Από το σκληρό ροκ στο Ασήμι... στο τσάμικο των Ζωνιανών!

Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη

Δεν θέλουν τους αστυνομικούς στο χωριό τους, απεχθάνονται τους δημοσιογράφους, υπερασπίζονται με σθένος το κεκτημένο … άβατο. Και καλά κάνουν διότι τους παίρνει… Δεν θέλουν να μπερδεύονται στα πόδια τους και στις δουλειές τους «γκεσταμπίτες» μπάτσοι και ρουφιάνοι δημοσιογράφοι.

Πληροφορήθηκα από υψηλόβαθμη πηγή ότι το βράδυ του προχθεσινού ένοπλου επεισοδίου στα Ζωνιανά (για «πόλεμο» μιλούν κάποιοι) πρόσωπο που φέρεται να εμπλέκεται στην υπόθεση εξύβριζε τους αστυνομικούς και φώναζε ότι δεν μιλάει σε «γκεσταμπίτες». Συνάδελφοι δημοσιογράφοι πάλι που θέλησαν να προσεγγίσουν τοπικούς παράγοντες για να διερευνήσουν διαθέσεις και να εξασφαλίσουν «άδεια πρόσβασης» μετέφεραν ότι πήραν σαφές μήνυμα: «να μην πατήσετε τα πόδια σας».

Θυμήθηκα μέρες του Νοέμβρη του 2007. Τη νύχτα πριν τη μεγάλη επέμβαση των ειδικών δυνάμεων στα Ζωνιανά βρεθήκαμε σε ένα καφενείο. «Δεν είναι δικοί μας εκείνοι που πυροβόλησαν τον ειδικό φρουρό. Όρκο παίρνουμε. Θα το ξέραμε…» προσπαθούσε να μας πείσει μία παρέα Ζωνιανών που μας είχε βάλει στη μέση σαν τους λυράρηδες. Ήπια τη ρακή και έφυγα. Κοίταξα προς τη γέφυρα του Φονιά. Ξημέρωνε. Σε μερικές ώρες όλα θα άλλαζαν… Έπεσα έξω.

Όταν γνωστή φαμίλια του Μυλοποτάμου απαγάγει αστυνομικό επειδή τον πιάνει επ’ αυτοφώρω να παρακολουθεί τις κινήσεις της, όταν κατ’ οίκον έρευνα για σοβαρή υπόθεση γίνεται κατόπιν διαπραγμάτευσης με καλλιτσούνια και τσικουδιές, όταν ένα ολόκληρο χωριό ξεσηκώνεται και απαιτεί από τις ειδικές δυνάμεις να μην ξανακάνουν έλεγχο εντός οικισμού, τότε τι περιμένουμε να αλλάξει… Σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Τα γράφαμε πρόσφατα, αποκαλύπτοντας ασύλληπτες καταστάσεις του παρελθόντος και του σήμερα, με τον πρόεδρο των ειδικών φρουρών Κρήτης, Χρήστο Τσανακτσίδη, να καταγγέλλει ότι έχουμε γυρίσει στην «προ Ζωνιανών εποχή». «Το κλειδί είναι ο υπηρεσιακός φόβος. Το άβατο υπάρχει επειδή υπάρχει φόβος για τις οικογένειες που είναι πίσω. Ο κοινωνικός ιστός γίνεται ένα με τον αστυνομικό ιστό και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα μετά» μου είπε πρώην αξιωματικός που υπηρέτησε στον Μυλοπόταμο. Άραγε, όλα αυτά τα χρόνια πόσες κατ’ οίκον έρευνες και πόσοι έλεγχοι μέσα στα χωριά έγιναν σε Ανώγεια, Ζωνιανά και Λιβάδια; Θα ήταν άκρως διαφωτιστικό αν η ΕΛ.ΑΣ. μάς παρείχε τα στατιστικά των τελευταίων ετών.

Θα είχε ενδιαφέρον επίσης να μας εξηγήσουν γιατί αν συμβεί κάτι σε άλλη περιοχή, όπως για παράδειγμα στο Ασήμι ή στο Καστέλλι, οι αστυνομικές δυνάμεις επιδίδονται σε σκληρό ροκ, ενώ στον Μυλοπόταμο το γυρίζουν στο τσάμικο. Τις πταίει αλήθεια;

Υ. Γ. Δε θα αποκαλύψω τι περιείχε η τσάντα που βρήκαν σε κατ’ οίκον έρευνα (και όμως έγινε!) μετά την προχθεσινή ένοπλη επίθεση. Έξυπνα παιδιά είστε, μαντέψτε μόνοι σας.

Δημοσιεύτηκε στο "Στίγμα της Ημέρας" της εφημερίδας "ΠΑΤΡΙΣ"