Αγαπητό cretalive
Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα αυτή τη στιγμή, από που προήλθε αυτός ο ιός, και που θα καταλήξει αυτή η κατάσταση, στην οποία βρίσκεται όλος ο πλανήτης σήμερα.
Ακούγονται πολλές απόψεις σχετικά με το θέμα, ενώ διαβάζουμε και αρκετά ενδιαφέροντα άρθρα, σχετικά με τις αξίες της ζωής που πρέπει να αναθεωρήσουμε, ότι μετά από αυτό θα είμαστε άλλοι άνθρωποι κτλ.
Θα ήθελα να γράψω κάποιες σκέψεις μου, αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσω ποιητικό/δραματικό λόγο, και έντονα συναισθηματικό τόνο.
Κατά την άποψή μου, ο κορωνοϊός πρέπει να μας θυμίσει δυο βασικά πράγματα, τα οποία οι περισσότεροι ίσως έχουμε ξεχάσει, ή ποτέ δε δώσαμε την σημασία που θα έπρεπε.
Το πρώτο πράγμα που ο κορωνοϊός ήρθε να μας αποδείξει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, είναι η αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει τα πάντα, όχι μόνο στη ζωή μας και στον πλανήτη μας, αλλά σε όλο το σύμπαν, σε όλη την ύπαρξη.
Όλοι μας, προσπαθούμε το καλύτερο για εμάς και την οικογένειά μας. Βρίσκουμε μια δουλειά, μαζεύουμε χρήματα, φτιάχνουμε ένα σπίτι, αγοράζουμε ότι χρειαζόμαστε, μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, τα σπουδάζουμε κτλ. Προσπαθούμε στη ζωή μας να έχουμε μια αίσθηση ασφάλειας, και καλά κάνουμε. Δεν είναι καλό να καθόμαστε και να αφήνουμε τα πάντα στην τύχη, χωρίς να προσπαθούμε να ζούμε τη ζωή μας, και να την οδηγούμε όπως εμείς θεωρούμε καλύτερα.
Όσο όμως και να προγραμματίζουμε τη ζωή μας, δε μπορούμε ποτέ να πετύχουμε το 100% της ασφάλειας και της σιγουριάς. Πάντα θα υπάρχει αυτός ο νόμος της αβεβαιότητας της ζωής. Σήμερα είναι η επιδημία, αύριο μπορεί να είναι πολλά άλλα, τα οποία θα μας "χαλάσουν" αυτή την αίσθηση σιγουριάς και ασφάλειας, που όλοι προσπαθούμε να πετύχουμε.
Το δεύτερο πράγμα που θα ήθελα να θίξω, είναι το κατά πόσο ο καθένας από εμάς, είχε σεβαστεί την ελευθερία που είχε μέχρι τώρα.
Κάποιοι επιστήμονες, υποστηρίζουν ότι ο κορωνοϊός, είναι πιθανώς αποτέλεσμα της διαταραχής της ισορροπίας της φύσης από τον άνθρωπο, και ότι τέτοιες πανδημίες θα υπάρξουν αρκετές και στο μέλλον.
Όλοι εμείς οι άνθρωποι, ζούσαμε μια ζωή χωρίς να μας ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον. Αγοράζαμε ένα αυτοκίνητο, χωρίς να σκεφτούμε πρώτον αν το χρειαζόμαστε καν, και χωρίς να έχουμε μετά το απαραίτητο μέτρο στην χρήση του. Επίσης, καταναλώνουμε υπερβολικά ως κοινωνία πλέον. Αγοράζουμε πάρα πολλά πράγματα, χωρίς να σκεφτούμε τις επιπτώσεις αυτής της υπερκατανάλωσης. Ταξιδεύουμε πάρα πολύ, χωρίς να έχουμε σκεφτεί ποτέ την επιβάρυνση του πλανήτη από τα αεροπλάνα. Και πάρα πολλά άλλα.
Εύλογα θα γυρίσει να ρωτήσει κάποιος: Χωρίς αυτή την υπερκατανάλωση, και χωρίς όλο αυτό το οικονομικό σύστημα όπως λειτουργεί σήμερα, πως θα ζήσουν τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη? Και εδώ λοιπόν έρχεται το θέμα του υπερπληθυσμού. Εδώ στη χώρα μας, το βλέπουμε μόνο από την άποψη της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα. Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να το βλέπουμε πιο σφαιρικά, και όχι μόνο τοπικά. Ότι δηλαδή ο υπερπληθυσμός αποτελεί ένα γενικότερο πρόβλημα παγκοσμίως, όπως έχει εξελιχθεί ο τρόπος ζωής.
Επίσης, και κάτι τελευταίο. Ακόμη και κάτι ύποπτο να κρύβεται πίσω από τον κορωνοϊό, να είναι φτιαχτός για κάποιο λόγο, πως είμαστε τόσο σίγουροι ότι όλοι εμείς οι απλοί άνθρωποι στον πλανήτη, δε φέρουμε ευθύνη με τον τρόπο ζωής μας μέχρι τώρα? Τροφή για σκέψη...
Κλείνοντας, πιστεύω πως όλοι μας πρέπει να σκεφτούμε και να κατανοήσουμε τα παραπάνω.
Πρώτον, η ζωή δεν ήταν, δεν είναι και δεν πρόκειται ποτέ να είναι 100% σίγουρη και ασφαλής για κανέναν.
Δεύτερον, την ελευθερία που έχουμε πρέπει να την σεβόμαστε όταν την έχουμε, και να προσέχουμε τον πλανήτη που ζούμε, όπως μπορεί ο καθένας μας, υιοθετώντας το μέτρο στη ζωή μας.
Προς το παρόν, ας ακούσουμε τους ειδικούς, και ας προστατεύσουμε εμάς και τους συνανθρώπους μας.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Ι.Ν.Μ.
