Ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία θεσπίστηκε από την Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το 1992, η 3η Δεκεμβρίου. Η ημέρα αυτή γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλον τον πλανήτη, και προσφέρει επιπλέον μια ευκαιρία στην κοινωνία να επικεντρώσει την προσοχή της στα δικαιώματα των ατόμων αυτών αλλά και στις δυνατότητές τους, με σκοπό την βελτίωση του τρόπου και της ποιότητας ζωής τους. Επιδιώκει την ανάπτυξη του βαθμού ένταξης και ενσωμάτωσης των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της ζωής τους, κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής και πολιτισμικής τους.
Ο όρος αναπηρία αναφέρεται στον περιορισμό του λόγου, του έργου ή της άμεσης αντίληψης. Είναι αποτέλεσμα οργανικών ή περιβαλλοντολογικών αιτιών, που δημιουργούν ένα σύνολο εμποδίων σε σημαντικά «επίπεδα» της ζωής, όπως είναι η αυτοεξυπηρέτηση των ατόμων με αναπηρία, η απασχόληση τους, η εκπαίδευση τους, η ψυχαγωγία και η γενικότερη κοινωνική τους συμμετοχή.
Τα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζουν σε μεγάλο βαθμό δυσκολίες στην καθημερινή τους ζωή. Πολλές φορές, η κοινωνία δε λαμβάνει υπόψη της τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ομάδας του πληθυσμού, τις ανάγκες αλλά και τις δυνατότητές τους. Τα άτομα με οποιουδήποτε είδους αναπηρία, συχνά βιώνουν το φαινόμενο του κοινωνικού αποκλεισμού. Η περιθωριοποίηση και η στέρηση της συμμετοχής τους σε υπηρεσίες και σε διάφορα αγαθά, κοινωνικά και δημόσια, είναι αισθήματα που βιώνουν πολύ συχνά τα άτομα αυτά.
Τα άτομα με αναπηρία, επιθυμούν να έχουν μία ζωή ίση με όλων των υπόλοιπων ανθρώπων. Σημαντικό είναι να υπάρξει η ισότητα, όχι η τυπική, αλλά η πραγματική, η οποία σημαίνει να έχουν ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας.
Οι άνθρωποι με αναπηρία αποτελούν το 13% του πληθυσμού και έχουν ανάγκη να κοινωνικοποιηθούν καθώς και να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία. Όλοι οφείλουμε να τους στηρίζουμε και όχι να τους λυπόμαστε! Πρέπει να τους κοιτάμε σαν ισότιμα μέλη της κοινωνίας και όχι να τους περιφρονούμε. Η φτώχια και η περιθωριοποίηση είναι ένα συχνό φαινόμενο στα άτομα αυτά καθώς αυτό το αποτέλεσμα έχει προέρθει από την ανεργία, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ελλιπή εκπαιδευτική κατάρτιση.
Στα άτομα με ιδιαιτερότητες πρέπει να συμπεριφερόμαστε όπως θα συμπεριφερόμασταν σε οποιονδήποτε άλλο. Μην τους μιλάτε πιο δυνατά, δεν έχουν προβλήματα ακοής! Όποτε σας ζητήσουν βοήθεια να τους την προσφέρετε! Να τους αντιμετωπίζετε ως προσωπικότητα! Να μην στηρίζεστε στα αμαξίδιά τους και να διατηρείτε την ψυχραιμία σας γι’ αυτά τα αμαξίδια! Μιλήστε τους μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σας!!
«Επειδή δεν μοιάζετε με τους άλλους μαρκαδόρους στο κουτί... δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να φτιάξετε τις πιο όμορφες εικόνες. Είστε απλά μοναδικοί...!»
Ολυμπία Μαυρόκωστα - φοιτήτρια ειδικής αγωγής
