Την τελευταία της πνοή άφησε τα ξημερώματα του Σαββάτου η Νίκη Γουλανδρή, η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στην επιστήμη και στην προστασία του περιβάλλοντος.
Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη στην Ιερά Μητρόπολη Κηφισιάς.
Η Νίκη Γουλανδρή ήταν αντιπρόεδρος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή και του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης Γουλανδρή. Στο παρελθόν διετέλεσε Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1974), Γενική Γραμματέας Υγείας (1974), επίτιμη αντιπρόεδρος της ΕΡΤ (1975–80), και μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τον Πολιτισμό και την Εξέλιξη της UNESCO.
Είχε τιμηθεί με το βραβείο Global 500 του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών το 1990, ενώ το 1991 ανακηρύχθηκε “Γυναίκα της Ευρώπης” από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κίνημα.
Ήταν παντρεμένη με τον Άγγελο Γουλανδρή, με τον οποίον ίδρυσε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή το 1965.
Αφού αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών, η Νίκη Γουλανδρή σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Επιστήμη και τη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Φρανκφούρτης υπό την επίβλεψη των φιλοσόφων Τέοντορ Αντόρνο και Μαξ Χορκχάιμερ. Ήταν, επίσης, επίτιμη διδάκτωρ φιλοσοφίας στην επιστήμη του Πανεπιστημίου της Ουψάλα στην Σουηδία.
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης εξέφρασε τα θερμά συλλυπητήριά του για τον θάνατο της Νίκης Γουλανδρή.
Ο Πρόεδρος της Βουλής έκανε την εξής δήλωση:
«Η Νίκη Γουλανδρή υπήρξε πρότυπο ενεργού πολίτη με πολυσχιδή κοινωνική δράση και έντονη περιβαλλοντική ευαισθησία, που αποτυπώνεται στο έργο ζωής της, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή, που ίδρυσε από κοινού με το σύζυγό της Άγγελο Γουλανδρή το 1965. Εμβληματικό έργο της, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές είναι η ζωγραφική απεικόνιση της ελληνικής χλωρίδας, αφού, ως διεθνώς αναγνωρισμένη βοτανική ζωγράφος, έχει αποτυπώσει περίπου 800 ελληνικά φυτά.
Η Νίκη Γουλανδρή διετέλεσε υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών στην πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση, επίτιμη αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (1975–80), και μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τον Πολιτισμό και την Εξέλιξη της UNESCO. Το 1990 τιμήθηκε με το Global 500 του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών το 1990, με το οποίο αναγνωρίστηκε διεθνές το πολυσχιδές έργο της για τη διάσωση και αποτύπωση του φυσικού περιβάλλοντος στη χώρας μας, ενώ το 1991 επελέγη ως «Γυναίκα της Ευρώπης» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την πρωτοπόρα δράση της που συνδύασε την περιβαλλοντική επαγρύπνηση, με την προβολή των πολιτιστικών αξιών, ενώ είχε αναγορευτεί επίτιμη διδάκτωρ φιλοσοφίας του σουηδικού Πανεπιστημίου της Ουψάλα.
Στους οικείους της θέλω να απευθύνω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου».
