Τα γονίδια που σχετίζονται με την γήρανση μπορούν να εξηγήσουν τον διαφορετικό ρυθμό γήρανσης σε κάποιο βαθμό.
Σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου όμως, το κλειδί για την επιβράδυνση του ρυθμού γήρανσης ίσως να βρίσκεται στα επίπεδα σιδήρου στο αίμα.
Η διεθνούς εμβέλειας έρευνα αξιολόγησε στοιχεία για περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων σιδήρου στο αίμα θα μπορούσε να αποτελέσει το κλειδί της υγιούς γήρανσης και της μακροζωίας.
Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και το Ινστιτούτο Αντιγήρανσης και Βιολογίας Max Planck εστίασαν σε τρεις μετρήσεις που σχετίζονται με τη βιολογική γήρανση: τη διάρκεια ζωής, τα χρόνια ζωής χωρίς ασθένεια/-ες και τη μακροζωία.
Οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες από τρεις δημόσιες βάσεις δεδομένων ο συνδυασμός των οποίων ισοδυναμούσε με τη μελέτη 1,75 εκατομμυρίων χρόνων ζωής ή περισσότερων από 60.000 ηλικιωμένων ανθρώπων.
Η ομάδα εντόπισε δέκα περιοχές του γονιδιώματος που συνδέονται με μεγάλη διάρκεια ζωής, υγεία και μακροζωία. Διαπίστωσαν επίσης ότι τα γονίδια που συνδέονται με τον σίδηρο υπερεκφράζονταν στην ανάλυσή τους και για τις τρεις μετρήσεις γήρανσης.
Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τη διαπίστωση αυτή με το στατιστικό μοντέλο της Μενδελιανής τυχαιοποίησης που έδειξε ότι τα γονίδια που εμπλέκονται στον μεταβολισμό του σιδήρου στο αίμα είναι μερικώς υπεύθυνα για την μακροζωία.
Ο σίδηρος στο αίμα επηρεάζεται από τη διατροφή και τα ασυνήθιστα υψηλά ή χαμηλά επίπεδα συνδέονται με παθήσεις που σχετίζονται με την ηλικία, όπως η νόσος του Πάρκινσον, ηπατικές νόσοι και η μείωση της ικανότητας του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις σε μεγαλύτερη ηλικία.
Ο Δρ Paul Timmers από το Ινστιτούτο Usher στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, δήλωσε: «Είμαστε ενθουσιασμένοι με τα ευρήματα, καθώς δείχνουν ότι τα υψηλά επίπεδα σιδήρου στο αίμα μειώνουν τα υγιή χρόνια ζωής και η διατήρηση αυτών των επιπέδων εντός φυσιολογικών ορίων θα μπορούσε να αποτρέψει βλάβες σχετιζόμενες με την ηλικία. Υποθέτουμε ακόμη ότι τα ευρήματά μας σχετικά με τον μεταβολισμό του σιδήρου ενδεχομένως να εξηγούν γιατί η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος πλούσιου σε σίδηρο έχει συνδεθεί με νοσήματα φθοράς όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις».
Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να επιταχύνουν την ανάπτυξη φαρμάκων για τη μείωση των εκφυλιστικών παθήσεων και την αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Nature Communications.
