Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
«Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας, έγραφε ο πολυτάλαντος συγγραφέας και διανοούμενος της εποχής του:
«α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού. Β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. Γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ’ επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των»! Αυτά έγραφε πολλά χρόνια πριν ο κορυφαίος διανοούμενος της εποχής του , ρομαντικός και πάντα εύστοχος Εμμανουήλ Ροϊδης.
Ο ίδιος βέβαια δεν πρόλαβε να ζήσει από κοντά το μεγαλείο της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης καθότι ο ίδιος πέθανε το 1904 και η ΔΕΘ…ξεκίνησε για πρώτη φορά 22 χρόνια μετά τον θάνατό του. Οπότε εάν είχε βιώσει τις μεγάλες στιγμές των πολιτικών μας θα προσέθετε κι άλλες ομάδες στις…ελληνικές φυλές! Ο Γκρούεζας και όλοι οι απόγονοί του έχουν δώσει δείγματα γραφής για να μην πω ότι έχουν γίνει…θεσμός πια στο πολιτικό προσκήνιο καίτοι τους μάθαμε να κινούνται στο παρασκήνιο!
Είναι αλήθεια πως το μείζον για τα κόμματα είναι το ποιος θα…παραλάβει την κουτάλα λοιπόν! Ακόμη και σήμερα…που υποτίθεται πως ο κόσμος έχει ξυπνήσει, που έχει πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει, αλλά…κανένας πολιτικός δεν χαμπαριάζει από ευθύνη, κοινωνική ευαισθησία και …μια άγνωστη λέξη , δυστυχώς, όπως είναι αίσθηση του καθήκοντος.
Πραγματικά εάν ακούς τους πολιτικούς μας διαχρονικά τώρα να ομιλούν στη ΔΕΘ νομίζεις πως είναι έτοιμο το κράτος να μοιράσει…χρυσά κουτάλια! Τι ακριβώς συμβαίνει και ενώ μέχρι τον Μάρτιο- Απρίλιο- Μάιο τα ζόρια είναι μεγάλα, το Καλοκαίρι μας προϊδεάζουν για….Χειμώνα του 1942 τον…Σεπτέμβριο όλα είναι ανθηρά; Τι κάνει τον εκάστοτε πρωθυπουργό που συνήθως ζητά θυσίες και αυτοσυγκράτηση στις αρχές Σεπτεμβρίου να μοιράζει επιδόματα και στεγαστική κάλυψη και η αντιπολίτευση που τα βλέπει όλα μαύρα να μοιράζει υποσχέσεις και…θα που ξέρει πως έτσι κι αλλιώς δεν θα κληθεί να υλοποιήσει;
Δεν είναι οι τωρινοί αρχηγοί εκείνοι που το ξεκίνησαν, δεν καθιέρωσαν αυτή τη λογική «Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ» αλλά η αλήθεια είναι πως όσο περνάει ο καιρός το…απογειώνουν! Οι μάγοι με τα δώρα σε μας...έρχονται νωρίτερα και πάντως όχι τον Δεκέμβριο! Ο μεν ένας βρίσκει λύση για όλα με επιδοματική πολιτική και επιταγές που πολλές φορές δεν έχουν αντίκρυσμα δίδοντας φτηνά επιτόκια και στέγαση που…δεν υπάρχουν καν στην πραγματική αγορά. Και τη ζωή θα έλεγα. Ο άλλος…κλείνει το μάτι στους πάντες, μοιράζοντας από ένα λεφτόδεντρο που δεν υπάρχει, δημιουργεί προσδοκίες με τις…αυταπάτες που έχουμε ζήσει στο παρελθόν. Σχεδόν πάντα τον Σεπτέμβριο ξέρουμε ότι θα ζήσουμε…μαγικές στιγμές, κάπως έτσι έγινε και το 2009 πριν αποδράσει ο «κουρασμένος» και αναλάβει ο άλλος που ήξερε μέχρι τότε ότι λεφτά υπήρχαν. Μετά τον Οκτώβριο…όμως κατάλαβε ότι… όχι μόνο δεν υπήρχαν, αλλά κι αυτοί που είχαν δεν μας τα δάνειζαν. Κι όλα αυτά στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης που μετατρέπεται σε…κουίντα των μάγων για τα τρικ τους. Ένα κασόνι άδειο έχουν, λεφτά γεμίζουν και…μετά τα εξαφανίζουν! Κάθε χρόνο τα ίδια.
Διότι τι είναι η ΔΕΘ ή μάλλον πως ξεκίνησε και πώς κατέληξε; Από το 1926 που κάποιοι οραματίστηκαν τη διεθνή έκθεση αυτή θέλησαν να δημιουργήσουν ένα θεσμό στα πρότυπα τα αμερικάνικα, τα ευρωπαϊκά για να έρχονται Έλληνες και ξένοι επιχειρηματίες, επενδυτές, να βλέπουν που πάει η τάση, τι ετοιμάζεται το επόμενο διάστημα, ποια είναι η επιχειρηματικότητα…όλα όσα επιφυλάσσει οικονομικά-αναπτυξιακά το μέλλον.
Πόσα από αυτά τηρούνται πια; Η ΔΕΘ δυστυχώς έχει ταυτιστεί με την άνοδο-κάθοδο των πολιτικών, την πασαρέλα διαφόρων τύπων - Γκρούεζες πραγματικοί- που μας υπόσχονται λαγούς και πετραχείλια, δεν φείδονται εξαγγελιών και υποσχέσεων. Και έτσι η ΔΕΘ από εκθεσιακός θεσμός κατέστη βήμα για…Δημόσιες Εξαγγελίες… των "Θα"!
δημοσιεύθηκε στο Στίγμα της Πατρίδος
