«Ο Ελευθέριος Βενιζέλος λατρεύτηκε και ταυτόχρονα μισήθηκε όσο κανένας άλλος πολιτικός στην Ελλάδα. Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος γράφει: "Ουδείς ποτέ εμίσησε και δη μετά θάνατον ασήμαντες προσωπικότητες" και σίγουρα ο Βενιζέλος δεν ήταν ασήμαντος» τόνισε ο γ.γ. της Προεδρίας της Δημοκρατίας, πρέσβης ε.τ. Γεώργιος Γεννηματάς, στην ομιλία του με τίτλο «Ελευθέριος Βενιζέλος, ο πολιτικός, ο διπλωμάτης - Αποτύπωση συμπερασμάτων με διαχρονική αξία», που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του «Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός».
Ο κ. Γεννηματάς πραγματοποίησε μια σύντομη αναδρομή σε όλο το βίο του Ελευθέριου Βενιζέλου, μέσα από την οποία αναδείχθηκαν οι διπλωματικές και πολιτικές του αρετές, αλλά και κάποια σφάλματα που διέπραξε. Από την παρέμβασή του, προέκυψε ότι η ευθύνη δεν μπορεί να χρεωθεί σε μια παράταξη, αλλά πρέπει να επιμεριστεί και στις δύο αντιμαχόμενες τότε, παρατάξεις. Παρουσίασε και με ανεκδοτολογικά στοιχεία, στιγμές από τη Διάσκεψη των Παρισίων το 1919, και το πώς ο Βενιζέλος, εκπρόσωπος μιας μικρής χώρας, κατόρθωσε να πείσει υπέρ των ελληνικών θέσεων όλους τους μεγάλους ηγέτες της εποχής, με αποτέλεσμα την εντολή για την απόβαση του στρατού στη Σμύρνη.
«Τα υπομνήματα του Βενιζέλου αποτελούν μαθήματα διαχρονικής διπλωματίας και διακρίνονται από την αίσθηση του μέτρου. Ο Βενιζέλος είχε πλήρη συνείδηση ότι δεν πρέπει να επιδιώκονται θορυβώδεις νίκες που υπονοούν ένα ηττημένο και ταπεινωμένο αντίπαλο. Ήταν οπαδός της ρασιοναλιστικής διπλωματίας και υπέρ των συμφωνιών που θα αντέξουν στον χρόνο» υπογράμμισε ο κ. Γεννηματάς.
Εξιστορώντας τα γεγονότα, σκιαγράφησε επίσης τις προσωπικότητες του Βενιζέλου και του Κεμάλ Ατατούρκ, καθώς και το ρόλο που έπαιξαν στην εξέλιξη των γεγονότων.
