Πάνω από το 80% των παιδιών που συμμετείχαν στη μελέτη παρουσίασαν ατροφία σε τουλάχιστον μία ομάδα μυών και σχεδόν τα μισά παρουσίασαν ατροφία σε δύο ή περισσότερες μυϊκές ομάδες μετά από μία εβδομάδα στον αναπνευστήρα. Τα μεγαλύτερα παιδιά και τα παιδιά με εγκεφαλικό τραυματισμό εμφανίστηκαν να βιώνουν ακόμα πιο έντονη απώλεια μυών.
Όπως ανέφερε ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, ο Michael Shoykhet, M.D., Ph.D., η έρευνα μέχρι στιγμής εκτίμησε τη λειτουργικότητα των παιδιών μετά από μια κρίσιμη ασθένεια και κατά συνέπεια έπειτα από μια μακροχρόνια νοσηλεία σε πολλαπλές μυϊκές ομάδες και τη βελτίωση των λειτουργιών αυτών.
Όπως είπε, είναι σημαντικό για τις μελλοντικές πολυκεντρικές μελέτες να διερευνήσουν πώς η μυϊκή εξασθένηση στα επηρεάζει την ανάρρωσή τους. «Γνωρίζουμε ότι οι ενήλικες ασθενείς με εξασθενημένους μύες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να απομακρυνθούν από τους αναπνευστήρες, έχουν μεγαλύτερη διαμονή στο νοσοκομείο και αντιμετωπίζουν αυξημένη θνησιμότητα» επεσήμανε ο ερευνητής και συμπλήρωσε. «Οι μελλοντικές παρεμβάσεις για την πρόληψη της απώλειας μυών, όπως η βελτιωμένη διατροφή και η πρώιμη φυσικοθεραπεία, μπορεί να απαιτηθούν για τη βελτίωση των παιδιατρικών αποτελεσμάτων».
Ο Δρ Shoykhet, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μονοκεντρικής μελέτης ενώ εργαζόταν στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, τώρα εργάζεται στο Τμήμα Κλινικής Φροντίδας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας των Παιδιών.
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε το υπερηχογράφημα για να μετρήσει το πάχος του δικέφαλου, του τετρακέφαλου και του κνημιαίου μυός σε 30 σοβαρά άρρωστα παιδιά που έλαβαν αναπνευστική βοήθεια μηχανικά για τουλάχιστον 48 ώρες. Τα παιδιά αυτά νοσηλεύθηκαν κατά την περίοδο του Ιουνίου του 2015 μέχρι τον Μάιο του 2016 και κυμαίνονταν σε ηλικία από 1 εβδομάδα έως 18 ετών. Η μέση ηλικία ήταν 5,4 έτη. Οι πιο κοινές διαγνώσεις που προκάλεσαν τη νοσηλεία στη μονάδα εντατικής θεραπείας ήταν σε ποσοστό 33% τα αναπνευστικά προβλήματα, σε ποσοστό 24% προβλήματα στο κεντρικό νευρικό σύστημα (24%) και σε ποσοστό 15% κάποιος τραυματισμός.
Η ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε τουλάχιστον δύο εκτιμήσεις υπερήχων σε ένα διάμεσο διάστημα έξι ημερών.
Μεταξύ των ευρημάτων παρατηρήθηκε ότι μειώθηκε το πάχος του διαφράγματος κατά 11% μεταξύ υπερήχων ή 2,2% την ημέρα. Επίσης, το 47% των ασθενών εμφάνιζαν αραίωση διαφράγματος και το πάχος των τετρακέφαλων μειώθηκε κατά 8,6% ή 1,5% την ημέρα.
Ενώ, τα παιδιά ηλικίας άνω του ενός έτους εμφάνισαν μυϊκή ατροφία στα χέρια και τα πόδια τους, γεγονός που δεν παρατηρήθηκε σε βρέφη μικρότερα του 1 έτους.
Η ερευνητική ομάδα επεσήμανε ότι τα εργαλεία απεικόνισης που χρησιμοποιούν υπάρχουν σε όλες τις παιδιατρικές μονάδες εντατικής θεραπείας, έτσι ώστε η κατάσταση των μυών των παιδιών να μπορεί να παρακολουθείται εύκολα σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια της ασθένειας και της αποκατάστασης.
Πηγές:
https://childrensnational.org/
https://www.news-medical.net/n...
Alina Shrourou B.Sc. Zoology
