ΑΠΟΨΕΙΣ
Άλλη μια συνέντευξη σταθμός του Γρηγόρη Αρναούτογλου
Πλησίασε το θέμα της ομοφυλοφιλίας μέσα από την μυθοπλασία του έργου με έμμεσο τρόπο, δίνοντας μας απαντήσεις μαζί με τον Δημήτρη Τσίκλη καθαρά παιδαγωγικές χωρίς να κρύψουν τις λάθος καταστάσεις της εποχής εκείνης
Του Δημήτρη Μιμή
Άλλη μία τηλεοπτική συνέντευξη, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη, είναι αυτή που προβλήθηκε χθες αργά 14-12-20121 στον Ant1, την οποία θα χαρακτήριζα και αυτή ως σταθμό στα τηλεοπτικά δεδομένα, λόγω του κοινωνικού της χαρακτήρα. Μια προηγούμενη συνέντευξη στην ίδια εκπομπή του ίδιου τηλεπαρουσιαστή είναι αυτή με τον ηθοποιό Κώστα Φαλελάκη, που πάλι την περιγράψαμε στην ίδια στήλη. Τότε διαπραγματευόταν την ψυχική υγεία μέσα στην οικογένεια και ιδιαίτερος ήταν ο ευαίσθητος τρόπος προσέγγισης του θέματος. Με την νέα του συνέντευξη ο Γρηγόρης Αρναούτογλου προσεγγίζει άλλο ένα θέμα, επίσης ευαίσθητο της κοινωνίας μας, που δεν είναι άλλο από το θέμα της ομοφυλοφιλίας. Καλεσμένος στην εκπομπή του ήταν ο νέο-παρουσιαζόμενος 25χρονος ηθοποιός Δημήτρης Τσίκλης. Εδώ η κατάσταση στην επιτυχημένη σειρά «Άγριες Μέλισσες» είναι μυθοποιημένη και ο Δημήτρη Τσίκλης υποδύεται τον ρόλο του Λευτέρη Μεγαρίτη. Η ομοφυλοφιλία, η απόπειρα αυτοκτονίας και η αντιμετώπιση από την οικογένεια όπου συμβαίνει είναι κυρίαρχα στοιχεία στον ρόλο του Δημήτρη Τσίκλη. Μέσα σε μια σκοτεινή εποχή, αυτή της δικτατορίας, όλα πρέπει να κρατηθούν κρυφά γιατί θεωρούνται ντροπή για την οικογένεια και την κοινωνία.
Ο Γρηγόρης Αρτναούτογλου, έμπειρος συνεντευκτής πλησίασε το θέμα της ομοφυλοφιλίας μέσα από την μυθοπλασία του έργου με έμμεσο τρόπο, δίνοντας μας απαντήσεις μαζί με τον Δημήτρη Τσίκλη καθαρά παιδαγωγικές χωρίς να κρύψουν τις λάθος καταστάσεις της εποχής εκείνης. Για σκεφτείτε, πως ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζεται το θεωρούμενο πρόβλημα της ομοφυλοφιλίας; Φανταστείτε τώρα τι γινόταν την εποχή εκείνη. Ήταν ντροπή για την οικογένεια αλλά και για την κοινωνία.
Ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης του έργου «Άγριες Μέλισσες» τόλμησαν και έβαλαν στο έργο τους το θέμα της ομοφυλοφιλίας, ταμπού για εκείνη την αποχή που όμως ακόμα και σήμερα έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνία μας και αυτό φαίνεται από τις ποικίλες αντιδράσεις των τηλεθεατών. Να θυμηθούμε πως αντιμετωπίστηκε ο Ζακ Κωστόπουλος όταν εισέβαλλε σε κοσμηματοπωλείο στην Αθήνα, επειδή ήταν διαφορετικός από τους υπόλοιπους.
Στην μυθοπλασία του έργου η οικογένεια με την αποκάλυψη της διαφορετικότητας του μέλους της αντιδρά με τρόμο. Ο πατέρας κτυπά ανελέητα το γιο του, για την ντροπή που έφερε στην οικογένεια αλλά περισσότερο για το αν μαθευτεί στον έξω κόσμο όπως επίσης εξαφανίζει τον φίλο του. Η αδελφή θέλει να συμπαρασταθεί στον αδελφό και η θεία λόγω των πεποιθήσεων που διακατέχεται, θεωρώντας όλα αυτά ανώμαλα, ψάχνει να βρει τρόπους για να κρύψει το γεγονός. Μονάχα η μητέρα συμπαραστέκεται στο γιο της που και αυτή όμως στο τέλος ίσως ενδώσει στις προσταγές της οικογένειας και της ευρύτερης κοινωνίας. Απ ότι είδαμε στο τέλος προφέρει χρήματα στο γιό της για να φύγει μακριά, ίσως για να τον γλυτώσει από την οργή του συζύγου της. Εμείς όμως θα περιμένουμε τη εξέλιξη της σειράς επί του θέματος και ανάλογα το συζητούμε.
Το θέμα μου όμως δεν είναι η σειρά «Άγριες Μέλισσες» αλλά η συνέντευξη του Γρηγόρη Αρναούτογλου με τον Δημήτρη Τσίκλη. Ο παιδαγωγικός χαρακτήρας της συνέντευξης απόλυτα προσαρμοσμένος με την ευαισθησία του θέματος αλλά και τον τρόπο δράσης του ηθοποιού δείχνουν την τελειότητα της συνέντευξης από την οποία πρέπει να διδάσκονται οι υπόλοιποι συνεντευκτές.