«Φίλα τη θεία», «δώσε μία αγκαλιά στον παππού», «δεν θα φιλήσεις τη φίλη μου;». Είναι φράσεις που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει ως παιδιά και πολλοί γονείς τις λένε και στα δικά τους παιδιά. Ειδικά τα μικρά παιδιά, που είναι μωρά ή στη νηπιακή ηλικία, το πιο πιθανό είναι ότι όταν τα βλέπει κάποιος θέλει να τα αγκαλιάσει ή και να τα φιλήσει. Πολλές φορές τα παιδιά απολαμβάνουν αυτές τις εκδηλώσεις αγάπης και συμπάθειας. Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις που ένα παιδί θα βάλει τα κλάματα ή θα αποτραβηχτεί όταν κάποιος ενήλικος, ακόμα και συγγενής ή στενός φίλος, πάει να το αγκαλιάσει.
Γιατί είναι σημαντικό να μην πιέζεται το παιδί να αγκαλιάσει ή να φιλήσει κάποιον, αν φαίνεται να μην το θέλει από μόνο του;
Πρέπει να μάθει την έννοια της «συναίνεσης» ακόμα και αν είναι 3 ετώνΔεν είναι ποτέ πολύ νωρίς για να αρχίσετε να δείχνετε στο παιδί ότι το ίδιο πρέπει να αποφασίζει τι θα κάνει με το σώμα του.
Η αγκαλιά δεν είναι ο μόνος τρόπος να δείξει κανείς αγάπηΤο παιδί πρέπει να μπορεί να διαλέξει μόνο του με ποιο τρόπο θέλει και αισθάνεται άνετα να δείξει την αγάπη του προς κάποιον άλλο. Η αγκαλιά δεν είναι ο μόνος τρόπος να εκδηλώσει κανείς την αγάπη του. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν νιώθουν άνετα με τη σωματική επαφή και διαλέγουν άλλους τρόπους να δείξουν τα συναισθήματά τους για κάποιον άλλο
Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για το σώμα τουΗ αναγκαστική αγκαλιά περνάει το μήνυμα στο παιδί ότι κάποιος άλλος, στην συγκεκριμένη περίπτωση ένας ενήλικας, μπορεί να έχει τον έλεγχο και να αποφασίζει για το σώμα του παιδιού. Για αυτό πρέπει από μικρή ηλικία να αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι το ίδιο είναι υπεύθυνο για το σώμα του και δεν μπορεί, και δεν πρέπει, κανένας άλλος να το αναγκάσει να κάνει κάτι που δεν θέλει, όσο πίεση και να του ασκείται.
Δεν είναι υποχρεωμένο το παιδί να ικανοποιεί έναν ενήλικαΕίναι σημαντικό ένα παιδί, ακόμα και νηπιακής ηλικίας να αποκτήσει καλούς τρόπους σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Για παράδειγμα, να αποχαιρετά τους καλεσμένους του αν κάνει ένα πάρτι γενεθλίων. Ωστόσο, δεν είναι αναγκαίο να αγκαλιάζει κάποιον αν δεν θέλει, όσο ευγενική και καλοπροαίρετη να είναι η προσφορά. Εξάλλου, οι ενήλικες θα πρέπει να είναι σε θέση να διαχειριστούν την «απόρριψη» από ένα παιδί και να μην μεταθέτουν σε εκείνο την ευθύνη να τους κάνει να αισθανθούν καλύτερα.
Δυσκολεύεται να μάθει πώς να αντιμετωπίζει ένα άγνωστο πρόσωποΤο παιδί θα πρέπει να μάθει από μικρό να αντιμετωπίζει τους αγνώστους, π.χ. δεν μιλάμε, δεν παίρνουμε ποτέ κάτι που μας προσφέρει ένας άγνωστος, κλπ. Όσο μεγαλώνει θα πρέπει να μάθει να αναγνωρίζει και να διαισθάνεται ποιος θα μπορούσε να του κάνει κακό και να προσέχει ή να τον αποφεύγει. Με το να αναγκάζεται το παιδί να αγκαλιάσει κάποιον που δεν γνωρίζει, ακόμα και αν είναι φίλος της μαμάς και του μπαμπά, περιπλέκετε τα πράγματα σε ό,τι αφορά την εκπαίδευσή του για την αντιμετώπιση των αγνώστων και «αλλοιώνεται» η φυσιολογική αίσθηση που έχει προς το άγνωστο. Θα πρέπει το παιδί να αφήνεται να αποφασίσει μόνο του αν θέλει ή όχι να αγκαλιάσει κάποιον, βασιζόμενο στην, έστω μικρή, εμπειρία και το ένστικτό του.
