Οι Αγωνιστές του 1821* από την σειρά : Οι Μεγάλοι…μικροί!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Ένα μικρό αφιέρωμα στα βιβλία για παιδιά και ενήλικες που αφορούν τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης ίσαμε τα χρόνια της Ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους. «Τα παραμύθια του Σαββάτου» θα σας παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα ό,τι θεωρούν πως αξίζει να το έχουμε όλοι μας…

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό κάποιοι άνθρωποι που το όνομα τους γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην Ιστορία και ο θαυμασμός στο πρόσωπό τους θα διαρκέσει ίσως και για μερικούς αιώνες ακόμη. Άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού, των επιστημών , της πολιτικής, αλλά και απλοί καθημερινή αλλά με ζωή γεμάτη ιδανικά και επιτεύγματα. Άνθρωποι που η πορεία της ζωή τους  φωτίζει ακόμα και σήμερα το δρόμο τους και αποτελούν παράδειγμα για όλους μας. Αυτοί οι Άνθρωποι πριν γίνουν «Μεγάλοι» υπήρξαν παιδιά και αυτό προσπαθεί με  λογοτεχνική γραφή να μας πει η Αγγελική Δαρλάση για τούς Μεγάλους Ήρωες του 1821….

Θόδωρος Κολοκοτρώνης…

Στα δώδεκα χρόνια του έπρεπε να συμπεριφέρεται σαν προστάτης της οικογένειας. Έζεψε το γαιδουράκο του με ξύλα για να βρεθεί στην Τριπολιτσά, να τα πουλήσει για λίγο αλεύρι μήπως και χορτάσουν με ψωμί την πείνα τους. Κι εκεί στη διαδρομή ένα χαστούκι από τούρκικο χέρι που θα του πληγώσει την περηφάνεια, θα τον αντρώσει ακόμα πιο πολύ και θα ορκιστεί στη μάνα του πως μόνο αλλιώς θα  ξαναέμπαινε στην Τριπολιτσά…

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα…

Τον πατέρα της τον έλεγαν Σταυριανό Πινότση και την μάνα της Σκεύω. Την γέννησε μέσα στην φυλακή της Κωνσταντινούπολης σαν πήγε να δει τον άνδρα της που τον είχα συλλάβει οι Τούρκοι για τη συμμετοχή του στα Ορλωφικά. Κι ύστερα έμεινε ορφανή μέχρι που η μάνα της ξαναπαντρεύτηκε λίγα χρόνια μετά κι απόκτησε αλλά δυο αδέλφια. Η Λασκαρίνα ήθελε να γίνει καπετάνιος, όμως αυτό δεν ήταν σύμφωνο με τα ήθη της εποχής. Μπορούσε μόνο να παντρευτεί καπετάνιο και τότε θα μπορούσαν να την προσφωνούν καπετάνισσα.  Όμως δεν πτοήθηκε με τα λεγόμενα των πολλών και μόλις στα δεκατρία της χρόνια οδήγησε  μια βάρκα με τα αδέλφια της κόντρα στον καιρό και κατάφερε να την κουμαντάρει και να τους σώσει όλους. Κι όλα αυτά για ένα στοίχημα…

Γιώργης Καραϊσκάκης

Ο Γιώργης ήτανε γιος του Δημήτρη Ίσκου ή Καραΐσκου και μιας γυναίκας που φορούσε πάντα ένα ράσο. Κι οι δυο τον αφήσαν μωρό  μονάχο του από ντροπή ή φτώχεια, κάνεις δεν ξέρει. Τσομπανόπουλο έγινε αλλά τον κακομεταχειριζόταν ο τσέλιγκας τόσο που μια μέρα έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Αντιστάθηκε, του ΄σπάσε την μαγκούρα κι ύστερα πήρε μια πέτρα να τού την πετάξει. Δεν έφταιγε ο Γιώργης για την μοίρα του. Για την αποστροφή που του ‘χαν όλοι. Έβριζε πολύ για να κρύψει το παράπονο και την μοναξιά του.Κι ήταν μόνο δώδεκα χρόνων…

Κωνσταντίνος Κανάρης

Ορφανός από πάτερα από πολύ μικρή ηλικία κι ο Κωνσταντής. Προστάτης του η μάνα κι ο θείος Δημήτρης Μπουρέκας ,καπετάνιος. Κι ο μικρός Κωνσταντής θέλει να μπαρκάρει κι αυτός. Και ας μην το θέλει η μάνα. Θα προσπαθήσει να φύγει κρυφά με ένα μπόγο στην πλάτη να μπει σε εκείνο το μπρίκι που νομίζει κανείς πως δεν πλέει στη θάλασσα αλλά πετά….Μόνο που η κυρά Μάρω θα τον καταλάβει και θα τον παραδώσει η ίδια στον Καπετάν Δημήτρη…  Κι ήταν μόλις δέκα χρονών σαν έγινε το νέο τζόβενο του όμορφου μπρικιού και ποιος ξέρει ίσως κάποτε να γινόταν ο φόβος και ο τρόμος των θαλασσών.

Μαντώ Μαυρογένους

Κλεισμένη σε μια ντουλάπα στο γραφείο του πατέρα της και έχοντας καταστρώσει ολόκληρο σχέδιο για να μείνει «μόνη» στο σπίτι θα μάθει όλα όσα συζητούν οι άνδρες για την ανταρσία τη Θεσσαλία. Και θα ορκιστεί πως σαν μεγαλώσει θα πολεμήσει κι εκείνη σαν ήρωας να ελευθερωθεί ο τόπος της… Ήταν μόλις δεκατεσσάρων χρόνων…

Πέντε ιστορίες για πέντε ανθρώπους που τα χρόνια της επανάστασης του εικοσιένα λίγο πριν και πολύ μετά,  έπαιξαν μεγάλο ρόλο με την προσωπικότητα και τις πράξεις τους. Συνήθως γνωρίζουμε λίγα για την παιδική ηλικία πολλών Μεγάλων όμως τούτη τη φορά η Αγγελική Δαρλάση με την χαρισματική πένα της μας διηγείται τα μικράτα των Σπουδαίων αυτών Ανθρώπων, σαν παραμύθι. Ζωές που πέρασαν από πολύ δύσκολα και δύσβατα μονοπάτια αλλά που δεν λύγισαν παρά τις συμφορές και τα προβλήματα. Η Αγγελική μας γνωρίζει με πολύ γλαφυρό τρόπο, τα γεγονότα, την τόλμη, το θάρρος, το πείσμα που αποκτήσαν από πολύ μικρά παιδιά, τους λόγους και τα απίστευτα που έζησαν και αποτέλεσαν πιθανόν το έναυσμα για τα όσα σπουδαία έκαναν στην ενήλικη ζωή τους.  

Δεν είναι άλλο ένα βιβλίο για την επανάσταση το πόνημα ης Αγγελικής Δαρλάση. Είναι ιστορίες που συγκινούν, πεισμώνουν και μας οδηγούν να κατανοήσουμε πλήρως την προσωπικότητα αυτών των «Ηρώων». Είναι η παιδική ηλικία η πρώτη μεγάλη και αξέχαστη πατρίδα που μας στιγματίζει σε όλα όσα  σαν ενήλικες θα ζήσουμε. Είναι οι εμπειρίες, οι άνθρωποι που θα συναντήσουμε, τυχαία γεγονότα και συχνά δυσκολίες που πλάθουν χαρακτήρες και δίνουν όλο τους τον εαυτό σε ένα σκοπό, στόχο ή πείσμα.

Διαβάστε το βιβλίο και ίσως καταλάβετε πολλά περισσότερα για τον ρόλο που «έπαιξε» ο  καθένας τους στη εξέλιξη της επανάστασης, την  πορεία της πολιτικής, των μεγάλων πολέμων, καταστάσεων και καταλήξεων  των σπουδαίων αυτών αγωνιστών.

 Η εικονογράφηση του βιβλίου ανήκει στην Σοφία Παπαδοπούλου με έκφραση πολύ ιδιαίτερη και σκίτσα συντροφεύουν επ’ ακριβώς το βιβλίο, την ατμόσφαιρα και την εποχή.

Για παιδιά από 7 χρόνων…

Για να θυμόμαστε όλοι πως τα όνειρα ακόμα και σε πολύ δύσκολες εποχές θα πρέπει να τα κυνηγάμε …

*Οι Αγωνιστές του 1821, Αγγελική Δαρλάση, εικ :Σοφία Παπαδοπούλου, εκδ Μεταίχμιο

Δείτε εδώ ένα μικρό απόσπασμα.

https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/