Ένας Στεφανόπουλος ονόματι Κωστής!

Του Κώστα Φασουλάκη

Αν μπορούσε να γίνει ένα διαχρονικό γκάλοπ  μεταξύ των ελλήνων ψηφοφόρων των σαράντα τελευταίων ετών για το ποια χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει ο ιδανικός πολιτικός , πιθανολογώ ότι οι μετέχοντες θα τον ήθελαν έντιμο, ανθρώπινο,σοβαρό, ικανό, μορφωμένο, καλόψυχο. Όλα αυτά τα χαρίσματα τα είχε στο μέγιστο βαθμό ο Κωστής Στεφανόπουλος και παρόλα αυτά δέχθηκε πολλές φορές την έντονη αποδοκιμασία  του εκλογικού σώματος.

Πολύπλευρη προσωπικότητα συνταίριαζε με άνεση τον συντηρητικό και σοβαρό Στεφανόπουλο με τον ανθρώπινο και μοντέρνο Κωστή που αθλούνταν, έπαιζε μπιλιάρδο και αγαπούσε το θέατρο.

 Εμφανίστηκε ως δεινός ρήτορας στα δικαστήρια των Πατρών στα μέσα του ’50, αλλά την ίδια στιγμή αντιμετώπιζε επαγγελματικά προβλήματα γιατί όπως λέγανε οι φίλοι του «πήγαινε  με το σταυρό στο χέρι». Αυτό το «…με το σταυρό στο χέρι» ήταν η αιτία που χρειάστηκαν τέσσερις προσπάθειες για να εισέλθει στη Βουλή τελικά το 1964, ως βουλευτής Αχαϊας της ΕΡΕ.

Με την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974 γίνεται υφυπουργός Εμπορίου στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αλλά γρήγορα αναδεικνύεται σε  κορυφαίο Υπουργό και ηγετικό στέλεχος της ΝΔ, μέχρι που στα τέλη του 1981 διεκδικεί την ηγεσία της απέναντι στον πανίσχυρο Ευάγγελο Αβέρωφ. Το Σεπτέμβριο του 1984 διεκδικεί ξανά την ηγεσία της ΝΔ, όμως τελικά ηττάται από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Ένα χρόνο αργότερα έρχεται σε σύγκρουση με την ηγεσία της ΝΔ και αποχωρεί ιδρύοντας τη ΔΗ.ΑΝΑ. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ λέει τότε πως όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος. Το νέο «μαντρί» του Κωστή Στεφανόπουλου είναι μικρό αλλά μετριοπαθές και σοβαρό. Τα ποσοστά της ΔΗ.ΑΝΑ. δεν ανεβαίνουν εύκολα, αλλά η δημοφιλία του προέδρου της αυξάνει, ιδιαίτερα ανάμεσα στους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς. Αυτή ήταν η αιτία που το 1989 το ΠΑΣΟΚ τον προτείνει στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ  για Πρωθυπουργό, ενώ λίγο αργότερα προσπαθεί ανεπιτυχώς να τον εντάξει στα ψηφοδέλτιά του.

Ο Στεφανόπουλος ως πρόεδρος της ΔΗ.ΑΝΑ θα επιστρέψει την κομματική χρηματοδότηση στο κράτος, θα είναι ο μοναδικός που θα καταψηφίσει τον αρχικό νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες επειδή δινόταν προβάδισμα στους εκδότες, και θα αντιδράσει στην παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο. Τον Απρίλιο του 1990 θα στηρίξει τον παλαιό του εσωκομματικό αντίπαλο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για να αποκτήσει επιτέλους η χώρα κυβέρνηση, μετά από ένα χρόνο πολιτικής αστάθειας.

Λίγο πριν τις ευρωεκλογές του 1994 θα δηλώσει ότι αν η ΔΗ.ΑΝΑ δεν πιάσει το όριο του 3% θα τη διαλύσει και θα αποσυρθεί της πολιτικής. Οι περισσότεροι τότε είπαν πως αυτό ήταν ένα επικοινωνιακό τρικ για να αυξήσει τα ποσοστά του. Ο Στεφανόπουλος όμως είχε μπέσα. Όταν για λίγες  χιλιάδες ψήφων απέτυχε να εκλεγεί έκανε την εξαγγελία του πράξη.

Το Φεβρουάριο του 1995 η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ του Αντώνη Σαμαρά, αποφάσισε να μη στείλει τη χώρα σε νέες εκλογές και τον προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Ανδρέας συμφωνεί στην πρόταση και ο πατρινός πολιτικός γίνεται ο πρώτος πολίτης της χώρας.

Ως πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν άψογος. Οι πολλοί θυμούνται την υποδειγματική του ομιλία το 1999 ενώπιον του Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, αλλά και την απόρριψη τις αντισυνταγματικής πρότασης για τη διενέργεια δημοψηφίσματος για τις ταυτότητες. Λιγότεροι είναι αυτοί που θυμούνται την εξίσου σημαντική ομιλία του στα εγκαίνια του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας το 2000, τη χάρη που έδωσε στον Άγγελο Ρούσσο, τη συγνώμη εκ μέρους της επίσημης πολιτείας έναντι των ελλήνων που αναγκάστηκαν να μετοικήσουν στην ανατολική Ευρώπη στα χρόνια του εμφυλίου και τη στήριξή του στους αλλοδαπούς μαθητές που πρώτευσαν στα μαθήματα και γίνανε σημαιοφόροι.

Ελάχιστοι γνωρίζουν πως το μεγαλύτερο μέρος του προεδρικού του μισθού πήγαινε σε άπορες οικογένειες, αλλά και πως απέφευγε να κάνει την οποιαδήποτε κίνηση για να εξυπηρετήσει στενά συγγενικά του πρόσωπα, τα οποία αναγκαζόταν να δουλεύουν πολλά χιλιόμετρα μακριά από την οικογενειακή τους εστία.Και όλα αυτά από έναν δεξιό κατά τα άλλα πρόεδρο.

Στο μεγαλύτερο μέρος της θητείας του συνυπήρξε με τον Κώστα Σημίτη και η υποδειγματική τους συνεργασία τους έχρισε ως το πιο αρμονικό δίδυμο Προέδρου-Πρωθυπουργού που είχε ποτέ η Χώρα.

Ο ρήτορας των Πατρών, ο βουλευτής της ΕΡΕ, ο κορυφαίος υπουργός της ΝΔ, ο ηγέτης της ΔΗ.ΑΝΑ., ο Πρόεδρος της Ισχυρής Ελλάδας, ο Κωστής των αδυνάτων, ο καλόκαρδος Στεφανόπουλος έφυγε πλήρης ημερών και εμπειριών για να συναντήσει την αγαπημένη του σύζυγο , που έχασε νωρίς. Σε εμάς θα μένει η μνήμη του που θα μας υπενθυμίζει πως τούτη η χώρα είχε και σημαντικούς πολιτικούς που την υπηρέτησαν.