Αγαπητό Cretalive,
Έβαλα τα γυαλιά ηλίου και το ψάθινο καπέλο με τον χαριτωμένο, φούξια φιόγκο, υιοθέτησα το στιλ των ανέμελων παραθεριστών και ξεκίνησα, αργά και νωχελικά, το πρωί του Σαββάτου, να δω την πόλη μου μέσα από το πρίσμα του επισκέπτη. Αποφασισμένη να ξεφορτωθώ τα 'βαρίδια' που με ταλαιπωρούν όλες τις άλλες μέρες, αφήνω το ένστικτο και τις αισθήσεις να με οδηγήσουν.
Περπατώ στην περιβόητη οδό Αρκαδίου με τα μαγαζιά. Πού να πρωτοκοιτάξεις, πού να πρωτοσταθείς; Παντού ρούχα, παπούτσια, χρυσοχοεία, επώνυμες μάρκες κι εταιρείες. Η ματιά πέφτει στο νέο χαντράδικο. Γυάλινες και κρυστάλλινες πέτρες όλων των αποχρώσεων με ταξιδεύουν σε αλλοτινούς καιρούς παραμυθιών και σε θησαυρούς στα σεντούκια πειρατών. Μα είναι δυνατό να μπορείς να αποκτήσεις τόσο πολλά χρωματιστά κολιέ σε καλή τιμή, να καλύψεις επιθυμίες που είχες απωθήσει για χρόνια; Κι όμως, συμβαίνει κι αυτό. Προσεγμένο γούστο, φιλική εξυπηρέτηση, απλότητα και αρχοντιά, όλα μαζί συνδυασμένα σε ένα μικρό, χαριτωμένο μαγαζί.
Λίγο πιο πέρα, πολύχρωμα, λαχταριστά ζαχαρωτά και φρεσκοψημένα ξηροκάρπια, αρωματικά και θεραπευτικά βότανα, πολλά είδη μελιού και τσαγιού, διακοσμήσεις ζαχαρόπαστας για τούρτες, βιολογικά είδη, όπως φυστικοβούτυρο, βούτυρο από καρύδα, σιρόπι από μελάσσα, σιρόπι σφενδάμου, όλα τα τελευταία διατίθενται για τα ξεχωριστά γούστα ‘ψαγμένων’ καταναλωτών! Ρωτώ για τη χρήση τους. Και είναι μόνο μερικά από τα προϊόντα που συνάντησα, καθώς εισήλθα στο δελεαστικό, 'κουκλίστικο' τρόπον τινά μαγαζάκι, που είναι γεμάτο χρώματα, ζαχαρωτές λιχουδιές τις οποίες αποζητούσα επίμονα, όταν ήμουν παιδί...Τώρα περιεργάζομαι τις ξυλόγλυπτες, ασημί λεπτομέρειες πάνω στα περίτεχνα, λευκά ράφια, τα καλοδουλεμένα και τακτοποιημένα συρτάρια του μαγαζιού, τα ιριδίζοντα χρώματα των πολυελαίων που παραπέμπουν σε ιταλικά μουράνο, την ταπετσαρία με τα κατευναστικά χρώματα που δημιουργούν ένα σκηνικό αγγλικού τύπου. Τι επιτηδευμένη διακόσμηση, σκέφτομαι, και ‘ταξιδεύω’ νοερά μέσα στο καταμεσήμερο!
Τα τζιτζίκια τραγουδούν πάντα τον ίδιο σκοπό, τα αυτοκίνητα οδεύουν προς τις παραλίες, οι τουρίστες διασχίζουν τα δρομάκια -άλλοι αμήχανοι ή σκεπτικοί κι άλλοι με ενθουσιασμό ή δυσαρέσκεια. Ορισμένοι από τους καταστηματάρχες περιμένουν στο κατώφλι την εκλεκτή πελατεία. Μερικοί στέκονται έξω με χαμόγελο, για να καλωσορίσουν τους επισκέπτες, κι άλλοι παραμένουν ανέκφραστοι σαν κολώνες από πάγο. Είναι και ο καιρός που δεν σκοπεύει να δροσίσει. Συνεχίζω αβίαστα τη βόλτα και την παρατήρηση, ατενίζω με δέος το καμπαναριό της Μητρόπολης, λίγο παρακάτω το μιναρέ στο τζαμί της Νερατζέ…και δεν αφήνω τίποτα να διαταράξει τη γαλήνη μου.
