Οι ιστορίες τριών διαφορετικών ανθρώπων, ενός "τρελού" Μακεδόνα βοσκού, ενός "πάνοπλου" Κρητικού κι ενός δρομέα για ρεκόρ Γκίνες ξετυλίγονται γύρω από έναν κοινό στόχο: τον Τερματισμό.
Η παραπάνω ιστορία του ντοκιμαντέρ της Ελιάνας Αμπραβανέλ προβλήθηκε το καλοκαίρι στο Ηράκλειο και την Πέμπτη 4 Μαΐου στις 17:00 θα προβληθεί στην Τεχνόπολη, στο πλαίσιο του αφιερώματος στο ελληνικό ντοκιμαντέρ «Με τα μάτια ανοιχτά» που διοργανώνουν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και η Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων.
Όταν η ιστορία του συμπεριλήφθηκε στο ντοκιμαντέρ της Ελιάνας Αμπραβανέλ ''Ο Τερματισμός / Finish Line'', ο Αντώνης ένιωσε ότι δικαιώθηκε. Το ίδιο και οι συναθλητές και συμπρωταγωνιστές του στην ταινία, ο 65χρονος Κρητικός Ιδομενέας που τρέχει τον Αυθεντικό Μαραθώνιο ξυπόλητος, φορώντας αρχαιοελληνική πανοπλία και ο 85χρονος Στέλιος, ο γηραιότερος Έλληνας αθλητής που έλαβε ποτέ μέρος στον Αυθεντικό Μαραθώνιο. Τρεις ασπρομάλληδες μαραθωνοδρόμοι που μοιράζονται μια εντελώς δική τους φιλοσοφία για το τρέξιμο, καθώς κάθε φορά που περνούν τη γραμμή του τερματισμού, έρχονται ένα βήμα πιο κοντά στον καθημερινό ήρωα που κρύβουν μέσα τους. Μια άλλη γραμμή τερματισμού πέρασαν και όταν στάθηκαν μπροστά στη μεγάλη οθόνη καταχειροκροτούμενοι από το κινηματογραφικό κοινό.
«Χάρηκαν πάρα πολύ, με διαφορετικό τρόπο και για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.Ο Αντώνης, για παράδειγμα ενθουσιάστηκε όταν η ταινία προβλήθηκε στην κρατική τηλεόραση, διότι έτσι την είδαν οι συγχωριανοί του που τον κορόιδευαν ότι παραμελεί τα ζωντανά και πάει και τρέχει. Ήταν μια καταξίωση στα μάτια των συγχωριανών του, την οποία επιθυμούσε».
Ένα μήνυμα τόσο επίκαιρο όσο η κοινωνικοοικονομική κρίση που διανύει η χώρα και σε κάνει να χαμογελάς καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, καθώς ξετυλίγονται οι ιστορίες των τριών πρωταγωνιστών. Η ιστορία του Ιδομενέα που «πέθανε» και «ξεπέθανε» όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος όταν αναφέρεται στη σοβαρότατη περιπέτεια της υγείας του που στάθηκε η αφορμή για να αρχίσει να τρέχει. Ο 65χρονος Κρητικός ξεκίνησε συστηματικά το τρέξιμο το 2006, όταν ανένηψε απρόσμενα από κώμα 22 ημερών, ενώ η οικογένειά του είχε χάσει κάθε ελπίδα και είχε ξενοικιάσει το διαμέρισμά του. Ο μόνος λόγος που ήταν ακόμα ζωντανός, ήταν γιατί κανένας δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη να τραβήξει την πρίζα. Ο Ιδομενέας αντιπαθεί τον ανταγωνισμό και αποφεύγει τους αγώνες δρόμου, με μοναδική εξαίρεση τον Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας κάθε Νοέμβριο. Η πανοπλία του είναι ένας φόρος τιμής στην πειθαρχία της Αρχαίας Ελλάδας και ο ίδιος είναι υπόδειγμα απλότητας, αλλά και περίτρανη απόδειξη ότι γίνονται θαύματα. «Το μεγαλύτερο αγαθό του σύμπαντος είναι η ελευθερία. Όταν τρέχεις είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος» λέει συγκινημένος. «Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσεις από το Μαραθώνα και προς το τέλος, στο στάδιο, να μην αρχίσεις να κλαις ρε, δεν υπάρχει περίπτωση!»
