του Δημήτρη Καρατζάνη
Θα συμφωνήσουμε απόλυτα με παρακείμενη στήλη του Cretalive που τιτλοφορείται:''Δεν υπάρχει σωτηρία''. Και όχι μόνο λόγω του τραγικού τροχαίου ατυχήματος στους Αθανάτους, που απετέλεσε την αφορμή για το άρθρο, αλλά γενικώς, για κάθε τομέα δράσης αυτής της χώρας.
Και πως να υπάρξει άραγε ,όταν στο λίκνο της Δημοκρατίας, τη Βουλή των Ελλήνων, ακούγονται δηλώσεις όπως η χθεσινή του κ. Κατρούγκαλου.''Να αποδώσουμε τιμή στη μνήμη των νεκρών της Μάρφιν,αλλά αφού το κάνομε αυτό να κοιτάξομε ψηλά και να αποδώσομε τιμή και στους 100.000 αγωνιστές εκείνης της εποχής, που άρχισαν τον αγώνα εναντίον της μνημονιακής λαίλαπας''.είπε - με κάθε σοβαρότητα - ο υπουργός, στον οποίο εχομε εμπιστευθεί το πιο καυτό πρόβλημα της χώρας
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς .Το θράσος του ανθρώπου που τούτες της μέρες με το νομοθέτημα που έχει φέρει στη Βουλή ,κάνει τη ''λαίλαπα'' του 2010 να μοιάζει με Αυγουστιάτικη βροχούλα ,ή την αναλγησία και την έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού για τις ζωές τριών ανθρώπων(κι ενός εμβρύου) που το ''αμάρτημα'' τους ήταν πως μετέβησαν κανονικά στη δουλειά τους, ως ώφειλαν, στη Δημοκρατική τους Πολιτεια.
Πολιτική, έχει πει ο Σεφέρης ,''είναι να κάνεις πράγματα που ντρέπεσαι να κάνεις ή και να ομολογήσεις σπίτι σου''.
Ο Κατρούγκαλος όμως, εν προκειμένω ,το πάει πολύ πιο πέρα . Και ή θεωρεί όλους εμάς ηλίθιους ή έχει φθάσει σε τετοιο βαθμό πολιτικής τύφλωσης, που έχει χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας Ότι κι αν συμβαίνει από τα δυο, τον καθιστά ακατάλληλο κι επικίνδυνο για το αξίωμα που φέρει. Αναρωτιόμαστε όμως. Αν στα θύματα της Μάρφιν περιλαμβανόταν κι ένα δικό του προσφιλές πρόσωπο, θα προέβαινε σε αυτή την ...υψιπετή δήλωση περί αγωνιστών κλπ.
Δείχνει όμως και κάτι άλλο ,ακόμα πιο σοβαρό η δήλωση Κατρούγκαλου. Ότι τα στελέχη αυτής της ομάδας -του τσούρμου όπως το ονόμασε παλιός τους σύντροφος-που βρέθηκε στην εξουσία ιππεύοντας το κύμα δυσαρέσκειας ενός λαού που αναζητούσε απελπισμένα την ελπίδα ,δεν έχει διδαχτεί τίποτα από το τραγικό ξεμπρόστιασμα της ανικανότητας και των ψευδών του. Συνεχίζουν στον ίδιο φαντασιακό δρόμο , μεθυσμένοι από την ηδονή της εξουσίας και κραυγαλέα αδιάφοροι στο διαφαινόμενο αδιέξοδο, αλλά και στον αφορισμό του Ισοκράτη: ''Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται γιατί καταχράστηκε το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας. Διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία''
Δύο είναι οι εχθροί της δημοκρατίας είχε πει ο Μανος Χατζηδάκις .Ό λαϊκισμός και ο ελιτισμός .Φοβούμαστε, πως και στα δυο ,αυτοί που κρατούν σήμερα το τιμόνι της χώρας ,έχουν αφήσει ''παρασάγγας'' πίσω τους όλους τους προηγούμενους
