Πώς συνδέονται η υπνική άπνοια και ο όγκος του εγκεφάλου

Μια νέα μελέτη εξετάζει τη σχέση ανάμεσα στην υπνική άπνοια και τον όγκο μιας περιοχής του εγκεφάλου. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο διαδικτυακό τεύχος του Neurology στις 31 Μαΐου.

Η μελέτη συνέκρινε άτομα που έχουν πλάκες αμυλοειδούς στον εγκέφαλο (πρώιμο σημάδι της νόσου Αλτσχάιμερ) αλλά δεν έχουν προβλήματα μνήμης με άτομα χωρίς τέτοιες πλάκες.

“Βρήκαμε ότι τα άτομα με αμυλοειδείς πλάκες που είχαν πιο σοβαρές άπνοιες ύπνου ήταν επίσης πιο πιθανό να έχουν μικρότερο έσω κροταφικό λοβό στον εγκέφαλο, συμπεριλαμβανομένου του ιππόκαμπου, ο οποίος παίζει ρόλο στην μνήμη και τη νόσο του Αλτσχάιμερ”, δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης, δρ. Geraldine Rauchs, του γαλλικού Inserm. “Τα άτομα που δεν είχαν αμυλοειδείς πλάκες δεν είχαν τέτοια μείωση στον όγκο εγκεφάλου, ακόμα κι αν είχαν σοβαρές άπνοιες ύπνου”.

Η μελέτη ΔΕΝ αποδεικνύει ότι η άπνοια ύπνου προκαλεί χαμηλότερο όγκο εγκεφάλου. Δείχνει, όμως, ότι υπάρχει μια συσχέτιση.

Στην μελέτη συμμετείχαν 122 άτομα μέσης ηλικίας 69 ετών που δεν είχαν προβλήματα μνήμης. Συνολικά 26 άτομα είχαν αμυλοειδείς πλάκες στον εγκέφαλό τους. Οι συμμετέχοντες έκαναν σαρώσεις εγκεφάλου, τεστ μνήμης και ολονύκτια μελέτη ύπνου. Τα τεστ μνήμης επαναλήφθηκαν μετά από 21 μήνες κατά μέσο όρο.

Στα άτομα με αμυλοειδείς πλάκες, οι πιο σοβαρές άπνοιες ύπνου συσχετίστηκαν με χαμηλότερο όγκο εγκεφάλου στην περιοχή του έσω κροταφικού λοβού του εγκεφάλου, γεγονός που μπορεί να υποδηλώνει απώλεια εγκεφαλικών κυττάρων.

Αυτή η σύνδεση δεν βρέθηκε σε άτομα που δεν είχαν αμυλοειδείς πλάκες.

“Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να είναι πιο ευάλωτοι στις δυσμενείς επιπτώσεις της υπνικής άπνοιας”, είπε η δρ. Rauchs. «Τα άτομα που βρίσκονται στα πολύ πρώιμα στάδια του Αλτσχάιμερ έδειξαν μια συγκεκριμένη ευπάθεια στις υπνικές άπνοιες. Περαιτέρω μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν εάν η θεραπεία της διαταραχής της αναπνοής στον ύπνο θα μπορούσε ενδεχομένως να βελτιώσει τη γνωστική λειτουργία και να αποτρέψει ή να καθυστερήσει τον νευροεκφυλισμό», πρόσθεσε.

Σε ολόκληρη την ομάδα, χαμηλότεροι όγκοι στον ιππόκαμπο στην αρχή της μελέτης συσχετίστηκαν με χαμηλότερες βαθμολογίες σε ένα τεστ επεισοδιακής μνήμης στο τέλος της μελέτης.

Δεν διαπιστώθηκαν συσχετίσεις ανάμεσα στην υπνική άπνοια στην αρχή της μελέτης και των βαθμολογιών μνήμης στο τέλος της μελέτης.

Ένας περιορισμός της μελέτης ήταν ότι στην αρχή και στο τέλος της μελέτης δόθηκε το ίδιο τεστ λεκτικής μάθησης στους συμμετέχοντες. Επομένως είναι πιθανό κάποια μείωση της μνήμης να έχει ελαχιστοποιηθεί λόγω εξοικείωσης με το τεστ.