‘Να πάρω και χειροποίητο φύλλο κρούστας για γαλακτομπούρεκο, περνώντας από το αναπαλαιωμένο εργαστήριο του κυρίου Γιώργου’. Φθάνοντας στην περίτεχνη μαρμάρινη είσοδο με το χαρακτηριστικό υπέρθυρο, βλέπω σκόρπιους τουρίστες να περιεργάζονται την τεχνική του. Απλώνει σταδιακά μια μπάλα από ζυμάρι και τη ‘φουσκώνει’ τόσο, ώστε να γίνει λεία και λεπτή σαν τραπεζομάντηλο! Η γυναίκα του σκεπάζει το φύλλο με μεγάλες λινάτσες, ώστε να ακολουθήσουν οι επόμενες στρώσεις. Όσες φορές και να δω το θέαμα, πάντα το βρίσκω ενδιαφέρον!
Βγαίνοντας από το εργαστήριο, συναντώ τυχαία μια φίλη και συνεχίζουμε μαζί την περιήγηση. Η γυναικεία ιδιοσυγκρασία και των δυο μάς παρακινεί σε μεγαλύτερη διερεύνηση της τοπικής αγοράς. Θέλουμε να εμπλουτίσουμε την ενδυματολογική παλέτα της ντουλάπας μας, καθώς οι συνθήκες το επιτρέπουν ακόμα. Άλλωστε, διανύουμε περίοδο εκπτώσεων...(ιδού το πρόσχημα!). ‘Καλά όλα όσα έχω, αλλά θα ήθελα και κάτι λινό, ή βαμβακερό, να αναδείξω το κολιέ που αγόρασα’, σκέφτομαι.
Πάνω-κάτω στα δαιδαλώδη στενά, αριστερά και δεξιά στους δρόμους της παλιάς πόλης, εκεί που χτυπά η καρδιά της, αναζητούμε τουριστικά μαγαζιά με καλή ποιότητα φορεμάτων, με λιτές γραμμές διαχρονικού χαρακτήρα. Ευωδίες από κουλουράκια και τσουρεκάκια που μόλις βγαίνουν από τις λαμαρίνες των φούρνων διαπερνούν και γαργαλούν την όσφρησή μας, αλλά εμείς δεν καμπτόμαστε. Συνεχίζουμε ακάθεκτες την αναζήτηση...Ανεβάζω το βλέμμα προς τα πάνω και αντικρίζω τα ξύλινα σαχνισιά. Κάποτε μέσα από τις γρίλιες τους οι γυναίκες περιεργάζονταν τους περαστικούς, σχολίαζαν και έπλαθαν όνειρα, σενάρια φαντασίας και ζωής. Σήμερα αμφιβάλλω αν όλα αυτά τα απομεινάρια του παρελθόντος κατοικούνται...ίσως μερικές συμπαθητικές υπάρξεις να διαβιούν ακόμα εκεί, κρατώντας γερά το νήμα με τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα.
Σε λίγο εμφανιζόμαστε μέσα στις ρουά, μελί και κοραλλί αποχρώσεις, δοκιμάζουμε λευκά, μπεζ και χακί φορέματα, ενώπιον του καθρέπτη, και ‘χανόμαστε’ στο χρόνο. ‘Αυτό ή εκείνο, καλό κι αυτό αλλά μήπως το άλλο είναι καλύτερο;’ Προβληματισμοί, ψευτο-διλήμματα απασχολούν τη φίλη μου και τον αναποφάσιστο εαυτό μου, ενώ οι πωλήτριες, έμπειρες πια με τα χρόνια, συνεχίζουν να προτείνουν εναλλακτικά δείγματα για δοκιμή. Ωραία η αίσθηση του λιναριού, δεν αμφιβάλλω, αλλά και του ελληνικού, βαμβακερού φορέματος υπέροχη! Φεύγουμε περήφανες που τα χρήματα από τις αγορές μας θα μείνουν στην Ελλάδα. 'Αγοράσαμε ελληνικά προϊόντα', το πιστοποιεί και η ταμπελίτσα τους με τη γαλανόλευκη σημαία. Είμαστε ευχαριστημένες που τα συγκεκριμένα είδη έχουν παραχθεί και ραφτεί στο νησί, και μάλιστα στο διπλανό νομό!
