Μα, τι περιμένουμε;

Του Δημήτρη Μιμή

 

Πιστεύω ότι, δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη μας που και αυτός να μην πιστεύει ότι  διανύουμε ένα δεύτερο κύμα του κορωναϊού. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της ανάκαμψης της μόλυνσης από τον κορωναϊό και αυτό σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο αριθμός μολύνσεων από τον κορωναϊό μετά την ελευθέρωση των μέτρων που είχαν ληφθεί έχει αυξηθεί σε σύγκριση με το προηγούμενο διάστημα. Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται ο καθένας γιατί  δεν λαμβάνουμε περισσότερα μέτρα.

Προσωπικά ανησυχώ για την εξέλιξη της επιδημίας τις επόμενες εβδομάδες. Ανησυχώ κυρίως για τους νέους που δεν λαμβάνουν προφυλάξεις σε αντίθεση με τους ηλικιωμένους που είναι περισσότερο προσεκτικοί. 

Ο ιός αυτός ταξιδεύει με τις επαφές και θα έχουμε μια σειρά κυμάτων μετά τις διακοπές. Επομένως θα έχουμε προβλήματα μετά το τέλος του καλοκαιριού τότε που θα έχουμε  και τους άλλους αναπνευστικούς ιούς λόγω του χειμώνα. Επομένως, αν δεν προσέξουμε θα έχουμε δύσκολους μήνες. Μοναδική λύση είναι η μείωση της κινητικότητας σ΄ ορισμένες περιοχές, δηλαδή εκεί όπου ο ιός θα έχει έξαρση οπότε οι επαφές μεταξύ των ανθρώπων θα πρέπει να ελαττωθούν στο ελάχιστο.  

Πολύ φοβάμαι  ότι μέσα στο χειμώνα θα έχουμε στη χώρα μας μια ανεξέλεγκτη επιδημία  και τότε θα διαπιστώσουμε ότι δεν είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε.  Τι περιμένουμε λοιπόν να υπάρξει έκτακτη ανάγκη για να πάρουμε αυστηρότερα  μέτρα; Τότε θα είναι πολύ αργά. 

Σε ποιο βαθμό μπορεί το κράτος να θυσιάζει ανθρώπινες ζωές για να προστατεύει την οικονομία; Το κράτος τώρα θα δείξει τι αξίζει μια ανθρώπινη ζωή. Άραγε θα υποτιμήσει την ανθρώπινη ζωή προς όφελος της οικονομίας; Οφείλω να πω ότι, στο συγκεκριμένο θέμα της επιδημίας του κορωναϊού, κυρίαρχη θέση έχει η ανθρώπινη ζωή. Η οικονομία έρχεται σε δεύτερη θέση, την οποία άλλωστε μετά το πέρας της επιδημίας ο άνθρωπος θα μπορέσει πάλι να την ανορθώσει. 

Με τον καθημερινό αυξανόμενο αριθμό κρουσμάτων στη χώρα μας τα πράγματα γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνα.  Η πολιτεία, λοιπόν,  μην περιμένει να δει  αν θα έχουμε μεγαλύτερη αύξηση των κρουσμάτων αλλά και των  θανάτων και ας πάρει μέτρα που θα περιορίσουν την εξάπλωση του ιού. Θα έρθει η στιγμή που τα νοσοκομεία μας δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες των ασθενών και τότε, να δούμε ίσως και στη χώρα μας εικόνες που βλέπουμε καθημερινά σ΄ άλλες χώρες που η εξάπλωση του ιού έχει προχωρήσει. 

Αυτή τη στιγμή η πλειονότητα του λαού περιμένει μέτρα που θα τον κάνει να αισθάνεται   ασφαλής. Τι περιμένουμε λοιπόν και δεν τα εφαρμόζουμε; Ο ιός κυκλοφορεί ανάμεσα μας και προσεγγίζει άτομα ανεξαρτήτως  ηλικίας.