Μέρες Αγάπης. Δώρα, λαμπιόνια, στολίδια.
Αρέσουν τα Χριστούγεννα στους ανθρώπους. Μια ευκαιρία για να ξεφύγουν απο τις έγνοιες και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Είμαστε χαρούμενοι τα Χριστούγεννα εξάλλου! Όλα ειναι τόσο γιορτινά που προκαλούν και προσκαλούν αυτόματα το χαμόγελο στα χείλη.
Πίσω απο τα φώτα όμως;
(Και μπροστά ακόμα κάποιες φορές. Οτι επαναλαμβάνεται πολλές φορές γίνεται αλήθεια, λένε. Έτσι και το κακό, όσο το βλέπουμε τόσο το συνηθίζουμε ώστε φτάνει να μην προκαλεί καμιά απέχθεια, καμιά έκπληξη-έστω και ψεύτικη- καμιά αποστροφή.
Γινόμαστε ένα, προσαρμοζόμενοι σε μια κοινωνία που ολοένα και βγάζει προς τα έξω τον χειρότερο εαυτό της. Κλείνω την παρένθεση.)
Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Τη γέννηση του Χριστού. Εκείνου που ήρθε στον κόσμο για να διδάξει ένα μόνο πράγμα, την Αγάπη. Τον σταύρωσαν.
Πόσες φορές; Πολλές. Ακόμα τον σταυρώνουν. Τον σταυρώνουμε. Καταπατώντας το λόγο για τον οποίο έζησε και πέθανε, την Αγάπη.
Στολίζουμε τα σπίτια και τους εαυτούς μας σε μια προσπάθεια να "μπούμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων". Θέλουμε να τιμησουμε τη γεννηση του Ιησου, θέλουμε να τιμήσουμε τον Θεό μας. Με στολίδια ψεύτικα αφού την καρδιά μας την έχουμε αδειάσει. Εξάλλου ποιοί είμαστε εμείς που θα αλλάξουμε τον κόσμο; Καλύτερα να προσαρμοστούμε. Και ας συμβιβαζόμαστε... Καλύτερα με τους πολλούς...
Οι αδύναμοι (άνθρωποι και ζώα) στους δρόμους αργοπεθαίνουν -κάποιες φορές, αντίθετα, ισχύει ένας γρήγορος και βιαιότερος θάνατος- αλλά εμείς δεν έχουμε χρόνο να νοιαστούμε ούτε να βοηθήσουμε. Πρέπει να βιαστούμε. Για τις ετοιμασίες των γιορτών.
Τις άλλες μέρες; Μα έχουμε και δουλειές..., και οικογένειες να φροντίσουμε, ''ξεχνώντας'' έτσι να δείξουμε την ελάχιστη ένδειξη αγάπης και τιμής σ' Αυτόν που λέμε ότι πιστεύουμε, αγαπάμε και γιορτάζουμε τη γέννησή Του.
Κλείνοντας αυτές τις σκέψεις, αξίζει μια αναφορά στον άνθρωπο που τόλμησε να αγαπήσει ανθρώπους και ζώα και να δώσει την ψυχή του σε μια προσπάθεια να απαλύνει τον πόνο τους.
Ο Αλέξανδρος Ηλιάδης φιλοξενεί στο καταφύγιο που έφτιαξε μόνος του με όσους πόρους κατείχε αλλά με περίσσια αγάπη, πάνω απο 70 πρώην αδέσποτα καθώς και έναν άστεγο συνάνθρωπό μας. Η Αγάπη η αληθινή δεν κάνει διακρίσεις. Και ο Αλέξανδρος φαίνεται να το γνωρίζει καλά.Τον Αλέξανδρο όμως κάποιοι θέλουν να τον βγάλουν στο δρόμο, μαζί με τα σκυλιά του. Γιατί αυτός που τα έσωσε μια φορά από τους κινδύνους του δρόμου και εν τέλει τον θάνατο δεν θα τα άφηνε μόνα τους μετά απο τοσες δυσκολίες που πέρασαν μαζί.
Αυτός είναι ο λόγος αυτού του κειμένου. Ελπίζοντας ότι η δημοσιοποίηση του παραδείγματος του Αλέξανδρου θα δώσει λίγο φως στις καρδιές όλων και ότι ο Αλέξανδρος δεν θα είναι τελικά μόνος του στην προσπάθειά του να σώσει για μια φορά ακόμα τα "παιδιά" του.
Με την Αγάπη και τη Συμπόνοια θα αποκτήσουν τα Χριστούγεννα ξανά το νόημά τους ως η γιορτή της ενανθρωπίσεως του θεού της Αγαπης.
Σε εξέλιξη βρίσκεται συλλογή υπογραφών για να μη βρεθούν στο δρόμο ο Αλέξανδρος, τα σκυλιά και ο άστεγος φίλος τους:
https://secure.avaaz.org/el/pe...
Φ.Ε.
