Ο έρωτας, λένε, παχαίνει - και ο γάμος, επίσης. Γενικώς, η ζωή των ζευγαριών πέρα από αγάπη και στιγμές πάθους είναι φτιαγμένη από φαγητό.
Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό είναι γνωστοί από χρόνια και όχι μόνο μέσω επιστημονικών ερευνών, αλλά και μέσα από την ίδια την εμπειρία.
Τα ζευγάρια παχαίνουν, γιατί από ένα σημείο και μετά δεν έχουν καμία πρόθεση να εντυπωσιάσουν ο ένας τον άλλο, γιατί σταματούν το γυμναστήριο, προκειμένου να περνούν περισσότερο χρόνο μαζί.
Επίσης, υιοθετούν ο ένας τις ανθυγιεινές συνήθειες του άλλου και γενικώς είναι πολύ ευτυχισμένοι για να ασχοληθούν με τα κιλά που σωρεύονται.
Αν κάποιος δεν ενδιαφέρεται για όλα τα παραπάνω, ακριβώς επειδή είναι ευτυχισμένος μέσα στη σχέση του, τότε καμία σημασία δεν θα έχουν γι' αυτόν τα αποτελέσματα έρευνας βάσει της οποίας οι ευτυχισμένοι γάμοι προδιαθέτουν για αύξηση του σωματικού βάρους και μάλιστα γρήγορα.
Βάσει της έρευνας του Εθνικού Κέντρου Βιοτεχνολογίας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Ντάλας, που εστιάστηκε σε αριθμό 169 ζευγαριών και εκτάθηκε σε χρονικό διάστημα 4 ετών, οι ευτυχισμένες σχέσεις είναι, τελικά, εκείνες που προσθέτουν κιλά στους ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου.
Οι επιστήμονες ζύγιζαν τα ζευγάρια που συμμετείχαν στην έρευνα δύο φορές κάθε χρόνο και ταυτοχρόνως κρατούσαν ιστορικό της σχέσης των δύο ανθρώπων.
Από την πλευρά τους τα ζευγάρια όφειλαν να απαντήσουν, όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη ειλικρίνεια σε σχετικό ερωτηματολόγιο που ερευνούσε την πραγματική συναισθηματική κατάσταση των ζευγαριών.
Μετά από 4 χρόνια τα συμπεράσματα δεν άφηναν περιθώριο λάθους: τα ζευγάρια που είχαν απαντήσει ότι περνούσαν καλά στον γάμο τους είχαν πάρει από 1 έως 7 κιλά μέσα στα χρόνια, ενώ εκείνα που ανέφεραν προβλήματα και όχι ακριβώς ευτυχισμένο βίο είχαν διατηρήσει το σωματικό τους βάρος -αν δεν είχαν χάσει κιόλας- και τελικώς οδηγήθηκαν στο διαζύγιο.
Η εξήγηση που προέκυπτε από την έρευνα ήταν ότι άνθρωποι με σταθερές σχέσεις και με ισχυρή την πεποίθηση ότι έχουν εντοπίσει τον σύντροφο της ζωής τους, δεν είχαν πρόβλημα να υποκύπτουν -με μεγάλη συχνότητα- σε διατροφικούς πειρασμούς, ειδικά αν αυτοί βρίσκονταν στο πλαίσιο δραστηριοτήτων με τον σύντροφο τους (διακοπές, ταξίδια, δείπνο με φίλους, κ.λπ).
Αντιθέτως, όσοι δεν αισθάνονταν όλα τα παραπάνω, αλλά ένιωθαν την ανάγκη να παραμείνουν ελκυστικοί με την ελπίδα αλλαγής συντρόφου, δεν είχαν ιδιαίτερη δυσκολία στο να διατηρήσουν το σωματικό τους βάρος, αλλά και το πρόγραμμα τους (γυμναστήριο, ατομικές δραστηριότητες, κ.λπ).
Βέβαια, το πρώτο σκέλος για τους ευτυχισμένους της υπόθεσης δεν έχει μόνο ευχάριστα νέα. Όπως εξηγεί η ψυχολόγος Andrea L. Meltzer, που ηγήθηκε της έρευνας, τα αποτελέσματα θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ' όψιν από τα ζευγάρια της πρώτης κατηγορίας, καθώς αυτού του είδους η αύξηση του σωματικού βάρους (και βάσει άλλης έρευνας) πολλαπλασιάζει την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη και καρδιολογικών προβλημάτων.
Και φυσικά, όχι, η έρευνα δεν προτείνει ούτε να δυστυχήσουμε ούτε να χωρίσουμε: εκείνο που προτείνει η επικεφαλής της είναι αλλαγή του τρόπου σκέψης και των δύο συντρόφων, περισσότερες κοινές δραστηριότητες, που εγγυώνται την καλή φυσική τους κατάσταση και διατροφικό πρόγραμμα που δεν θα εκθέτει κανέναν από τους δύο σε πειρασμούς και παρεκτροπές.
