ΑΠΟΨΕΙΣ

Χώροι λατρείας και ο κορωνοϊός

...έχω την τύχη (ή την ατυχία) να μένω μόνιμα στην Αμερική, σε μια πολιτεία με αντίστοιχο πληθυσμό όπως η Ελλάδα, όπου παρά της φιλότιμες προσπάθειες του κυβερνήτη, ημερησίως πλέον καταγράφονται πάνω 3.000 κρούσματα και μόλις περάσαμε τα 50.000 κρούσματα και τους 1.700 θανάτους.

No profile pic

 

Γράφει

ο Δρ. Γεώργιος Ιω. Πυργιωτάκης

 

 

Η απροσδόκητη επέλαση της πανδημίας του κορωνοϊού αιφνιδίασε τον πλανήτη που δεν ήταν έτοιμος για μια κρίση τέτοιου μεγέθους. Όπως δείχνουν μέχρι στιγμής τα  πράγματα η Ελλάδα αν και αιφνιδιάστηκε, κατάφερε να κρατήσει την πανδημία υπό έλεγχο. Η κυβέρνηση λειτούργησε έγκαιρα και με την απαραίτητη ψυχραιμία, δημιούργησε μια ικανότατη επιστημονική ομάδα που επέβαλε σταδιακά όλα τα απαραίτητα μέτρα. Αν και ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς, φαίνεται να τα πηγαίνει μέχρι στιγμής πολύ καλά. Προσωπικά έχω την τύχη (ή την ατυχία) να μένω μόνιμα στην Αμερική, σε μια πολιτεία (New Jersey) με αντίστοιχο πληθυσμό όπως η Ελλάδα, όπου παρά της φιλότιμες προσπάθειες του κυβερνήτη, ημερησίως πλέον καταγράφονται πάνω 3.000 κρούσματα και τώρα που γράφεται αυτό το κείμενο, μόλις περάσαμε τα 50.000 κρούσματα και  τους 1.700 θανάτους. Στην Ελλάδα με ίδιο πληθυσμό οι αντίστοιχοι αριθμοί όπως πληροφορούμαι έχουν σήμερα (09-04-2020) ως εξής: νέα κρούσματα 89, κρούσματα στο σύνολό τους 1995 και θάνατοι συνολικά 88.  Τεράστια η διαφορά. Η Ελλάδα, οι Έλληνες και η Ελληνική κυβέρνηση αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο για την μεγάλη αυτή συλλογική προσπάθεια.  

Μέσα σε όλη αυτή την κρίση ένα από τα θέματα που έκανε την εμφάνισή του με την απαγόρευση της κυκλοφορίας και των συναθροίσεων, είναι και το θέμα της θρησκείας. Η εκκλησία έμοιαζε εξ αρχής να δείχνει κατανόηση, φάνηκε όμως άτολμη  για δύσκολες αποφάσεις, όπως το κλείσιμο των ιερών ναών. Μετά την παρέμβαση όμως της κυβέρνησης η εκκλησία έδειξε να αποδέχεται και να στηρίζει τα μέτρα. Στην Αμερική όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Είναι μια χώρα με μεγάλη θρησκευτική ανομοιογένεια με πολλά παρακλάδια του Χριστιανισμού, του Ιουδαϊσμού και έντονη την παρουσία του Μουσουλμανισμού και άλλων θρησκειών. Πολλές από αυτές τις ομάδες ζουν σε κλειστές κοινωνίες που περιστρέφονται αποκλειστικά γύρω από την θρησκεία. Αυτό έχει δημιουργήσει τραγελαφικές εικόνες με πάστορες να ξορκίζουν τον κορωνοϊό  και να φυσάνε για να διώξουν την πανδημία μακριά.

 Αυτές οι ομάδες, ανεξάρτητα από την θρησκεία που ακολουθούν, είναι στον αντίποδα της κυβέρνησης και των επιστημόνων. Ενώ οι επιστήμονες και η κυβέρνηση διατυμπανίζουν «μείνετε στο σπίτι για να σωθούμε», αυτοί διακηρύσσουν ότι μόνο η πίστη στο Θεό θα μας σώσει. Η άρνηση του Κυρίου και η παραβίαση των εντολών του, μας οδήγησε σ’ αυτήν την καταστροφή. Και πίστη στο Θεό με  κλειστούς χώρους λατρείας δεν γίνεται. Πρέπει λοιπόν να επιστρέψομε στον οίκο του Θεού και όχι να παραμένομε στον οίκο του ο καθένας.

Οι δύο αυτές απόψεις εκ πρώτης όψεως φαίνονται αντίθετες και αλληλοσυγκρουόμενες. Με μια βαθύτερη εξέταση όμως δεν είναι και τόσο διαφορετικές. Μου θυμίζει μια ιστορία που άκουσα  κάποτε.

Σε ένα μικρό ερημονήσι ξέπεσε κάποτε ένας ναυαγός. Του έμεναν ελάχιστα τρόφιμα  και σχεδόν καθόλου νερό. Καθώς ήταν πολύ θρησκευόμενος, προσευχόταν μέρα και νύκτα πιστεύοντας ότι ο Θεός θα κάνει το θαύμα του και θα τον σώσει. Λίγες μέρες αργότερα τον εντόπισε ένα διερχόμενο καράβι και προσφέρθηκε να τον περισυλλέξει. Αυτός αρνήθηκε θεωρώντας ότι μόνο ο Θεός θα μπορούσε να τον σώσει. Πιστός καθώς ήταν συνέχισε να  προσεύχεται προσδοκώντας το θαύμα του Θεού. Λίγες μέρες αργότερα ένα άλλο καράβι σταμάτησε και επαναλήφθηκε η ίδια ιστορία. Σύντομα όμως οι τροφές εξαντλήθηκαν, το νερό τέλειωσε και ο δυστυχής ναυαγός πέθανε. Όταν έφτασε στους ουρανούς συνάντησε τον Θεό και τον  ρώτησε με παράπονο: «Κύριε γιατί με εγκατέλειψες; Είμαι πιστός, πιστεύω ευλαβικά σε Εσένα, έζησα όλη μου τη ζωή σύμφωνα με τις γραφές και τις εντολές σου. Προσευχόμουν νύκτα και μέρα και σε παρακαλούσα να με σώσεις, αλλά Εσύ με άφησες να πεθάνω!»

Και ο Θεός του απάντησε: «Δεν σε εγκατέλειψα! Είσαι το τέκνο μου, το δημιούργημα μου, πώς θα μπορούσα  να σε εγκαταλείψω; Σού έστειλα ένα  καράβι για να σε σώσει κι εσύ αρνήθηκες την βοήθεια του. Αργότερα  σου έστειλα και δεύτερο καράβι, αλλά και πάλι εσύ αρνήθηκες».

Ποια είναι τώρα η σχέση της μικρής αυτής ιστορίας με την πανδημία του κορωνοϊού. Οι επιστήμονες και ειδικοί για τη Δημόσια Υγεία είναι τα καράβια που έρχονται να μας σώσουν στο ναυάγιο αυτής της πανδημίας. Κατά μια έννοια μεταφέρουν την φωνή και το μήνυμα του Θεού «Είμαι παντού. Είμαι στην καρδιά σου και είμαι στην ψυχή σου. Προσευχηθείτε σπίτι. Μείνετε στο σπίτι, να προστατέψτε τον εαυτό σας, την οικογένειά σας, τους συνανθρώπους σας».

Και αν ακόμα υπάρχουν κάποιοι που ευελπιστούν σε θαύματα απλά κοιτάξτε γύρω σας. Κοιτάξτε το επιστημονικό θαύμα που συντελείτε. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μόλις τεσσάρων μηνών, έχουμε πάνω από δέκα θεραπείες και εμβόλια, σε κλινικές δοκιμές. Αναλύσαμε ολόκληρο το γονιδίωμα ενός αόρατου ιϊκού σωματιδίου. Καταλάβαμε πώς δρα, τι επιφέρει και πώς μπορούμε να το σταματήσουμε. Όμως όλα παίρνουν χρόνο. Ακόμα και οι πολλά υποσχόμενες θεραπείες πρέπει μα δοκιμαστούν και να συγκριθούν με άλλες. Και στο διάστημα αυτό πρέπει να παραμείνουμε σε κατάσταση κοινωνικής αποστασιοποίησης, μακριά από φίλους και αγαπημένα πρόσωπα.

Ανεξάρτητα από τη θρησκεία και την πίστη του καθενός, το να έχει κάποιος μια πνευματική διέξοδο αποτελεί παρηγορία και  προσφέρει ελπίδα ειδικά σε αυτές τις δύσκολες στιγμές της ανθρωπότητας. Απλά  μην αφήσεις αυτή την πνευματική σου διέξοδο να μπει εμπόδιο στις προσπάθειές όλων μας.

Οι εργαζόμενοι στην πρώτη γραμμή της υγειονομικής περίθαλψης θυσιάζονται ανιδιοτελώς κάθε μέρα για μας. Βοήθησέ τους. Μείνε στο σπίτι. Μην καταστρατηγείς το έργο τους.

 

 

Ο Δρ. Γεώργιος Ιωάννου Πυργιωτάκης είναι Senior Research Investigator – Bristol-Myers Squibb

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

Στείλε την είδηση