Το ελαιόλαδο έχει συνδεθεί με πολλαπλά οφέλη για την υγεία, με τις διαφορετικές ποικιλίες του να προσφέρουν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό τις ευεργετικές του δράσεις. Έτσι, πρόσφατη έρευνα από την ομάδα ερευνητών Καρδιαγγειακής Φυσιοπαθολογίας του Τμήματος Φυσιοπαθολογίας του Πανεπιστημίου της Σεβίλης, ανέδειξε το αγριέλαιο ως μια ποικιλία με σημαντικές αντιυπερτασικές ιδιότητες, σημαντικότερες από αυτές του εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου.
Η επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τους Δρ Carmen María Vázquez Cueto και Alfonso Mate Barrero, έχει αφιερώσει το ερευνητικό τους έργο για πάνω από 20 χρόνια στην αναζήτηση των φυσιοπαθολογικών μηχανισμών που σχετίζονται με την υπέρταση καθώς και φυσικών προϊόντων που μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπισή της. Όχι τυχαία, η αγριελιά που καλύπτει εννέα σχεδόν εκατομμύρια εκτάρια στην Ανδαλουσία, βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Στην Ελλάδα, ο θάμνος της αγριελιάς -και σπανιότερα δέντρο- ευδοκιμεί στο σύνολο σχεδόν της παράκτιας ηπειρωτικής χώρας, τα νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου καθώς και την Κρήτη.
Το αγριέλαιο περιέχει σε υψηλή περιεκτικότητα τα αντιοξειδωτικά ελαιοκανθάλη (γνωστή για τον αντιφλεγμονώδη χαρακτήρα της) και ελαιασίνη, σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις από το ελαιόλαδο. Αποτελεί ένα φαρμακευτικό προϊόν διατροφής που εξασφαλίζει καλύτερη υγεία και μακροζωία.
Στο πλαίσιο της μελέτης, δόθηκαν σε ποντίκια δύο διαφορετικά μοντέλα διατροφής, ένα με αγριέλαιο και ένα με εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν την υπεροχή της διατροφής με αγριέλαιο:
- στη μείωση της αρτηριακής πίεσης στα υπερτασικά πειραματόζωα
- στη μείωση του οξειδωτικού στρες στους οφθαλμούς που προκαλεί η υπέρταση
- στη συνολική μεγαλύτερη επίδραση στη ρύθμιση των συστημάτων που σχετίζονται με αυτό το οξειδωτικό στρες.
Η υπέρταση βλάπτει τα αγγεία του αμφιβληστροειδούς χιτώνα προκαλώντας υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια. Οι ερευνητές μελέτησαν τις βλάβες στη μορφολογία του αμφιβληστροειδούς στα πειραματόζωα με την πάθηση, οι οποίες φάνηκαν να αποτρέπονται από το αγριέλαιο.
Τα ευρήματα είναι σημαντικά δεδομένου του υψηλού επιπολασμού της υπέρτασης σε παγκόσμια κλίμακα (30-45% του γενικού πληθυσμού). Η πάθηση -προκύπτει όταν η συστολική αρτηριακή πίεση>139 mmHg και/ή διαστολική αρτηριακή πίεση>89 mmHg- εκδηλώνεται σε διάφορα όργανα και αποτελεί μείζονα παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακές, νεφρικές, εγκεφαλικές και οφθαλμικές παθήσεις. Αναφορικά με τις τελευταίες, η υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια και οι αρτηριακές και φλεβικές παρεμβολές στον αμφιβληστροειδή σχετίζονται με συχνότατες οφθαλμοπάθειες όπως ο καταρράκτης, το γλαύκωμα, και η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.
