Τα Παραμύθια του Σαββάτου

…γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Τι θα γινόταν ξαφνικά αν μέσα σε μια οικογένεια άλλαζαν οι ρόλοι, οι επιθυμίες και τα στερεότυπα; Τα στερεότυπα που ρυθμίζουν την σκέψη και τη ζωή όλων και που μας οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα και αποφάσεις. Κι είναι κι εκείνες  οι δεύτερες ευκαιρίες πού όλοι αξίζουμε στη ζωή και οι δεύτερες σκέψεις που πάντα έχουν την ωριμότητα της εμπειρίας. Κι είναι οι συγνώμες το πιο ακριβό φάρμακο της αγάπης και τα όνειρα εκείνα που μας κρατούν ζωντανούς. Παραμύθια που’  ναι γεμάτα μαγικές στιγμές και που διδάσκουν ή παρηγορούν χωρίς να κουράζουν!

Ο Δράκος Μπολ και ο βοσκός Γεώργιος, Κλαίρη Καμπάνη, εκδ. Διάπλαση

Ένας δράκος φοβερός και καταπράσινος, ο Μπολ. Ένα μαγεμένο δάσος με την μοναδική πηγή νερού μιας ολόκληρης πολιτείας. Ο φόβος των κατοίκων της περιοχής. Ο βασιλιάς, οι διαταγές ,οι αποφάσεις και οι γενναίοι που ακόμα τρέχουν. Ένας όμως θα είναι ο τυχερός. Ένας απλός βοσκός, ο Γεώργιος,  που κατά λάθος μπλέκεται στην περιπέτεια εξόντωσης του Δράκου. Ένας βοσκός που αγαπά πολύ τα ζώα και που τον νοιάζει πιο πολύ απ΄όλα να μην πάθει τίποτα το πρόβατό του. Κι ο Δράκος, ο φοβερός, αγαπά επίσης πολύ τα ζώα, όχι όμως να τα τρώει. Ένα παραμύθι για τις συγνώμες που δεν λέμε, για τα λάθη που πιστεύουμε πως είναι σωστά. Για τις δεύτερες ευκαιρίες που πρέπει να δίνουμε. Για τα στερεότυπα που συχνά ρυθμίζουν την καθημερινότητα, τις απόψεις , τη ζωή μας. Ένα παραμύθι ολοκαίνουργιο από την Κλαίρη Καμπάνη. Την Κλαίρη που  μας έδωσε οδηγίες πριν από λίγο καιρό για το πώς να γίνουμε συγγραφείς. Ακλουθώντας  κι εκείνη το …βιβλίο της, μας χαρίζει μια νέα περιπέτεια πολύ συναρπαστική. Ένα παραμύθι με βασιλιά, κάστρο, δάσος, ξωτικά, καλούς και κακούς, δράκους και ανθρώπους. Ποιον να φοβηθεί κανείς  περισσότερο. Την τρομερή μορφή ενός «άκακου» δράκου ή την νοοτροπία ενός ανθρώπου που δεν ακούει, δεν  νοιάζεται αλλά πιστεύει στα στερεότυπα;

Κι ίσως πάλι τα «κατά λάθος»  λάθη στη ζωή μας να είναι  τόσο μοιραία που να την αλλάξουν για πάντα και για καλό. Ο βοσκός Γεώργιος ένας άνθρωπος καθημερινός, θα γίνει ήρωας επειδή απλά δεν …ακούστηκε από κανέναν. Κι εκείνος θα λειτουργήσει μόνο με την δική του καρδιά και ψυχραιμία και θα κερδίσει και την αγάπη και τη φιλία και τα πολυτιμότερα δώρα από τον βασιλιά.Κι ο Δράκος; Είναι στ’  αλήθεια φοβερός,τρομακτικός κι επικίνδυνος;  Ή μήπως έτσι μας έχουν μάθει άλλες ιστορίες και θεωρούμε δεδομένο πως όλοι οι δράκοι είναι το ίδιο;  Καιρός να αναρωτηθούμε, για τις απόψεις, για τα θέλω, τα πιστεύω μας και το τι θεωρούμε  σωστό ή λάθος. Να κρίνουμε τα πράγματα από την εμφάνιση και μόνο; Ή μήπως μια δεύτερη σκέψη, μια δεύτερη ματιά, μια δεύτερη ευκαιρία μας δώσει τις πιο σωστές και ολοκληρωμένες απαντήσεις;

