Παρατηρήσεις περί Συμφωνίας

Του Νίκου Λυγερού

Η λεπτομερής ανάγνωση των 20 Άρθρων της Συμφωνίας, εξηγεί γιατί έπρεπε να περιμένουμε τόσους μήνες το κείμενο. Όντως αυτό είναι γεμάτο παγίδες που δεν αφορούν μόνο και μόνο το θέμα της ονομασίας. Υπάρχουν επικίνδυνες αναφορές στο όνομα, στην ιθαγένεια, στη γλώσσα που κάνουν μια ακραία χρήση του μακεδονικού στοιχείου σε όλες τις μορφές του. Και ο προσδιορισμός της Μακεδονίας μας, ως βόρεια περιοχή του Πρώτου Μέρους, είναι και αυτός ενδεικτικός. 

Ανάμεσα σε όλα τα στοιχεία που έχουν διαρρεύσει σε αυτό το εξάμηνο ποτέ δεν υπήρξε μια αναφορά για την αξιοποίηση του Αιγαίου Πελάγους από τα Σκόπια, ούτε για τα ενεργειακά που σχετίζονται με τους υδρογονάνθρακες και ειδικά τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τόσο καιρό, η προπαγάνδα μιλούσε για εμπόδια που είχαν ξεπεραστεί αλλά ποτέ τέτοιους παράξενους συμβιβασμούς.

Επίσης αυτή η Συμφωνία μοιάζει περισσότερο με οδικό χάρτη διότι επί της ουσίας για να λειτουργήσει πρέπει να γίνουν θεαματικές αλλαγές στο Σύνταγμα των Σκοπίων χωρίς αυτό να είναι δεδομένο λόγω των αντιδράσεων που υπάρχουν ήδη.

Και το πνεύμα που απορρέει από αυτή τη Συμφωνία, είναι ότι υπήρξε μια συνειδητοποιημένη προσπάθεια ισοπέδωσης των ελληνικών θέσεων και μάλιστα με δεσμεύσεις που για την υποστήριξη της υποψηφιότητας των Σκοπίων και την ενταξιακή τους πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που δεν συμβαδίζει με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και θυμίζει τις δεσμεύσεις του Σχεδίου Ανάν για την Κύπρο.

Επιπλέον γίνεται το ανάλογο και για την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.