Τα μικρά "θαύματα" της καθημερινότητάς μας

Που οφείλονται κυρίως στην ανθρωπιά και το φιλότιμο...

Καλησπερα σας!

Με αφορμή το άρθρο σας για το "Θαύμα των Χριστουγέννων" με το  χαμένο πορτοφόλι του 33χρονου Ηρακλειώτη, θα ήθελα να καταθέσω δύο προσωπικές μου εμπειρίες στο Ηράκλειο, όπου πραγματικά το φιλότιμο μας ομάδας εργαζόμενων είναι άνευ προηγουμένου!

Μιλώ για τους εργαζόμενους των αστικών λεωφορείων! 
Πριν ένα χρόνο λοιπόν, πρωινή ώρα, προσπαθώντας να βγω από το λεωφορείο που έκανε τη διαδρομή Αεροδρόμιο-ΤΕΙ, γεμάτο τόσο κόσμο που δεν μπορούσαμε να πάρουμε ανάσα, άνοιξα την τσάντα μου για να πάρω την ομπρέλα κι έπεσε το πορτοφόλι μου. 

Μέσα υπήρχε ένα κλειδί και 70 ευρώ. Οφείλω να πω ότι ήταν τα τελευταία μου χρήματα και θα πληρωνόμουν από το Ταμείο Ανεργίας μετά από μια εβδομάδα, έχοντας να συντηρήσω μόνη μου μια οικογένεια. 

Όπως αντιλαμβάνεστε, όταν μετά από ώρα κατάλαβα ότι το είχα χάσει και πώς το είχα χάσει, με έπιασε πανικός και φυσικά δεν περίμενα ότι θα το ξαναδώ. 
Παρ' όλα αυτά έκανα το σταυρό μου και πήρα στο σταθμαρχείο αεροδρομίου, όπου και έγινε το ...ανέλπιστο! 
Με ρώτησαν για κάθε λεπτομέρεια του πορτοφολιού, του κλειδιού και για τα χρήατα που ήταν μέσα κι έπειτα μου το παρέδωσαν άθικτο!

Το δεύτερο περιστατικό έγινε τον περασμένο Σεπτέμβριο, με την κόρη μου να επιστρέφει από το σχολείο με λεωφορείο της γραμμής ΤΕΙ-Πειραματικό και της έπεσε το κινητό τηλέφωνο στο κάθισμα. 

Για ακόμα μια φορά ο οδηγός το πήρε και το παρέδωσε στον σταθμάρχη,κι από εκεί πήγα και το παρέλαβα με όλα τα τυπικά της ταυτοποίησης .

Οφείλω να πω ένα μεγάλο "ευχαριστώ" φυσικά σε όλους όσοι ενεπλάκησαν (προσωπικό του αστικού ΚΤΕΛ αλλά και επιβάτες ) κι ένα μεγάλο "Μπράβο" στον επαγγελματισμό, την υπευθυνότητα και κυρίως το φιλότιμο όλων αυτών των ανθρώπων


Ρ.Ντ.

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