Του Δημήτρη Καρυωτάκη
Ο Γιώργης Κλάδος αποτέλεσε την πιο εμβληματική φυσιογνωμία όχι μόνο στο χώρο της Αυτοδιοίκησης αλλά και στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς! Ένας ευπατρίδης της παράταξης, μια προσωπικότητα που ξεπερνούσε την εμβέλεια του χώρου του, ένας πολιτικός που επειδή είχε ζήσει στο πετσί του τον διχασμό και τον εμφύλιο, τις διώξεις και το κοινωνικό περιθώριο, είχε αντιπαρατάξει τη μετριοπάθεια, τη συναίνεση αλλά και τη συνεργασία των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, πρωτοπόρος και αιρετικός για την εποχή του,σαν το μόνο εργαλείο για να πάει ο τόπος μπροστά και να προοδεύσει... αυτό ήταν το μέλημα του!
Νεαρός δημοσιογράφος στα πρώτα βήματα μου, σχεδόν καθημερινά τον περίμενα στο βιβλιοπωλείο του στην Πλατεία Λιονταριών, ανεβαίνοντας την ξύλινη παλιοκαιρίτικη σκάλα, για να παρακολουθήσω τα μαθήματα πολιτικής ιστορίας που μου πρόσφερε, στα μέσα της δεκαετίας του ‘80. Εκεί άκουγα με δέος τις ιστορίες της Αριστεράς και των διώξεων, τον πόνο από τη διάσπαση του ΚΚΕ, τις ιστορίες με το Χατζηδάκη και την προσπάθεια να αναδείξει τα αγαπημένα του Ανώγεια, σε ένα λύκνο πολιτισμού, συλλογικότητας και αυτοδιοικητικής πρωτοπορίας!
Η μεγάλη ευκαιρία για το Ηράκλειο χάθηκε στις εκλογές του 1986, όταν η Αριστερά στις πρώτες προσπάθειες που έκανε για να διατυπώσει μια εναλλακτική αυτοδιοικητική πρόταση για την πόλη, που ασφυκτιούσε από τον σφυκτό πασοκικό μικρόκοσμο που την έπνιγε, έριξε την πρόταση να πειστεί ο Κλάδος να αφήσει τα Ανώγεια και να κατηφορίσει στο Ηράκλειο, συσπειρώνοντας όλες εκείνες τις δυνάμεις που δεν μπορούσαν να αφήνουν την πόλη να σέρνεται πίσω από επιλογές που παίρνοντας στα κλειστά κομματικά γραφεία. Κάποιοι τότε ψέλλισαν πως ε, όι δα που θα αφήσουμε τους χωριάτες και τους Ανωγειανούς, να κάνουνε κουμάντο στο Ηράκλειο και η πρόταση που θα άφηνε ένα εξαίρετο αυτοδιοικητικό αποτύπωμα στην πόλη δεν κατατέθηκε ποτέ!
Δεν ήταν ώριμη; προφανώς η κοινωνία τότε ( με Παπανδρέου - Μητσοτάκη στις ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων ) άλλα ήθελε! Τα κυρίαρχα κόμματα επένδυαν στη ρήξη, την πόλωση και το φανατισμό και η πρόταση Κλάδου ήταν σαν τη μύγα μες το γάλα, το σίγουρο πάντως ήταν πως χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία και οι «χωριάτες» μπορεί να μην αποίκησαν τότε το Κάστρο, αλλά αργότερα με όρους που μάλλον δεν ταίριαζαν με την αισθητική και τα πιστεύω του Ανωγειανού πολιτικού!
Αναμφισβήτητα ο Κλάδος άφησε το αποτύπωμα του στο χώρο της Αυτοδιοίκησης στην Κρήτη και 27 χρόνια μετά μνημονεύεται ακόμα! Ξέρετε άραγε πολλούς που τους συνέβη ; Καλό ταξίδι αγαπημένε μας κύριε Γιώργο και χαιρετίσματα στο φίλο σου το Λεωνίδα Κύρκο !
