Αγαπητό Cretalive,
Αμέτρητα παράπονα και καταγγελίες δεν είναι αρκετά μάλλον για το δήμο Ηρακλείου να κάνει τη δουλειά του.
Αποφασιζει πριν 6 περίπου χρόνια να ανοίξει ένα δρόμο και να δημιουργήσει ένα πάρκο, ξεκινούν οι εργασίες λοιπόν με βήματα αργά όπως συνήθως και τελειοποιεί το έκτρωμα που δημιούργησε με ένα κομμάτι που δεν ασφαλτοστρώθηκε «έτσι» γιατί δεν έφτασε η πίσσα ...
Αφού σαν κάτοικοι της περιοχής περιμέναμε πως και πως αυτή την ασφαλτόστρωση, κάνουμε ένα τηλεφώνημα να ρωτήσουμε γιατί έφυγαν χωρίς να τελειώσουν την δουλειά τους .
Η απάντηση στην άλλη γραμμή :Ε, καλά χθες σας έστρωσαν το δρόμο τι περιμένετε αύριο να τελειώσει ;Οκ, λέω μάλλον θα έρθουν την επόμενη εβδομάδα .
Αυτή η εβδομάδα δεν ήρθε ακόμα και έχουμε 2018.
Αφού λοιπόν αποπεράτωσαν αυτό το «τίποτα» για το οποίο ζήτησαν και από ιδιοκτήτες να δώσουν κάποια μέτρα από τη γη τους ακόμα και από τα σπίτια τους (ήδη χτισμένα που γκρεμίστηκαν για το σκοπό αυτό ) τόση μεγάλη ήταν η ανάγκη να γίνει αυτό το έργο, έφυγαν. Έχασαν το ενδιαφέρον τους ; Τι να πω ; Δεν θα μάθουμε ποτέ μάλλον .
Αυτό που έχει όμως σημασία είναι τα ποσά προβλήματα άφησαν πίσω τους.Τρεις δρόμους που χρησιμοποιούνται για πολλά χρόνια χωρίς σήμανση, με δέντρα που ξέμειναν από τα οικόπεδα που χρειάστηκε να πάρουν να κρύβουν την ορατότητα στους οδηγούς.
Με παρκαρισμένα λεωφορεία, εγκαταλελειμμένα ΙΧ ,νταλίκες ,και ακόμα χειρότερα με βυτιοφόρα βενζίνης σε μια κατοικημένη περιοχή, που παίζουν παιδιά η περνούν για να πάνε στο σχολείο τους.Με οδηγούς που κάνουν το σταυρό τους για να περάσουν λόγω της μειωμένης ορατότητας .
Έκανα λοιπόν και εγώ όπως και όλοι οι κάτοικοι της περιοχής τα παράπονα μου στους «αρμόδιους» οι οποίοι μας εμπαίζουν συνεχώς , μας κάνουν μπαλάκι από τη μια υπηρεσία στην άλλη και μας δουλεύουν όλη μαζί παρέα, μαζί με τη δημοτική αστυνομία η οποία ισχυρίζεται ψευδώς ότι στέλνει άτομα να ελέγξουν τη περιοχή κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ .
Το κορυφαίο έγινε σήμερα όπου μετά από τόσα τηλέφωνα τόσα παράπονα και τόση αδιαφορία από μέρος του δήμου τόσα χρόνια μου ζήτησαν να κάνω αίτηση στη Λότζια για να εισακουστώ .
Και σαν απλή πολίτης διερωτώμαι όπως ρώτησα και τον ίδιο τον υπάλληλο στην άλλη άκρη της γραμμής «Πρέπει να κάνω αίτηση για να κάνετε τη δουλειά σας;» πρέπει το δεδομένο να γίνει ζητούμενο ; Η πρέπει να θρηνήσουμε θύματα για να ακουστούμε ; Σκέφτηκα μετά ότι δεν φταίει η «ανεκτικότητα»των πολιτών μόνο αλλά φταίει και το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένας υπεύθυνος ,αρμόδιος, κατάλληλος όπως θέλετε πείτε τον που να κάνει τη δουλειά του .
