Επιλεκτική «ευαισθησία» για το δημόσιο συμφέρον

Του Βασίλη Διγαλάκη

Σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με την προάσπιση ή μη του δημοσίου συμφέροντος σε δύο διαφορετικούς διαγωνισμούς, που διεξήχθησαν επί των ημερών της παρούσας κυβέρνησης, είδαν τις τελευταίες ημέρες το φως της δημοσιότητας.

 Οι συγκεκριμένες υποθέσεις αφορούν: 

• Την εκχώρηση της κυριότητας οικοπέδου της εμβληματικής έκτασης της Κασσιόπης στην Κέρκυρα, όπου μπορούν να κτιστούν ακίνητα 27.000 τ.μ, έναντι 2 μόλις εκατομμυρίων ευρώ! 

• Την παραχώρηση, για 60 έτη, έκτασης 588.326 τ.μ. στο Θριάσιο Πεδίο (Αττική) για την κατασκευή εμπορευματικού κέντρου με εγγυημένο αντάλλαγμα για το Δημόσιο μόλις 350.000 ευρώ ετησίως! 

Το κοινό χαρακτηριστικό στις δύο περιπτώσεις είναι η εκ των υστέρων αλλαγή των συνθηκών κάτω από τις οποίες προκηρύχθηκαν οι δύο διαγωνισμοί!

 Αναλυτικότερα: 

• Στην Κασσιόπη, το οικόπεδο είχε μισθωθεί μετά από διαγωνισμό στο παρελθόν σε ιδιώτη από το ΤΑΙΠΕΔ για 99 χρόνια με προβλεπόμενα έσοδα 23 εκατομμύρια ευρώ. Το 2017, όμως, έγινε δεύτερος διαγωνισμός για την πώληση της κυριότητας του «φιλέτου» του ακινήτου (του τμήματος εκείνου όπου μπορούν να κτιστούν πολυτελείς κατοικίες, συνολικής δόμησης 27.000 τ.μ.). Φυσικά, καθώς το οικόπεδο είχε ήδη μισθωθεί, στον διαγωνισμό συμμετείχε μόνο η ανάδοχος εταιρεία της πρώτης φάσης, η οποία απέκτησε και την κυριότητα για μόλις 2 εκατομμύρια ευρώ! Απέκτησε, δηλαδή, την κυριότητα με τουλάχιστον έξι φορές μικρότερο τίμημα ανά δομήσιμο τετραγωνικό μέτρο, με βάση πωλήσεις παραπλήσιων ακινήτων στην Κασσιόπη (923 ευρώ ανά τ.μ. αντί 6.847 ευρώ ανά τ.μ.)!

 • Στο Θριάσιο Πεδίο, και αφού είχε κατακυρωθεί ο διαγωνισμός, με το νόμο 4530/2018 αυξήθηκε ο συντελεστής δόμησης στο 1,65 (αντί για 0,4 που ίσχυε κατά τη δημοσίευση της προκήρυξης), με αποτέλεσμα η μέγιστη επιτρεπόμενη δόμηση να αυξηθεί στα 970.000 τ.μ. από τα αρχικά 235.000 τ.μ. Με τον υπερτετραπλασιασμό της δόμησης, η ανάδοχος κοινοπραξία μπορεί, πλέον, να αξιοποιήσει τα επιπρόσθετα τ.μ. κατά το δοκούν και, φυσικά, χωρίς αύξηση του τιμήματος!

 Διαβάζοντας τα σχετικά αποκαλυπτικά ρεπορτάζ (ΕΔΩ κι ΕΔΩ) , δικαίως μπορεί ν’ αναρωτηθεί κάθε πολίτης: πού είναι όλα εκείνα τα πολιτικά πρόσωπα της κυβερνητικής πλειοψηφίας – οι δήθεν υπερασπιστές του δημοσίου συμφέροντος – τα οποία με φαρισαϊσμό και υποκρισία πολέμησαν πριν από ένα χρόνο την προσπάθεια του Πολυτεχνείου Κρήτης να αξιοποιήσει την περιουσία του; Γιατί δεν δείχνουν ανάλογα πολιτικά αντανακλαστικά και ευαισθησία για τις δύο προαναφερόμενες περιπτώσεις, οι οποίες δικαίως προκαλούν εύλογα ερωτήματα, σε αντίθεση με όσα έγιναν, υπό απόλυτη διαφάνεια, στα Χανιά;

 Θυμίζω, αν και τα γεγονότα είναι γνωστά, ότι τον Αύγουστο του 2017, ολοκληρώσαμε, ως Πρυτανική Αρχή, με τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια και δημοσιότητα την ανοιχτή διαγωνιστική διαδικασία εκμίσθωσης και διάσωσης των ιστορικών κτιρίων, ιδιοκτησίας του Πολυτεχνείου Κρήτης, στο λόφο Καστέλι της Παλιάς Πόλης των Χανίων.
Με την εκμίσθωση για 25 χρόνια των ιστορικών κτιρίων -ένα εκ των οποίων (πρώην Μεραρχία) αντιμετωπίζει σοβαρά στατικά προβλήματα-, πετύχαμε την αναστηλωτική διάσωση (€18 εκατ.) και την αξιοποίηση μέσω εκμίσθωσης (€8,9 εκατ.) και των τριών κτιρίων, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίσαμε την επιστροφή στο Πολυτεχνείο Κρήτης των κτιρίων και των εγκαταστάσεων σε άριστη λειτουργική κατάσταση, μετά τη λήξη της μίσθωσης. Διασφαλίσαμε, δηλαδή, στο ακέραιο το συμφέρον του Ιδρύματος, το δημόσιο συμφέρον.

 Με βάση όλα τα παραπάνω, κάθε πολίτης μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.