Η ώρα έχει περάσει με ξεγνοιασιά. Κατευθυνόμαστε προς τη Μεγάλη Πόρτα και από συνήθεια στρέφω τη ματιά μου στο στενό που παλιά ήταν γνωστό ως ‘Πεταλάδικα’. Εδώ και πολλά χρόνια έχει αλλάξει η φυσιογνωμία του με τα μικρομάγαζα και τα μεζεδοπωλεία. Στην άλλη μεριά του δρόμου, στα αριστερά μας, ξαποσταίνουμε στο βιβλιοπωλείο, στο εσωτερικό του οποίου είναι ενσωματωμένες οι κρήνες του τεμένους Βαλιδέ Σουλτάνας. Αρκετά ενδιαφέροντες είναι οι τίτλοι ορισμένων από τα νέα βιβλία που κυκλοφορούν. Ξεφυλλίζουμε μερικά, ενώ παράλληλα ρωτάμε να μάθουμε αν θα εκδοθεί προσεχώς κάποιο βιβλίο τοπικής ιστορίας. Όλο και κάτι θα έχουν ακούσει εκεί μέσα. Καθημερινά μπαινοβγαίνουν αρκετοί άνθρωποι που ασχολούνται με τα βιβλία και την ιστορία της πόλης, καλοί αφηγητές και γνώστες λεπτομερών γεγονότων και ιστοριών του παλιού καιρού.
Καιρός για ένα διάλειμμα δροσερού καφέ μέσα στο μεσημέρι, πριν 'αράξουμε' πάλι στη θαλπωρή του σπιτιού. Η διακόσμηση και η ατμόσφαιρα του εσωτερικού του καταστήματος που επιλέγουμε μάς αποζημιώνουν για τη ζέστη και την υγρασία που μας περιέλουσαν όλες αυτές τις ώρες, περπατώντας στους δρόμους της πόλης. Μοντέρνο και συνάμα αποικιακό στιλ στα πολύχρωμα φωτιστικά, βιβλία στα ράφια μιας μικρής βιβλιοθήκης, καλόγουστες ατάκες στους τοίχους, φρέσκα πάνκεϊκ, αλμυρά και γλυκά, δελεάζουν τους πελάτες. Δροσερό νερό και απολαυστικός καφές με κρέμα, ανάλαφρη κουβεντούλα, ανταλλαγή ιδεών και αναζήτηση ρηχών ή μακροπρόθεσμων στόχων επισφραγίζουν ευχάριστα τη σημερινή, βιωματική εμπειρία. Καθώς λάμπει η μέρα με τον καυτερό ήλιο στον ουρανό και τη θάλασσα μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα, διαπιστώνω πόσο τυχεροί είμαστε όσοι διαμένουμε σε μια πόλη διακοπών.
Υψηλή ποιότητα και αισθητική, νέες τάσεις, μοντέρνο πνεύμα, βελτιωμένη παροχή εξυπηρέτησης σε ένα πολιτισμένο περιβάλλον με πανδαισία ιστορικών επιρροών...Άραγε μπορεί κανείς να ανιχνεύσει ακόμα με ευκολία, δείγματα της φιλοξενίας των κατοίκων και της αγάπης τους για τα ‘γράμματα’, όπως παλιά;
Όλα φαίνεται να υπάρχουν στην πόλη που μένουμε και διανθίζουν την καθημερινότητά μας, αρκεί να μπορούμε να ατενίζουμε κάθε μέρα με αισιοδοξία και καλή διάθεση, χωρίς σοβαρά προβλήματα υγείας. Αναμφίβολα, πολυσχιδείς δυσκολίες και εκκρεμότητες υπήρχαν και θα υπάρχουν. Μας συνοδεύουν στο διάβα μας, για να είμαστε σε εγρήγορση και να μαλακώνουν τους τραχείς χαρακτήρες μας. Είναι μάλλον το αλατοπίπερο που δίνει γεύση και νόημα στη ζωή!
Ε.Θ.