Μια ιστορία λοιπόν που τα΄χει όλα. Μαγεία, ζωή, φόβο, αγωνία, λύτρωση, ανταμοιβή  και παρηγοριά. Κι όπως συμβαίνει πάντα στα παραμύθια κρύβεται κι εδώ μια μεγάλη αλήθεια. Ποτέ μη λες ποτέ στη ζωή σου και μάθε να κοιτάζεις με τα δικά σου μάτια, με τη δική σου καρδιά να νοιώθεις και να κρίνεις. Μόνο τότε θα ξέρεις τι πραγματικά κουβαλάει ο καθένας μας…

Για παιδιά από 6 χρονών…

Η άτακτη μαμά, Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου, εικ :Λιάνα Δενεζάκη, εκδ. Ψυχογιός

Τώρα πως γίνεται αυτό; Μπορεί να αλλάξουν ξαφνικά οι ρόλοι μας μέσα στο σπίτι; Αντί να γίνεται ο μέγας χαμός με τα παιδιά να΄ναι η ζωή όλων άνω κάτω εξ αιτίας της …μαμάς; Κι είναι αλήθεια αυτό ή μήπως είναι …παραμύθια; Κι όμως στο ολοκαίνουργιο βιβλίο της Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, τέτοια φοβερά πράγματα συμβαίνουν. Το άτακτο παιδί στο σπίτι δεν είναι τα δυο μικρά κοριτσάκια αλλά η ίδια η …μαμά. Μια μαμά που δεν τακτοποιεί το δωμάτιο της ποτέ, που κάνει συνέχεια σκανταλιές, που δεν διαβάζει τα μαθήματά της και θέλει μόνο να βλέπει τηλεόραση. Μια μαμά που θέλει να τρώει σοκολάτες και δεν προσέχει την υγεία της, που παίζει μπάλα μέσα στο σπίτι και που τα κάνει θάλασσα με τα γραφτά της και τις εργασίες της. Αυτά και άλλα πολλά σκαρώνει όλη μέρα ίσαμε το βράδυ  που έρχεται  η ώρα η μαγική , η ώρα για παραμύθι  και τότε τα πράγματα  πια παίρνουν την κανονική τους ροή…

Μια ιστορία πρωτότυπη, πανέξυπνη, ανατρεπτική και πολύ πολύ αστεία. Μια ιστορία για την ανταλλαγή ρόλων όταν ο «αδύναμος κρίκος» γίνεται ο δυνατός, ο υπεύθυνος  αυτός που πρέπει να ορίσει την τάξη. Όταν αλλάζουν οι ρόλοι, τα πράγματα δείχνουν αλλιώς. Οι υποχρεώσεις αποκτούν άλλο νόημα, άλλη διάσταση. Και τότε ίσως τούτο το παιχνίδι να καταφέρνει να γίνει από τα πιο σπουδαία μέσα στην καθημερινότητα ενός  σπιτιού. Όταν οι φωνές, τα μαλώματα, οι τιμωρίες απλά βαραίνουν παραπάνω τις σχέσεις και την ομαλή λειτουργία μιας οικογένειας, χρειάζονται άλλοι τρόποι, άλλες μέθοδοι και το αποτέλεσμα πάντα εκπλήσσει. Γινόμαστε λοιπόν παιδιά στη θέση των παιδιών μας και ίσως μια δική μας αλλαγή να φέρει μεγαλύτερη υπευθυνότητα, σκέψεις και  αλλάγες στην συμπεριφορά και  των άλλων.

Δοκιμάστε το στη ζωή, αξίζει. Όσο αξίζει η αφοσίωση, η αγάπη, η φροντίδα. Ένα ατελείωτο παιχνίδι που φέρνει και αποδίδει καρπούς… Η Λότη Πέτροβιτς δείχνει για μια ακόμα φορά με τη γραφή της, έναν δρόμο. Ένα δρόμο στρωμένο με γέλια, με τόλμη, με υπευθυνότητα, με διδαχές, χωρίς λόγια περιττά , μόνο με έργα.

Ένα βιβλίο για τη μαμά που όλοι θα θέλαμε να έχουμε ή να είμαστε. Ένα βιβλίο που θα θυμίζει πως τα πράγματα έχουν πάντα δυο όψεις κι εμείς απλά διαλέγουμε από ποια  μεριά θα τα δούμε και πόσο μας ενδιαφέρει το …δύσκολο μέρος τους. Ένα βιβλίο για μια άτακτη μαμά που ευτυχώς που είναι τόσο άτακτη και καταφέρνει να  είναι τόσο κοντά στα παιδιά της, στη ζωή, στη χαρά τους  και  μοιράζεται εμπειρίες, προβλήματα και συμπεριφορές.

Εικονογραφημένο από την Λιάνα Δενεζάκη που δίνει το χρώμα και την κίνηση που χρειάζεται για να  δέσει ακόμα πιο πολύ όλη η ιστορία.

