Παρουσιάζεται το "Ατμόπλοιον Αγγέλικα"

Σήμερα, Δευτέρα 13 Νοεμβρίου, στις 7 το απόγευμα, στο Πολύκεντρο Νεολαίας

Η παρουσίαση του βιβλίου του Ναπολέοντα Περγαλίδη “Ατμόπολοιον Αγγέλικα”, θα γίνει σήμερα, Δευτέρα 13 Νοεμβρίου, στις 7 το απόγευμα, στο Πολύκεντρο Νεολαίας.


“Το σημαντικό είναι ότι περίμενα το τέλος της ολοκλήρωσής σας κι αυτό έγινε. Βρήκατε τον έρωτα, αγαπήσατε, σας αγάπησαν, καήκατε στο στροβιλισμό του πάθους, τώρα είστε έτοιμοι για το μεγάλο ταξίδι... για το κυνήγι του ονείρου.

Περίμενα, περίμενα αυτήν την ώρα, γιατί δεν έχω εμπιστοσύνη στη μιζέρια των ανέραστων... Και πώς να τους εμπιστευτώ να πάνε να βρουν τους παραμυθάδες που φτιάχνουν τα παραμύθια της ζωής...

Στο παραμύθι «Ατμόπλοιον Αγγέλικα» του Ναπολέοντα Περγαλίδη, ένας παράξενος γέροντας, στο κατάστρωμα του ομώνυμου ατμόπλοιου που εκτελούσε δρομολόγια στην Κρήτη, αφηγείται την ιστορία του Σήφη και του Ιμπραήμ, σε έναν νέο που, με τη σειρά του, γέροντας κι αυτός πια, θα τη διηγηθεί σ’ εμάς: Ο Σήφης και ο Ιμπραήμ, θανάσιμοι εχθροί, ο ένας Χαΐνης κι ο άλλος Μπέης, περιπλανώμενοι, ανακαλύπτοντας και κομμάτια της ζωής τους που αγνοούσαν, υπερβαίνουν τον εαυτό τους και τις διαφορές τους και δίνουν ελπίδα στον κόσμο.

Αυτούς πρέπει να πάτε να βρείτε... Δεν έχουνε πια οι άνθρωποι παραμύθια. Δεν το έχετε προσέξει; Οι παραμυθάδες έχουν χαθεί. Χωρίς παραμύθι, χωρίς όνειρο, δεν υπάρχει ελπίδα για το αύριο... Δηλαδή θα ψάξετε να βρείτε και την Ελπίδα... Είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας, που κάποτε έσπασε... Όλα αλληλοεξαρτώνται, είναι ένας κύκλος. Εκεί που είναι το τέλος, είναι και μια καινούργια αρχή”. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο Ναπολέων Περγαλίδης, γόνος προσφυγικής οικογένειας από τη Μικρασία, γεννήθηκε το 1946 στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου, κατά παράβαση, όπως λέει ο ίδιος, των ιατρικών κανόνων και γνωματεύσεων, ακόμη... ζει. Ο πολυκύμαντος επαγγελματικός του βίος και η διάθεση να χαίρεται την κάθε στιγμή, του επέτρεπαν κατά καιρούς να γεμίζει ιστορίες για μικρούς και μεγάλους που μοιάζουν με παραμύθια. Είχε απλώς την ανάγκη να ταξιδεύει διαρκώς, έστω και με λέξεις. Τις είχε κρυμμένες στο συρτάρι του, μέχρις ότου ποικίλες εμπειρίες τον έκαναν να εγκαταλείψει τους όποιους ενδοιασμούς και σεμνοτυφία διέθετε και να αποφασίσει εν τέλει να μας τις “εκμυστηρευτεί” σε ένα βιβλίο.

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