοί Μαριλίζα και Σπίρτζης. Λες να το πάρεις... αλλιώς και σταυρώνεις Κυριάκο και σου "ξετσουμίζουν" Χρυσοχοΐδης και Μενδώνη!

Την ίδια ώρα, το κόμμα - θερμοκήπιο υπουργών, το ΠΑΣΟΚ( ή σαν τους σεσημασμένους που έχουν στην αργκό και αρκετά παρατσούκλια, Ελιά, Δημοκρατική Συμπαράταξη, ΚΙΝ.ΑΛ. κλπ) έχει υποστεί την πιο δεινή ήττα της ιστορίας του, καθώς ο διπολισμός και η κανονικότητα στην πολιτική μας ζωή επανήλθε, αλλά αυτό έχασε ξανά το ραντεβού με την ιστορία, πηγαίνοντας σε λάθος τόπο σε... άκυρη ώρα και δεν συνάντησε κανέναν!

Τι συμβαίνει βρε παιδιά; Ήμασταν όλοι ΠΑΣΟΚ και δεν το ξέραμε; Ναι αλλά αυτό το λύσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες, όταν προ κρίσης, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συνέκλιναν σε μεθόδους, επιλογές και στρατηγική, μέχρι που Σαμαράς και Βενιζέλος αποφάσισαν να ζήσουν τον πολιτικό έρωτα της ζωής τους και να μοιραστούν ψωμί κι αλάτι ( άλλο που ο Σαμαράς έφαγε μόνος του το καρβέλι και ο Βαγγέλακας έμεινε με την πικρή γεύση του αλατιού), αλλά να συμβαίνει και τώρα; Δηλαδή πως γίνεται βρε παιδί μου να ψήφισα την πρώτη φορά Αριστερά, για να γίνει δεύτερη και να μου προκύψει...Ραγκούσης, ενώ ο άλλος δίπλα μου που έβγαλε από το αποθηκάκι την παλιά σημαία της ΝΔ, εκείνη με τον πυρσό, να ψηφίζει Μητσοτάκη και να του προκύπτει Υπουργός Εσωτερικών παρακαλώ, ο πρώην γραμματέας της ΚΝΕ και συνδαιτυμόνας του Σημίτη, Θεοδωρικάκος ;

Πως γίνεται ένα κόμμα να κατρακυλάει στο βούρκο και στην ανυποληψία και την ίδια ώρα τα στελέχη εκείνα που ταυτίστηκαν με τη σημαία του κι έγιναν γνωστά και ουχί μόνο στο θυρωρό της πολυκατοικίας τους, (α ρε Κατσιφάρα και να’ βλεπες από μια γωνία) να το απαρνιούνται και να γίνονται δεκτά στα νέα μαγαζιά τους, μετά Βαΐων και Κλάδων;

Πώς γίνεται Χρυσοχοΐδης και Ραγκούσης να πάλευαν μέχρι πριν μερικούς μήνες για το σοσιαλισμό και το Κίνημα και τώρα να ομνύουν στον Κυριάκο και τον Αλέξη... και να επιβραβεύονται κιόλας; Δεν ξέρω αν πραγματικά είναι ένα παράδοξο των καιρών μας, αλλά είναι απορίας άξιο πως ενώ οδήγησαν πολλοί από αυτούς και το κόμμα τους και την πατρίδα, στο βαθμό που υπηρέτησαν ένα σύστημα που χρεοκόπησε την Ελλάδα, στον πάτο του βυθού, οι μεν να αποτελούν το κεντροαριστερό άλλοθι στην κυβέρνηση του Μητσοτάκη, οι δε τους εγγυητές για το μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε μια σύγχρονη προοδευτική παράταξη;

Και για να το διασκεδάσουμε και λίγο... λόγω καύσωνα, εδώ μας έχουν μπερδέψει τόσο που ισχύει η παλιά λαϊκή ρήση: αδελφές και παλικάρια... γίναμε μαλλιά κουβάρια !