Αγαπητό Cretalive
Σήμερα, ενώ συζητούσα με έναν φίλο, κάποια στιγμή πέρασε και μας χαιρέτησε μια γνωστή μας, ψυχολόγος στο επάγγελμα.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, της λέω: "μια μέρα θα έρθουμε ομαδικά στο ιατρείο σου, με τα άγχη που έχουμε όλοι χωρίς λόγο".
Μου απάντησε λοιπόν, να μη το γελάω, γιατί οι περισσότεροι σήμερα την επισκέπτονται για αυτό το "'άγχος", που δε μπορούν να εντοπίσουν από που προέρχεται.
Συνεχίζοντας την κουβεντούλα, της είπα ότι ίσως έχουμε κάνει λίγο περίπλοκη τη ζωή μας σήμερα, τα θέλουμε όλα, κυνηγάμε πολύ τα υλικά αγαθά και το χρήμα, κτλ.
Συμφωνώντας κάπως μαζί μου, μου είπε ότι βάζουμε λάθος προτεραιότητες σήμερα, κυνηγώντας όλοι το "κύρος". Η κοπέλα μετά έφυγε, να συνεχίσει τη βόλτα της.
Όμως τα παραπάνω, είναι τροφή για σκέψη. Τι είναι πια αυτό το κύρος, που πολλές φορές μας προκαλεί ένα αχρείαστο άγχος...Πρέπει όλοι να είμαστε σπουδαγμένοι και να τα έχουμε όλα; Μια καλοπληρωμένη δουλειά, ένα μεγάλο σπίτι, ένα καλό αμάξι, καλά ρούχα και ούτω καθεξής? Και να δείχνουμε και να νιώθουμε με αυτόν τον τρόπο ότι είμαστε επιτυχημένοι;
Αν πχ ένας είναι δικηγόρος, έχει ένα ακριβό αμάξι και ένα σπίτι πολυτελείας, και φοράει ακριβά ρούχα, ρολόγια κτλ, τότε αυτός θεωρείται σήμερα ότι έχει κύρος.
Ας πάρουμε όμως και κάποιον, που εργάζεται στην αποκομιδή σκουπιδιών. Που να έχει ένα φθηνό (ή καθόλου) αμάξι, ένα απλό σπίτι, να ζει πιο λιτά, όμως η συμπεριφορά του στην κοινωνία, στο περιβάλλον κτλ να είναι σωστή, να ασχολείται με όμορφα πράγματα στον ελεύθερο χρόνο του, και να έχει και αυτός γνώσεις και απόψεις για τη ζωή...
Γιατί δε συνηθίζουμε να δίνουμε τον παραπάνω χαρακτηρισμό του κύρους, και σε αυτόν;
Δε λέω να είμαστε κατά των υλικών αγαθών, και της αίσθησης ποιότητας που δίνουν αυτά πολλές φορές. Ούτε φυσικά και να είμαστε κατά, στο να βάζει κάποιος στόχους, και να τους πετυχαίνει.
Όμως, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να αναθεωρούμε κάποια πράγματα, σχετικά με το τι είναι σημαντικό στη ζωή μας...Και ίσως αυτό το "κύρος" και η αναγνώριση, που θέλουμε οι περισσότεροι να πετύχουμε, μέσω της οικονομικής επιφάνειας, να μην είναι το πιο σημαντικό. Και να μας δίνει και περισσότερο άγχος.
Τροφή για σκέψη λοιπόν, για όλους μας.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Ι.Ν.Μ.
