Στους αιθέρες του Ρίο ντε Τζανέιρο, η Κατερίνα Στεφανίδη έδωσε «ραντεβού» με την πιο λαμπρή διάκριση της, μέχρι τώρα, καριέρας της: το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Με άλμα στα 4,85, στο επί κοντώ, μπήκε στο πάνθεον της ιστορίας. Ήταν το 6ο μετάλλιο της Ελλάδος στους 31ους Ολυμπιακούς Αγώνες και το 123ο της χώρας μας στην ιστορία του θεσμού.
Ο αγώνας του «χρυσού κοριτσιού» του ελληνικού στίβου ξεκίνησε από τα 4,60 και υπερέβη με την πρώτη τα 4,70. Στα 4,80 και στα 4,85 χρειάστηκε δύο προσπάθειες ενώ απέτυχε τρεις φορές στα 4,90, κάτι που μείωσε τη χαρά της για την κατάκτηση της πρωτιάς στη διοργάνωση. «Ήθελα πολύ να περάσω τα 4,90. Δεν έχω συνειδητοποιήσει τι πέτυχα. Είμαι ικανοποιημένη από την εμφάνισή μου. Ο άνδρας μου το πίστευε περισσότερο από εμένα», έλεγε συνεχώς αμέσως μετά την επιτυχία της και τα δάκρυα διαδέχονταν τα χαμόγελα.
Η χρυσή Ολυμπιονίκης αποκάλυψε επίσης, ότι ένας τραυματισμός την είχε αφήσει πίσω στις προπονήσεις και κατάφερε να βρεθεί σε καλή κατάσταση, χάρη στη βοήθεια των προπονητών της ελληνικής αποστολής.
.
Ποια είναι η Κατερίνα
Από τον Χολαργό και την Παλλήνη στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Χιλιάδες άλματα για την 26χρονη νευροψυχολόγο του Στάνφορντ με βασικό στόχο την καταξίωση. Έχουν πολλά χρόνια περάσει από τότε που ο παλαιός ομοσπονδιακός προπονητής, Παναγιώτης Συμεωνίδης, είχε πει στον τριπλουνίστα, Γιώργο Στεφανίδη και στην σπρίντερ, Ζωή Βαρέλη ότι η κόρη τους έχει ταλέντο στο επί κοντώ. Η Κατερίνα ήταν, μόλις, 11 ετών.
Κύλησε αρκετή άμμος στην κλεψύδρα του χρόνου και από κορυφαία αθλήτρια στους νέους το 2005 βρέθηκε μακριά από τις μεγάλες επιδόσεις. Κάποιοι βιάστηκαν να την χαρακτηρίσουν ως «το ταλέντο που δεν εξελίχθηκε». Η αθλήτρια είχε μεταβεί στην Αμερική, σπούδαζε στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και όλα έδειχναν ότι οι σπουδές είχαν προτεραιότητα στη ζωή της Κατερίνας, έναντι του επί κοντώ.
Το 2012 επανήλθε στα μεγάλα άλματα (πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ νέων με 4,51) και από εκείνη τη χρονιά άρχισε η ανοδική πορεία. Κάποιες αλλαγές προπονητών την άφησαν πίσω, ώσπου στο πρόσωπο του, παλιού αθλητή του επί κοντώ, Μίτσελ Κρίερ βρήκε τον ιδανικό προπονητή – σύντροφο. Και από εκεί και πέρα, οι επιτυχίες διαδέχονταν η μία Αυτή η χρονιά ξεκίνησε με το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο του κλειστού, συνεχίστηκε με το χρυσό στο ευρωπαϊκό, ακολούθησε η πρωτιά στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αναμένεται να «κλείσει» με την πρωτιά στο Ντάιαμοντ Λιγκ. Μόνο που το διαμάντι δε θα είναι τόσο λαμπερό όσο το χαμόγελο που φώτισε το πρόσωπο της Κατερίνας όταν σήκωσε την ελληνική σημαία στο Ολυμπιακό Στάδιο «Ζοάο Χαβελάνζε», στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο.
κείμενο: kathimerini
