Ο «εγκρατής ευρωσκεπτικισμός» και οι «μετακορωναϊκές συνέπειες»

Του Πέτρου Μηλιαράκη*

 

Εξ αρχής τοποθετούμαι οτι ο όρος  «εγκρατής ευρωσκεπτικισμός» αφορά προσωπική μου τοποθέτηση. Εισηγούμαι δε τον όρο αυτό γιατί δικαιολογείται απο τα όσα  προσφάτως, στις 10 Μαρτίου, εν μέσω κρίσης,προέκυψαν από τοποθετήσεις μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ). Υπ όψιν δε ότι το ΕΚ είναι  το πιο αντιπροσωπευτικό Ενωσιακό Όργανο. Περαιτέρω δικαιολογώ τον όρο αυτό,γιατί μπορεί να ανταποκρίνεται σε επερχόμενη οικονομική κρίση που προϊδεάζει την ανθρωπότητα για νέα δεδομένα! Έτσι εισηγούμαι παραλλήλως και τον όρο: «μετακορωναϊκές συνέπειες» . Και τούτο γιατί μετά το global red alert  μπορεί να έχουμε  διεθνώς ένα νέο  Bretton Woods και στην Ευρώπη ενδεχομένως ανατροπή του Stability Pact... Άλλωστε, ΠΟΛΕΜΟ έχουμε και μάλιστα ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ!

   Με τούτη την προδιάθεση,ιδού μερικές από τις πιο αντιπροσωπευτικές τοποθετήσεις στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΕΚ:

·        ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ:

            Σημαντική είναι η τοποθέτηση του Χοσέ Μανουέλ Φερνάντες, ο οποίος ανήκει στην διαπραγματευτική ομάδα του ΕΚ για τον μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό. Ο συγκεκριμένος ευρωβουλευτής, δήλωσε ότι:

«Είναι ίσως καλό που το Συμβούλιο δεν έχει καταλήξει σε συμφωνία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα μπορούσε να εγκρίνει συμφωνία που αντιβαίνει στα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών. Οι ηγέτες της ΕΕ παρουσιάζουν ωραία λόγια και στόχους, αλλά όταν πρόκειται για την οικονομική στήριξη αυτών των στόχων, οι καλές προθέσεις εξαφανίζονται».

            Ειδικότερα ο επικεφαλής της ομάδας Renew Europe, Ντάσιαν Σόλος, δήλωσε ότι:

«ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός πρέπει να παίξει τον δικό του ρόλο ως μοχλός επενδύσεων για την ανάκαμψη της οικονομίας» και δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην κρίση των ελληνοτουρκικών συνόρων τονίζοντας ότι: «η εφαρμογή της πολιτική μας για την ασφάλεια των συνόρων και την αλληλεγγύη προϋποθέτει την παροχή επαρκών πόρων στην Frontex κι έναν προϋπολογισμό που επιτρέπει πραγματική, επιτόπου αλληλεγγύη».

            Περαιτέρω η  Μαργκαρίτα Μάρκες, η οποία είναι και μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας ΕΚ για τον μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό, τοποθετήθηκε ως εξής:

«Η απάντησή μας στην κλιματική, δημογραφική, ψηφιακή και διεθνή πρόκληση, πρέπει να είναι περισσότερη Ευρώπη: μια Ευρώπη που μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση στα σύνορά μας, που μπορεί να βρει τη λύση στην εξάπλωση του κορονoϊού». Δεν είναι δε χωρίς σημασία η έμφασή της ότι: «πρέπει να γνωρίζουμε ότι την επόμενη επταετία θα προκύψουν νέες απροσδόκητες προκλήσεις, και η Ευρώπη δεν θα μπορεί να πει, όπως το 2007-2008, ότι δεν είμαστε έτοιμοι».

·        Η «ΘΕΣΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ» ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ

            Εν κατακλείδι (μεταξύ των άλλων τοποθετήσεων) ο λόγος που καταγράφει επακριβώς την πραγματικότητα και που αποδεικνύει την κρίση του όλου συστήματος, αλλά και τη δημιουργία ενός «εγκρατούς ευρωσκεπτικισμού» είναι τα όσα ανέφερε ο Γενς Γκάιερ, ο οποίος τοποθετήθηκε με τα εξής:

«Bλέπουμε, εδώ και χρόνια, την ίδια κατάσταση. Την Κυριακή, οι ηγέτες της ΕΕ ζητούν την καλύτερη προστασία των συνόρων και τη διάθεση περισσότερων χρημάτων για το κλίμα, την κοινή αμυντική πολιτική και άλλα. Τη Δευτέρα, τα κράτη μέλη δεν είναι διατεθειμένα να διαθέσουν τα χρήματα. Την Τρίτη, όλοι συζητούν για το πόσο άσχημα είναι τα πράγματα και για την αδυναμία της ΕΕ να επιφέρει λύσεις».

            Τα προαναφερόμενα αποδεικνύουν ότι αρχίζει να δημιουργείται πέραν του «ευρωσκεπτικισμού» και ένα κλίμα που διαμορφώνει τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τόσο για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας, η οποία για την ενωσιακή έννομη τάξη είναι έννομο αγαθό (βλ. άρθρο 9 ΣΛΕΕ, 114 παρ. 3 ΣΛΕΕ και 168 ΣΛΕΕ), όσο και για την στήριξη της κοινωνικής και εδαφικής συνοχής και αλληλεγγύης (βλ. άρθρο 3 παρ. 3 ΣΕΕ), καθώς και για την υπεράσπιση των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης (βλ. Αρθρο 77παρ. 1β και 2β,δ και ε ΣΛΕΕ).

   
                                                  • ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ...

         Με βάση τα προαναφερόμενα αρχίζει να δημιουργείται ένα ιδιαίτερο κλίμα υπεράσπισης της δημόσιας υγείας και των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ιδιαιτέρως όμως δημιουργείται και ένα κλίμα «ευρωσκεπτικισμού» που μπορεί να αναιρέσει το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας. Παραλλήλως όμως, λόγω των έκτακτων συνθηκών που βιώνει η ανθρωπότητα, πρέπει να εστιάζουμε τη σκέψη μας και στο  «τί» μπορεί, σε παγκόσμιο επίπεδο  να προκύψει απο την «μετακορωναϊκή εποχή» και μετά !..

* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).