Όταν δεν υπάρχει πατρίδα ,οι ψήφοι είναι άχρηστοι.

Του Δημήτρη Καρατζάνη

Ήταν ένα ζεστό κυριακάτικο βράδυ του Ιουλίου του 196...και βρισκόμουν σ ένα θερινό κινηματογράφου eτης Λεμεσού, όπου, τότε, υπηρετούσα ως νεαρός υπολοχαγός .Παιζόταν, θυμούμαι, η Ελληνική ταινία ''Μια κυρία στα μπουζούκια ''με τον αείμνηστο Φαίδωνα Γεωργίτση και τη Μαίρη Χρονοπούλου και όπως συνέβαινε εκείνη την εποχή με τις Ελληνικές ταινίες στην Κύπρο -αλλά και στην Ελλάδα -ο κόσμος ήταν, κυριολεκτικά , ''πατείς με πατώ σε''.Ξαφνικά, στο διάλειμμα της προβολής΄,ένα παιδί γύρω στα 13-14 , όρμησε στο χώρο των θεατών κρατώντας στο απλωμένο χέρι του ένα μάτσο Κυπριακά χαρτονομίσματα και άρχιζε να τα μοιράζει επαναλαμβάνοντας μια σχεδόν ακαταλαβίστικη φράση: ''μπάε κόμε μπόγαμα,,μπάε μπόγαμα''(πάρε κόσμε πρόγραμμα, πάρε πρόγραμμα)Όπως μάθαμε ,ήταν ,το παιδί του ιδιοκτήτη του κινηματογράφου ,που έπασχε από νοητική καθυστέρηση και βρίσκοντας στιγμιαία αφύλακτο το ταμείο,,πήρε τα λεφτά που βρίσκονταν εκεί και άρχισε να τα μοιράζει, νομίζοντας πως ήταν το ''πρόγραμμα'' της ταινίας ..

Θα αναρωτηθείτε βέβαια ,πως και θυμήθηκα το συμβάν αυτό ,ύστερα από 50 τόσα χρόνια

Θα εξομολογηθώ την... αμαρτία μου .Μου ήρθε στο μυαλό ασυναίσθητα αυτή η εικόνα ,καθώς ,τις τελευταίες μέρες, παρακολουθώ αυτό το απίθανο ''πάρε κόσμε ''στο οποίο έχει επιδοθεί η κυβέρνηση με παροχές κάθε είδους ..

Παροχές που δεν γίνονται βέβαια εν όψει εκλογών - όχι προς θεού , μακριά από ΄μας κάθε τέτοια σκέψη - αλλά επειδή πρόκειται για κυβέρνηση φιλολαική που .προσπαθεί να ...βοηθήσει, όπως μπορεί, αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη..

Για να πούμε την αλήθεια, δεν είχαμε πρόθεση να ασχοληθούμε με το θέμα .Άλλωστε , λίγο πολύ ,είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην Ελληνική πολιτική πραγματικότητα αυτό το προεκλογικό ...σπορ , αν και ,τούτοι εδώ,,το έχουν μετεξελίξει στα όρια της ...τελειότητας.

Αν το κάνομε, ,είναι, γιατί με το τελευταίο νομοσχέδιο που αφορά τις Ένοπλες Δυνάμεις και πρόσφατα κατατέθηκε στη βουλή ,προτείνονται πράγματα εντελώς απαράδεκτα .Μέτρα που προσβάλλουν τους αξιωματικούς , θα επιτείνουν το πρόβλημα επάνδρωσης των Μονάδων , ενώ δίδουν και κίνητρα για ''λούφα και παραλλαγή'' στους στρατεύσιμους.. .

Πιο συγκεκριμένα,, το υπόψη νομοσχέδιο προτείνει ,ανάμεσα σε άλλα, και τα εξής:

Τη δημιουργία ''Γραφείου Νομικής προστασίας'' στις Μονάδες ,που συνιστά στην πράξη δημιουργία μιας άλλης ιεραρχίας, παράλληλης με τη φυσική

Την.εξίσωση του χρόνου θητείας των αντιρρησιών συνείδησης με εκείνον των κανονικών οπλιτών, με ταυτόχρονη τροποποίηση της σύνθεση της ειδικής επιτροπής που αποφασίζει για τους αντιρρησίες συνείδησης,η οποία στο εξής θα συγκροτείται από έναν μόνο στρατιωτικό και τρεις καθηγητές (μέχρι τώρα ήταν 2 προς2).Η δικαιολογία που προβάλλεται στην εισηγητική έκθεση ειναι :''προς παροχήν περισσοτέρων εγγυήσεων αμεροληψίας και ανεξάρτητης κρίσεως της επιτροπής'' ,(Λές και οι αξιωματικοί στερούνται αμεροληψίας και ανεξάρτητης κρίσεως) .

Την κατάργηση της σημερινής δυνατότητας του υπουργού ΄Άμυνας να αναστέλλει σε περίοδο πολέμου τις διατάξεις για εναλλακτική θητεία

Τη μείωση της θητείας για όλα τα άρρενα τέκνα των πολύτεκνων και τρίτεκνων οικογενειών ,πράγμα που μέχρι τωρα ίσχυε μόνο για πρώτο .άρρεν τέκνο αυτών των οικογενειών .

Τέλος το νομοσχέδιο κάνει κι ένα δωράκι στους οπλίτες βραχείας ανακατάταξης (ΟΒΑ) ανανεώνοντας τη σύμβαση τους για τρία ακόμα χρόνια.

Σε μια εποχή δηλαδή όπου η πίεση εξ Ανατολών συνεχώς αυξάνεται και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα όχι απλώς αμφισβητούνται ,αλλά παραβιάζονται βάναυσα, εμείς''αγρόν ηγοράζαμεν'' .

Αντί να παίρνομε μέτρα ενίσχυσης των Ε.Δ ΄παίρνομε , ''ελαφρά τη καρδία, μέτρα αποδυνάμωσης τους.Για τα ψηφαλάκια κατά πρώτο λόγο, ίσως και για να ικανοποιηθούν κάποιοι ...εξέχοντες αντιρρησίες συνείδησης, όπως λόγου χάρη ο στρατηγικός σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Καρανίκας.

Όλα αυτά βέβαια ,δεν θα είχαμε καμιά αντίρρηση να τα δούμε να συμβαίνουν, ,αν η χώρα μας βρισκόταν στη θέση του Λουξεμβούργου ,του Βελγίου της Ολλανδίας ,της Πορτογαλίας κ.λ.π Χώρες δηλαδή που δεν απειλούνται από κανένα

.Εμείς όμως έχομε απέναντι μας την εχθρική Τουρκία των 80 εκατομμυρίων κι έναν αδίστακτο και απρόβλεπτο ηγέτη με φανερά αναθεωρητικές βλέψεις και σχέδια..Οφείλομε συνεπώς να αγρυπνούμε και να προετοιμαζόμαστε κι όχι να κάνομε εκπτώσεις στην αμυντική και αποτρεπτική μας ικανότητα για χάρη κάποιων ψήφων.

Γιατί ,όταν δεν υπάρχει πατρίδα ,οι ψήφοι είναι άχρηστοι.