Μπορεί έτσι να πορευτεί το Πολιτιστικό;... Αδύνατον !

Γράφει ο Δεκανέας Αλλαγής

Παρακολουθώντας τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Ηρακλείου για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΠΑΝΑΛ και της φιλοσοφίας που κυριάρχησε, δεν μπορεί παρά να κάνεις μελαγχολικές σκέψεις για τι το θέλαμε και φτιάξαμε το Πολιτιστικό Κέντρο, αφού είμαστε έτοιμοι να το ρίξουμε στην πυρά, λίγους μόλις μήνες μετά την πανηγυρική λειτουργία του!

Ένα έργο μεγαλεπήβολο και εμβληματικό, μια πυρηνική δύναμη στα χέρια της μεγαλύτερης πόλης της Κρήτης, ένα στολίδι, όπως το ονειρεύτηκαν όσοι και είναι αρκετοί αυτοί που το εμπνεύστηκαν, το σχεδίασαν και με τα χρήματα των Ηρακλειωτών, αλλά και των υπολοίπων φορολογουμένων πολιτών της χώρας, που το χρυσοπλήρωσαν, να γίνεται έρμαιο μικροπαραταξιακών στοχεύσεων και αντιπαραθέσεων. Όταν φτάνεις να κάνεις την τρίχα... τριχιά, όταν βλέπεις πως είναι περιττή η ύπαρξη πυροσβεστικής φωλέας (γνωρίζοντας πως αν κόψεις τα πυροσβεστικά μέσα στο κτήριο, δεν θα μπορέσεις να αδειοδοτηθείς, όταν καταθέσεις τη σχετική άδεια) ή να κάνεις διάλογο για το αν πρέπει να περικόψεις από τα κλιματιστικά, ή ακόμα να εξανίστασαι για το πόσο στοιχίζει το κούρδισμα των οργάνων, καταλαβαίνεις πως εδώ πάει αλλού το πράγμα!

Γιατί άλλο πράγμα η τεκμηριωμένη αντιπαράθεση απόψεων, η κριτική για παραβλέψεις, σκανδαλώδεις αμοιβές ή σκιές για κακοδιαχείριση, που προφανώς εάν υπάρχουν θα πρέπει να γίνουν σημαία και αντικείμενο σκληρής κριτικής, κι άλλο να θες να πνίξεις κι εν τέλει να δημιουργήσεις τέτοιες ασφυκτικές συνθήκες στη (μη) λειτουργία του, ώστε να παραδώσεις τα κλειδιά του και να το κλείσεις!

Εάν ο νομοθέτης που είχε αυτή την ασύλληπτη ιδέα της απλής αναλογικής και του απίστευτου παραλογισμού στην τοπική αυτοδιοίκηση, για το πως μπορεί να διοικηθεί ένας Δήμος, παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα, χτες το βράδυ στη Λότζια, ή θα έσκιζε το νόμο που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο ολοκληρωτικό αδιέξοδο όσους βιώνουν τέτοια δημοτικά σχήματα σαν αυτό που μας προέκυψε στο Ηράκλειο, ή θα κρυφογελούσε με το μπάχαλο που μάλλον ονειρευόταν και στον ιστορικό Χάνδακα ζούμε σε όλο του το μεγαλείο!

Και δεν ξέρω πως θα ολοκληρώσει η τωρινή δημοτική αρχή την πορεία της, αλλά για αυτό που είμαι σίγουρος είναι πως τα όμορφα πολιτιστικά... όμορφα καίγονται: είναι θέμα χρόνου να βαρέσει διάλυση, με τον καλλιτεχνικό Διευθυντή Μύρωνα Μιχαηλίδη, να βλέπει πως άλλα του έταζαν Λαμπρινός και Κουράκης (θυμίζω πως η ανάληψη της καλλιτεχνικής διεύθυνσης ουσιαστικά είχε προαποφασιστεί προεκλογικά και από τους δύο) και άλλα βλέπει να γίνονται, να κάνει δεύτερες σκέψεις !

Το σίγουρο πάντως είναι πως για μια ακόμη φορά απεδείχθη πως το Ηράκλειο απέναντι σε ότι πιο σημαντικό έγινε τα τελευταία χρόνια, είναι κατώτερο των περιστάσεων !