Η ελπίδα δεν έφτασε ποτέ!

του Κώστα Φασουλάκη

Το Γενάρη του 2015 για πρώτη φορά ένα κόμμα της παραδοσιακής αριστεράς αναδεικνύεται πρώτο και σχηματίζει κυβέρνηση. Δεκατέσσερις μήνες μετά η κατάσταση στη χώρα μας έχει χειροτερέψει κατά πολύ και η "ελπίδα που ερχόταν" τελικά δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό της.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μία  δογματική κυβέρνηση που κατέστη σταδιακά επικίνδυνη για τον τόπο. Μετά από μια ψευτολεβέντικη διαπραγμάτευση με την Ευρώπη μας έσυρε τον Ιουλίου του 2015 σε ένα δημοψήφισμα πολιτικής απάτης κλέινοντας παράλληλα τις τράπεζες, μόνο και μόνο για να κρατήσει τις εσωτερικές της ισορροπίες, και θα μας οδηγούσε στην οριστική καταστροφή αν την τελευταία στιγμή δεν αντιλαμβανόταν ότι η Ευρώπη δε μασάει από κολπάκια της πεντάρας. Υπολογίζεται ότι η ζημία για τη χώρα μας από τα παραπάνω θα ξεπεράσει τα 90 δις  Ευρώ.

Στο μεταναστευτικό-προσφυγικό διαχρονικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι......η θάλασσα δεν έχει σύνορα... ή ....ότι δεν υπάρχει διαφορά προσφύγων με μετανάστες...., προφανώς συνέβαλλαν τα μέγιστα στο να είναι σήμερα η Ελλάδα αποθήκη ψυχών και το πρόβλημα να διογκώνεται. Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με στοιχεία στις αρχές του 2015 η αναλογία ροής πληθυσμών μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας ήταν 9 προς 1, ενώ στις αρχές του 2016 η αναλογία είναι 1 προς 1!
Και στο εσωτερικό πεδίο η εικόνα της κυβέρνησης δεν είναι καλύτερη. Ώρες ώρες ομοιάζει με δεκαπενταμελές συμβούλιο "επαναστατημένου Λυκείου" της δεκαετίας του 90 χωρίς κανένα σχέδιο παρά μονό μια πάγια τακτική σπίλωσης των αντιπάλων.

Δηλώνει ότι θέλει να συγκρουστεί με τη διαπλοκή την ώρα που καταργεί το ΕΣΡ και επιδιώκει να διορίσει κυβερνητικούς επιτρόπους στα κανάλια που θα αντικαταστήσουν "αντικυβερνητικούς" δημοσιογράφους. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αποκαλύπτεται να συναντά μεγαλοεκδότη και να του ζητά τη στήριξή του, ενώ  η κυβέρνηση παρουσιάζει ψεύτικα στοιχεία από χώρες του εξωτερικού για να δικαιολογήσει τις 4 τηλεοπτικές άδεις που επιθυμεί να δώσει.

Στην παιδεία κατάργησε το νόμο πλαίσιο που ψηφίστηκε το 2012 με συντριπτική πλειοψηφία, ενώ έχρισε την αριστεία ως δυσμενή διάκριση.

Από το 2011 ακόμα ως αντιπολίτευση έβαλε στη φαρέτρα της τσιτάτα και ξεπερασμένες πρακτικές του εμφυλίου (Τσολάκογλου, ραντεβού στα γουναράδικα) για να χτυπήσει αντιπάλους και να ξυπνήσει μνήμες και δογματισμούς προς όφελός της. Την ίδια ώρα βέβαια νιώθει πολύ άνετα να συγκυβερνά κατ' επιλογή με το εθνικολαϊκίστικο κόμμα του δεξιού  Πάνου Καμμένου που διατείνεται πως μας ψεκάζουν....
Σύμφωνα με το ΣΥΡΙΖΑ όσοι υπηρέτησαν το "χθες" είναι φθαρμένοι και γερμανοτσολιάδες με εξαίρεση βέβαια όσους συντάχθηκαν με το ΣΥΡΙΖΑ, τη μισή δηλαδή κυβέρνηση.....

Οι πρακτικές μίσους, που παλαιότερα έφθαναν σε τραμπουκισμούς κατά στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχουν ένα και μοναδικό σκοπό σήμερα. Την επί μακρόν παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και τη θεμελίωση ενός "ιδιότυπου" δημοκρατικού καθεστώτος. Άλλωστε το σύνθημα των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015 ήταν σαφές και ξεκάθαρο "...τελειώνουμε με το χθές..."

Η Ελλάδα σήμερα προφανώς και δε χρειάζεται ούτε τζάμπα μάγκες που τάζουν τα πάντα στους πάντες "σκίζουν μνημόνια" και κάνουν τις "αγορές να χορεύουν καρσιλαμά", ούτε δογματισμούς και λαϊκισμούς. Η χώρα μας χρειάζεται σταθερή Ευρωπαϊκή πορεία με μεταρρυθμίσεις, ισχυρό δημόσιο τομέα καλά αξιολογημένο και επανεκκίνηση της ιδιωτικής οικονομίας με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Μόνο αυτές οι προυποθέσεις θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν Δουλεία- Ασφάλεια-Ασφάλιση-Υγεία και Παιδεία για όλους και όχι τα παχιά λόγια που εύκολα λέγονται και ακόμα ευκολότερα αναιρούνται.