αγαπητο cretalive,
Παρακολουθώ τη δημόσια αντιπαράθεση σχετικά με την ανάπλαση στην Ίδης – Δικαιοσύνης και πραγματικά υπάρχουν πράγματα που δεν καταλαβαίνω.
Δεν καταλαβαίνω π.χ γιατί η αντιπαράθεση για τεχνικής φύσης θέματα που είναι και συγκεκριμένα, μπορεί να μετατρέπεται σε «πολιτική» κόντρα του τύπου «εσείς και εμείς».
Δεν καταλαβαίνω ακόμη το γιατί όταν η κριτική και η διαμαρτυρία προς τη Δημοτική Αρχή εντοπίζεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις αλλοίωσης των συμβατικών υλικών του έργου, οι οποίες περιπτώσεις είναι και αυταπόδεικτες, μπορεί να υπάρχει …αντίλογος.
Δεν καταλαβαίνω τέλος το γιατί όταν εκφράζεται μία δημόσια κριτική στις υπηρεσίες του Δήμου για ελλιπή ανταπόκριση στο έργο τους, η απάντηση είναι του τύπου «και εσείς βασανίζατε τους μαύρους» ή ακόμη χειρότερα, της μορφής «άλλα λόγια για να αγαπιόμαστε».
Ένα πράγμα όμως που γνωρίζω και καταλαβαίνω πολύ καλά, είναι πως στο έργο αυτό και ιδιαίτερα στο σημαντικό από πλευράς εμφάνισης και λειτουργίας τμήμα του, τον κεντρικό λεωφορειόδρομο με τον πορφυρίτη, τα πράγματα δείχνουν ότι έτσι όπως κατασκευάζεται, θα καταλήξει σε μία αποτυχία.
Και ο λόγος είναι απλός.
Παρακολουθώ αρκετές μέρες το συνεργείο που τοποθετεί τους κυβόλιθους του πορφυρίτη στο κατάστρωμα της οδού και έκανα δύο σημαντικές παρατηρήσεις.
Η πρώτη παρατήρηση είναι πως οι κυβόλιθοι που τοποθετούνται είναι διαστάσεων 10Χ10Χ4 έως 6 εκατοστά, σαφώς διαφορετικοί από τους κυβόλιθους 10Χ10Χ10 εκατοστά που όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι προβλέπονται από τη σύμβαση.
Το τι σημαίνει αυτό και τι συνέπειες επιφέρει, ας το αναλογισθεί ο καθένας μας αλλά και περισσότερο αυτοί που από το νόμο, οφείλουν να εκτελούν αλλά και αυτοί που οφείλουν να ελέγχουν τις δημόσιες λειτουργίες…
Η δεύτερη παρατήρηση είναι μεν περισσότερο τεχνική αλλά πολύ πιο ουσιαστική.
Το συνεργείο το οποίο επί μέρες παρακολουθώ, τοποθετεί τους κυβόλιθους με τσιμεντόλασπη (τσιμεντοκονία) που παράγουν επί τόπου με μία μικρή μπετονιέρα του ¼ κυβικού. Σε κάθε χαρμάνι, οι εργάτες ρίχνουν μισό τσουβάλι τσιμέντο. Δηλαδή για ένα κυβικό μέτρο λάσπης που παράγεται με τέσσερα χαρμάνια στη μικρή μπετονιέρα, αναλίσκονται δύο σακιά τσιμέντου των 50 κιλών το ένα και επομένως η τσιμεντοκονία είναι όπως λέμε οι τεχνικοί, τσιμεντοκονία των 100 κιλών τσιμέντου. Είναι ίσως η πιο απλή ή η χειρότερης μορφής τσιμεντοκονία για οικοδομικές εργασίες
Και εδώ είναι το...έγκλημα.
Οι κυβόλιθοι αυτοί του πορφυρίτη, σύμφωνα με σαφή διάταξη στη σύμβαση και τις τεχνικές προδιαγραφές, θα πρέπει να τοποθετούνται μία πολύ ισχυρή τσιμεντοκονία των 450 κιλών τσιμέντου. Δηλαδή σε κάθε χαρμάνι στη μικρή μπετονιέρα, οι εργάτες θα έπρεπε να βάζουν 2 και ½ σακιά τσιμέντου, για να είναι η τσιμεντοκονία συγκόλλησης των κυβόλιθων, τσιμεντοκονία των 450 χιλιογράμμων τσιμέντου, δηλαδή τόσο ισχυρή όσο πρέπει και οφείλει να είναι σύμφωνα με τη σύμβαση.
Με τον τρόπο αυτό λοιπόν που τοποθετούνται οι ελαττωματικοί (από πλευράς μεγέθους) κυβόλιθοι, είναι βέβαιο ότι η κατασκευή του οδοστρώματος, θα αποτύχει κατά τη λειτουργία του με τους κυβόλιθους να ξεκολλάνε και τότε θα …τρέχουμε.
Ας προλάβουν λοιπόν να διορθώσουν το λάθος, αφού άλλωστε δεν ζητάμε τίποτε το υπερβολικό ή παράλογο. Ναι, απλά να σεβαστούν μία δημόσια σύμβαση, η οποία θα πληρωθεί από τα δικά μας λεφτά.
Μιχάλης Τρ.
