Του Δημήτρη Μιμή
Η βία είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σ΄ όλες τις κοινωνίες και σ΄ όλους τους λαούς από την εμφάνιση του ανθρώπου στον πλανήτη μας. Είναι λοιπόν, ένα φυσιολογικό φαινόμενο που ο άνθρωπος το φέρει μαζί του και θα το κουβαλά για πάντα σε όλες τις περιόδους εξέλιξης του. Όσο βέβαια οι κοινωνίες εξελίσσονται η βία αλλάζει μορφές και βρισκόμαστε σήμερα στο σημείο να παρατηρούμε την οπαδική αλλά και την αστυνομική βία, εκτός από τις άλλες μορφές βίας. Το ποια από τις δύο μορφές εμφανίστηκε πρώτη το αφήνω σ΄ εσάς. Κάποιοι λόγοι θα έχουν υπάρξει που τις έχουν επιβάλει.
Ευκαιρία παίρνω από τον τραυματισμό νεαρού αστυνομικού, που έγινε στον αγώνα βόλεϊ Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός που δίνει μάχη σήμερα να κρατηθεί στη ζωή και του εύχομαι καλή ανάρρωση.
Πέρα όλων των ανωτέρω θα σταθώ στο γεγονός ότι, για πρώτη φορά ο πρωθυπουργός της χώρας, κύριος Μητσοτάκης, επιδεικνύοντας γρήγορα αντανακλαστικά, έδειξε άμεσο ενδιαφέρον λέγοντας ότι θα νικήσουμε τη μάχη κατά της οπαδικής βίας, και πολύ σωστά το είπε. Ξέχασε όμως να αναφέρει την αστυνομική βία που δέχονται οι πολίτες αυτής της χώρας όπου υπάρχει συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις επετείους του πολυτεχνείου η ακόμα τις δολοφονίες του παιδιού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και του Ζακ Κωστόπουλου. Τι έγινε τότε και κανένας δεν μιλά;
Η αστυνομική βία είναι παντού παρούσα και πάντα υπό την προστασία του νέο-φιλελευθερισμού. Μπορείτε να μου πείτε ότι το κράτος έχει δικαίωμα να ασκεί βία. Όχι βέβαια σε περιπτώσεις διαμαρτυριών αλλά μονάχα σε περιπτώσεις προστασίας πολιτών και σε εγκληματικές πράξεις που καταλύουν την κοινωνική συνοχή.
Είναι βέβαια σπάνιο φαινόμενο αλλά και ανεπίτρεπτο, να τραυματίζεται αστυνομικός σε ώρα της υπηρεσίας του. Συχνότερο φαινόμενο είναι να τραυματίζονται πολίτες ή και ακόμα να σκοτώνονται από τα χέρια απρόσεκτων και ανεκπαίδευτων αστυνομικών, οι οποίοι έχουν δεχθεί ελάχιστη ή και καμία εκπαίδευση ώστε να προστατεύσουν τους πολίτες. Είμαι σίγουρος ότι αυτοί οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί είναι γνωστοί αλλά δυστυχώς προστατεύονται.
Σοβαρές και καταδικαστέες είναι και οι δυο περιπτώσεις, είτε η βία προκαλείται από αστυνομικούς ή προκαλείται από περιθωριακούς πολίτες. Σοβαρότατη είναι η βία που ασκήθηκε στον νεαρό αστυνομικό, ενώ ασκούσε τα καθήκοντα του αλλά το σπουδαιότερο είναι, μετά από τις αποκαλύψεις που έγιναν ότι υπήρχε καθοδηγητής στην όλη πράξη. Βέβαια, όταν εμείς οι γονείς δεν συμβουλεύομε τα παιδιά μας, τότε βρίσκονται άλλοι να παίξουν τον ρόλο αυτό. Οι λεγόμενοι καθοδηγητές είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσουν τα παιδιά σε πράξεις αντικοινωνικές, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Η κυβέρνηση σήμερα είναι εγκλωβισμένη από την άμεση παρέμβαση του κ. Μητσοτάκη και τα μέτρα που ελήφθησαν είναι ανεπαρκή. Θα έπρεπε να πάρει αποφάσεις όχι μονάχα για την οπαδική βία αλλά και για την αστυνομική βία που αυτή έχει φέρει ακόμα και νεκρούς χωρίς ο ίδιος να έχει ενδιαφερθεί μέχρι σήμερα. Η οπαδική βία δεν περιορίζεται με κεκλεισμένες θήρες στους αγώνες για δυο μήνες. Απαιτείται παιδαγωγική που αυτή απουσιάζει από τα σημερινά σπίτια και παράλληλα εκπαίδευση των αστυνομικών ώστε να προστατεύουν τους πολίτες.