Να το διαβάσετε κι εσείς  μαμάδες του κόσμου, να θυμηθείτε , να πειραματιστείτε για σας, για τα παιδιά σας … Ε, και αν θέλετε πείτε την  ιστορία στις κόρες και τους γιούς σας  ή δώστε τους τη χαρά να την διαβάσουν μόνα τους και να αναρωτηθούν , ποια μαμά θα ήθελαν να είχαν !

Για παιδιά από 5 χρονών…

Ονειροπαγίδα, Νίνα Ζαφειρίου, εικ: Νίκος Γιαννόπουλος, εκδ. Βάρφη

Είχα καιρό να διαβάσω παραμύθι με ινδιάνους. Να θυμηθώ τα «υπέροχα ονόματα», τις σκηνές, το χορό γύρω από τη φωτιά, τα όνειρα και …την αγάπη. Κι έτσι ήρθε στα χέρια μου η Ονειροπαγίδα της Νίνας Ζαφειρίου. Και με ταξίδεψε  σε άλλα μονοπάτια σε ξεχασμένα παιχνίδια…

Μια χώρα λοιπόν μακρινή με αρχηγό το Ψηλό Βουνό  που τα φτερά στο κεφάλι του γαργαλούν τα σύννεφα. Που ΄χει μια κόρη μονάκριβη το Γελαστό Λουλούδι, που πάντα μα πάντα χαμογελά γι αυτό η βροχή δεν υπάρχει στα μέρη τους. Έτσι οι μεγαλύτεροι αποφασίζουν πως μόνο  ο χορός της βροχής και οι μαγικές τους λέξεις ίσως να σώσουν την κατάσταση και να νοιώσουν κι εκείνοι  την δροσιά του νερού, να ποτιστεί η γη, να …πλυθούν όλοι και όλα. Όμως η νύχτα φέρνει συχνά αναποδιές κι εκείνο το βράδυ το Μαύρο Γεράκι από το διπλανό χωριό είχε αποφασίσει να κλέψει τα άλογα όλων των ανδρών της φυλής του Ψηλού Βουνού, και όχι μόνο.  Όλοι ένιωσαν λύπη, ακόμα και το Γελαστό Λουλούδι που η …νύχτα του γέμισε δράκους, τέρατα και  άλλους εφιάλτες. Η ονειροπαγίδα της είχε εξαφανιστεί από το δωμάτιο της και ο Μεγάλος Μάγος της φυλής είπε πως την είχε κλέψει το Λυπημένο Δεντράκι…Κι εδώ αρχίζει η δράση του παραμυθιού. Γεμάτη μαγικά, συναισθήματα, δοκιμασίες, τεχνάσματα και μπόλικη …αγάπη!

Ένα υπέροχο παραμύθι  από την Νίνα Ζαφειρίου. Ένα παραμύθι γεμάτο εικόνες από μια φυλή και εποχή που συναρπάζει πάντα μικρούς αλλά και μεγάλους αναγνώστες. Ένα παραμύθι που με πολύ όμορφο τρόπο αναδεικνύει  τα όνειρα, τους εφιάλτες και  τη δύναμη της αγάπης. Ένα παραμύθι τροφή για πολλούς εκπαιδευτικούς που θα τολμήσουν να εμπιστευτούν την συγγραφέα και θα προσπαθήσουν να το διασκευάσουν. Παιχνίδια αμέτρητα με ινδιάνους, αλλά και με τις ονειροπαγίδες. Παιχνίδια με σκιές, με φως και με …όνειρα. Μια ιστορία που θα θες να τη διαβάσεις πολλές φορές και που εκτός όλα τα παραπάνω θα μάθει σε πολλά παιδιά την αξία της συγνώμης, της φιλίας και της συνεργασίας. Συναισθήματα που μπλέκονται, αντίθετα και έντονα και ταξίδια  σε αλλοτινούς καιρούς κι εποχές.

Ένα βιβλίο με πολύ όμορφη εικονογράφηση, ίσως από τις πιο ζωντανές του Νίκου Γιαννόπουλου που πραγματικά σε ταξιδεύουν με τη σύνθεση και τη ζωντάνια τους.

Να το διαβάσετε και να … «παίξετε » με τα ονόματα, και τα συναισθήματα! Εμείς στο σχολείο παίξαμε πολύ και νομίζω πως τούτα τα παιχνίδια και οι ευφάνταστες ονειροπαγίδες μας θα μας κρατήσουν το ενδιαφέρον ακόμα  για πολύ πολύ καιρό !

Για παιδιά από 5 χρονών…

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

http://zhtunteanagnostes.blogs...