Τα μνημεία δεν είναι μόνο πολιτιστικά αλλά και κοινωνικά αγαθά, που αναπνέουν και ζουν μέσα από τα βλέμματα, την παρουσία των ανθρώπων, που όταν αρχίσουν να τα εκτιμούν και να τα απολαμβάνουν, ήδη έχουν κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα για να νοιάζονται γι’αυτά.
Η μουσικοχορευτική εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στο συνθέτη της οπερέτας Στάθη Μάστορα, συνθέτη και ποιητή με πολύ μεγάλη αποδοχή από το κοινό και τους κριτικούς της εποχής του.
Τα έργα του έχουν τη μεγαλύτερη βιωσιμότητα μετά τους Θεόφραστο Σακελλαρίδη και Νίκο Χατζηαποστόλου. Άλλωστε το σωστότερο κριτήριο στα καλλιτεχνικά τους έργα, είναι η αντοχή τους στο χρόνο.
Μία νοσταλγική παράσταση με ρετρό διάθεση για ένα συνθέτη που αγάπησε ο κόσμος, για μια εποχή που συνδέεται με την αθωότητα αλλοτινών χρόνων.
Η ελληνική οπερέτα, μέρος της άϋλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς, γνωρίζει νέα νιότη τα τελευταία χρόνια, χάρις και στα συστηματικά ανεβάσματα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, αποδεικνύοντας ότι το παρελθόν έχει μέλλον.
Ο κόσμος γοητεύεται σ’αυτό το είδος ακούγοντας και την ιστορία του, νιώθοντας ότι ακουμπάει σε κάτι ασφαλές, θέλει να ανατρέξει στο παρελθόν για να κρατηθεί στο μέλλον.
Οι μελωδίες της οπερέτας είναι «κολλητικές», κάποιες από αυτές σιγοτραγουδάμε αυθόρμητα μετά την παράσταση, όπως η θρυλική «Ριρίκα».
Για όλους αυτούς τους λόγους η βραδινή αυτή παράσταση είχε ξεχωριστή σημασία και μόνο έπαινοι αξίζουν στους διοργανωτές: Σύλλογο Γυναικών Μαλίων η «Εστία» Πολιτιστικό Σύλλογο Μαλίων, εθελοντές «Σαρπηδονίστας» και Δήμο Χερσονήσου, αλλά κυρίως τους συντελεστές: τη Χορωδία Μαλίων, που δεν παύει να μας εκπλήσσει ευχάριστα, την Κρητική Συμφωνική Ορχήστρα Νέων, τους σολίστ: κα Λίντα Αθανασοπούλου (μέτζο-σοπράνο) και κο Γιώργο Ψαρουδάκη ( τενόρο), την πιανίστρια κα Λίνα Ζάχαρη, στην κιθάρα τον κο Δημήτρη Καρβέλη, στο φλάουτο την κα Μαρία Δελληγιανάκη στα κρουστά τον κο Νίκο Μοσχονά, στην αφήγηση την καθηγήτρια φιλολογίας κα Κατερίνα Θραψανιώτη, τους χορευτές και όλοι και όλα κάτω από τη διεύθυνση και διδασκαλία του μαέστρου και χοράρχη κ. Νίκου Αντωνακάκη.
Πολλές ευχαριστίες στην Αρχαιολογική υπηρεσία Ηρακλείου για την παραχώρηση του χώρου και στο προσωπικό για τη διαχρονική υποστήριξη του χώρου.
Πολιτιστική αποκέντρωση με βάση μια γνήσια περιφερειακή πολιτιστική ζωή μακριά από εμπορευματοποιημένα πρότυπα, αποτελούν οραματικές επιδιώξεις του Δήμου Χερσονήσου.
Σε κάθε περίπτωση ο πολιτισμός δεν πρέπει να είναι το επιδόρπιο αλλά το κυρίως πιάτο.
